Auteur: Robin

Het is alweer even geleden dat er een verslag is geplaatst van EGS A, maar sindsdien hebben de heren van het avondteam zeker niet stil gezeten. In korte tijd zijn er namelijk drie (inhaal-)wedstrijden afgewerkt. Bij deze even een update over de drie spannende avonden.

Op dinsdag 5 april mochten we het voor ronde 7 opnemen tegen WLC B, een team dat iets hoger stond op de ranglijst, maar desondanks hadden wij gemiddeld zo’n 140 ratingpunten meer. Bart kon dit verschil al snel omzetten in een punt door steeds wat meer materiaal te winnen, zonder dat de tegenstander daar genoeg compensatie voor had. Jasper is de laatste tijd goed in vorm, maar op deze 5 april had hij een wat mindere dag. Hij wist met de witte stukken op bord 2 geen voordeel te behalen en door een tactisch trucje viel heel de stelling uit elkaar en kon hij al snel opgeven. Helaas kon ook Pascal zijn goede vorm geen vervolg geven. In een scherpe stelling pakte hij het misschien iets te opportunistisch aan en kreeg de deksel op de neus. Daarna was het aan mij (Robin) de taak om er met zwart toch nog een matchpunt uit te slepen. Er kwam in het Siciliaans na 3 zetten eigenlijk al een redelijk unieke stelling op het bord, waardoor beide spelers snel mochten gaan improviseren. Ik kon langzaam een ruimtevoordeel opbouwen en wist maar liefst zes pionnen op de vijfde rij te posteren. Hierdoor kwam ook mijn koning op de tocht te staan, maar de tactische motieven werkten allemaal in mijn voordeel: 2-2.

Op maandag 11 april stond de inhaalwedstrijd uit ronde 3 tegen kampioenskandidaat De Drie Torens B gepland. Eigenlijk zou deze een week later worden gespeeld, maar door Pasen is de wedstrijd naar voren gehaald. Ik kon er helaas een keertje niet bij zijn, maar met Pascal, Jasper, Alex en Bart was ons team alsnog ongeveer gelijkwaardig aan DDT B. Pascal mocht dit keer achter de witte stukken plaatsnemen en daarmee zijn de resultaten vaak wat beter dan met zwart. Zo ook deze keer. De sterke Bert-Jan Panjoel stelde zich wat passief op en na flink wat manoeuvreren wist Pascal de partij de beslissen in zijn voordeel. Ook Jasper revancheerde zich deels van de nederlaag tegen WLC. Hij kreeg de jeugdige Alex Olree tegenover zich, een speler die zich de afgelopen twee jaar flink heeft verbeterd, waardoor zijn rating nog niet helemaal representatief is. Desondanks lukte het Jasper om heel de partij iets beter te staan, maar het was niet genoeg om te winnen: remise. Helaas kwam Alex niet door de muur van Jaap Weel heen en moest een nederlaag slikken. Bart ging tot slot waarschijnlijk te ver in zijn winstpogingen en moest ook de koning omleggen: 2.5-1.5 voor DDT.

Dan drie weken later, op 3 mei, stond de inhaalwedstrijd uit ronde 6 tegen SG KiNG C op het programma. Zij hadden geen alternatieve datum kunnen afspreken met hun speellocatie, waardoor de wedstrijd in Goirle werd gespeeld. KiNG C is een wat raar team met vele invallers, waardoor het mij in ieder geval niet meer duidelijk is wie er deel uitmaken van het basisteam. Qua ratings hadden ze dan ook deze keer een niet geheel evenwichtig team opgesteld, met op bord 1 t/m 4 achtereenvolgens: 2102, 2068, 1579 en 1521. Uiteindelijk is de rating maar een getalletje, maar ook vandaag werd het duidelijk dat dit getalletje toch wel iets zegt.

Goed, dan de partijen. Bart mocht het toevallig genoeg met wit opnemen tegen Thomas Tepe. Heel toevallig, want ’s ochtends was er een mail binnengekomen van de Stukkenjagers met een indeling voor de clubavond op 4 mei, waar ook de wedstrijd Bart-Thomas op het programma stond. Bart zette op dinsdagavond zijn torens al vroeg op a1 en b1. Dit leek wat raar, maar het lukte vrij snel daarna om beide lijnen open te krijgen en hij won niet veel later een kwaliteit. Eigenlijk meteen daarna ging Bart nog meer materiaal winnen en toen hield Thomas het maar voor gezien. (op woensdagavond duurde de partij wat langer, maar ook toen wist Bart aan het langste eind te trekken.)

Alex kreeg op bord 2 de sterke Eric de Moor tegenover zich. De cruciale fase van de partij heb ik even gemist, maar Alex leek daarvoor nog wel oké te staan. Toen de stofwolken waren opgetrokken, bleef er een eindspel over met ieder een toren en een dame. Helaas moest Alex een dame geven voor een toren om mat te voorkomen en daarmee was de partij beslist: 1-1.

Ook bij Maarten heb ik de cruciale fase even gemist. Daarom doet Maarten zelf even verslag van zijn partij met de zwarte stukken tegen Frank Vennix: Wij kwamen beiden redelijk rustig uit de startblokken, na een zet of vijftien waren beide stellingen redelijk compact en stonden alle stukken nog op de eigen helft. Ik had een half-open a-lijn en toen mijn tegenstander drie op een rij ging spelen rook ik kansen. Torens op d3 en f1 en de dame daartussen op e2: mijn loper op b7 kwam meteen tot leven op a6 met slechts een blokkerend pionnetje. Enkele zetten later stond ik een kleine kwaliteit voor (+1,72 volgens Stockfish) en moest de buit gaan binnenhalen. Ik speelde iets te voorzichtig waardoor het leek dat wit voldoende aanvalskansen kreeg, maar met een semi-dameoffer kwam ik het minst geschonden uit de daaropvolgende verwikkelingen. Ik stond daarna een loper tegen twee pionnen voor, echter twee pionnen van wit zouden snel van het bord gaan en dan is een eindspel met een loper meer en een ver opgerukte pion (Stockfish geeft het een dikke +6) toch wel fijn. Voor mijn tegenstander niet die dus de partij gewonnen gaf.

Net als tegen WLC was ik dus als laatste bezig, dit keer tegen Koen Haast en dit keer was een remise genoeg voor de teamwinst. De opening kwam vrij snel op het bord, maar daarna gingen beide spelers in de denktank in een stelling waar stiekem weer veel tactische dingetjes in zaten. Koen trok een half uur uit voor 14 Tc8 waarmee hij mijn c4 pion aanviel. Ik kon deze niet makkelijk dekken en dacht vervolgens 40 minuten na en speelde 15 Pb5 met tegendreigingen. Koen kon op verschillende manieren een pion winnen, maar dan zou ik de koning op e8 onder vuur kunnen gaan nemen. Hij koos er dus terecht voor om dames te ruilen en dit leverde hem een iets beter eindspel op. Vervolgens miste ik een paardzetje, waardoor ik een kwaliteit verloor en daarna nog een pion blunderde. Koen wikkelde daarna niet helemaal handig af en zo bleef er een eindspel over met toren tegen loper, met beiden twee gesplitste pionnen op de koningsvleugel. In sommige gevallen is dit remise, maar helaas niet in dit geval. Met nog slechts 3 minuten over vond Koen knap het pad naar de winst: 2-2.

Dus in totaal weer 2 matchpunten erbij en daarmee is EGS A definitief gehandhaafd (ervan uitgaande dat er niet meer dan twee teams degraderen). Volgende week (10 mei) staat nog de wedstrijd tegen nummer 7 Baronie B gepland. Bij winst is plek 4 nog haalbaar en dat is een prima resultaat in deze groep. Als het hier en daar wat meer had meegezeten, hadden we ook zomaar eerste of tweede kunnen worden. Maar goed, volgende week nog even lekker schaken en dan op naar het volgende seizoen van de avondcompetitie. De uitslagen en standen zijn overigens hier terug te vinden, bij poule 1B.

Op zaterdag 2 april kwam voor de achtste ronde van de zaterdagcompetitie SG KiNG 1 op bezoek; De koploper in klasse 3G, die toch wel met kop en schouders boven de rest uit steekt. De vorige rondes hadden ze last van een aantal afmeldingen, maar deze keer kwamen ze op volle oorlogssterkte naar Goirle. Vooruit, op bord 8 zat nog een invaller, maar die kan ook wel een aardig potje schaken. EGS 1 had helaas wederom last van afmeldingen en kon met moeite een volledig team opstellen, maar uiteindelijk kon rond 13:00 de strijd op 8 borden losbarsten.

Ondanks dat SG KiNG een ratingoverwicht had van gemiddeld 500! punten per bord, weerden de onzen zich kranig en duurde het een tijdje voordat de eerste beslissing viel. Pieter voelde zich op het laatste moment fit genoeg om zijn rentree te maken en mocht het meteen opnemen tegen IM Mark Haast. Pieter dacht rustig na over zijn zetten en daardoor bleef er lange tijd een interessante stelling op het bord, maar Mark wist uiteraard goed wat hij aan het doen was en kon uiteindelijk afwikkelen naar een eindspel met twee pluspionnen. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen hoe dat af liep.

Ook Andrei mocht het opnemen tegen een sterke speler met de naam Mark. Ik heb niet precies meegekregen hoe deze partij is gegaan, maar volgens mij kreeg Mark Clijsen een extra pion op c5 die hij uiteindelijk naar voren kon schuiven en daarmee besliste hij de partij. Niet veel later moest ook Erik Hamers zijn koning omleggen. Tegenstander Justin Senders creëerde vanuit de opening veel dreigingen, maar Erik verdedigde goed en hield een prima stelling over. Helaas werd Erik toen iets te gretig en dacht een pion te kunnen winnen, maar Justin paste het thema “uitschakelen verdediger” toe en kon een stuk winnen. Daarmee stond het 0-3 en werd het tijd voor een verrassing.

Deze verrassing leek niet van Jasper Kools vandaan te komen, want hij werd redelijk weggespeeld vanuit de opening. Tegenstander Jordy Schouten wist zelfs een kwaliteit te winnen en de zege leek binnen handbereik. Vervolgens miste hij een aantal winnende voortzettingen, waarna Jasper op zoek kon gaan naar tegenspel. Hierin slaagde hij met verve, mede dankzij twee fantastische lopers. De stelling was zo goed dat Jasper tot twee keer toe een paard offerde, maar dit kon steeds niet worden aangenomen. Uiteindelijk liet Jordy zich sportief mat zetten en daarmee was de eerste stunt compleet.

Daarna was het de beurt aan Fedor om zijn goede vorm voort te zetten tegen een sterke tegenstander, Joris Broekmeulen. Joris kwam pas voor de tweede keer dit seizoen in actie en heeft naar verluid wat andere (leuke) dingen aan zijn hoofd, maar dat doet niks af van het feit dat Fedor een fantastische partij speelde. Hij kwam met wit een kwaliteit voor en zwart leek daar niet genoeg compensatie voor te hebben. Later gaf het Vlaamse talent deze kwaliteit weer terug, maar dat deed hij niet zomaar. Niet veel later kon hij de felicitaties in ontvangst nemen.

Ik hoop dat alles hierboven een beetje klopt, want ik had zelf niet heel veel tijd om de andere borden goed in de gaten te houden. Ikzelf (Robin Verhoeven) mocht het na vele jaren weer eens met zwart opnemen tegen leeftijdsgenoot FM Lars Vereggen. Er kwam een Staunton op het bord en ondanks dat ik dit laatst nog een beetje bekeken heb, was Lars duidelijk beter op de hoogte van de theorie. De eerste 20 zetten stonden vrij snel op het bord en een aantal zetten later stond ik zo’n 3 kwartier achter op de klok. Het was duidelijk dat wit prettiger stond in de vroege fase van het eindspel, maar ik zag nog niet zo snel hoe dit omgezet kon worden naar winst. Achteraf bleek dat ik daarna een paar kansjes heb gemist om de stelling gelijk te houden, maar als je die niet pakt, laat Lars de zege natuurlijk niet meer glippen: 2-4 voor King.

Op papier zit er dan nog een matchpuntje in, maar gezien de overige twee borden was dit niet heel realistisch. Eddy Vanlerberghe is bezig aan een goed seizoen en speelde ook nu weer een prima partij tegen Eric de Moor. Behalve op de klok leek er nergens een voordeeltje te zijn voor onze betrouwbare Belg, maar écht in de problemen kwam hij ook niet. Er volgde een paard-loper eindspel met een pion minder, maar dit wist hij mooi remise te houden.

Dan hebben we alleen debutant Job Hoekstra nog over. Hij heeft tijdens corona het schaken opgepakt en is sinds dit seizoen lid geworden van EGS. Na twee mooie overwinningen in EGS 2 mocht hij het nu al proberen in het eerste team. Ook tegenstander Michael Nicol heeft nog geen rating achter zijn naam staan, maar hij is wel eens actief geweest bij de Stukkenjagers en heeft daar prima resultaten neergezet. Het werd dan ook een leuke gelijk opgaande partij, maar helaas kon Michael ergens een pionnetje winnen en dit zette hij goed om naar winst. Goed gespeeld Job, helaas een nipte nederlaag, maar als je zo doorgaat volgen de overwinningen vanzelf.

Eindstand: 2.5-5.5 voor SG KiNG. Gezien de ratingverhoudingen een fantastisch resultaat! De uitslagen en stand in poule 3G zijn hier terug te vinden. Helaas voor ons heeft HWP 3 gewonnen, waardoor een plek bij de top 8 bijna onmogelijk is geworden. Toch gaan we op 23 april in Rotterdam weer flink ons best doen.

Na een lange winter zonder Nederlandse schaaktoernooien, werd er afgelopen weekend in Alkmaar weer eens een weekendtoernooi georganiseerd. Dit is een eindje rijden, maar Jasper Kools en Robin Verhoeven hadden er zoveel zin dat ze er wel een stukje voor wilden rijden. Uiteraard wel met overnachtingen in het pittoreske Broek op Langendijk. Het format van het toernooi is eigenlijk hetzelfde als we gewend zijn van het WLC toernooi en ons eigen GWK: namelijk 1 ronde op vrijdagavond, 3 op zaterdag en 2 op zondag. Het speeltempo was dit keer: 1:30 uur met een increment van 20 seconden per zet. Jasper nam deel in de B groep, met een speelsterkte tussen van 1600-1950 en 64 deelnemers. Robin mocht meedoen in de loeisterke A groep, voor spelers boven de 1900. Van de 49 spelers hadden er bijvoorbeeld 26 een rating van 2100+, dus dat werd een hele uitdaging.

Tot zover de feitjes, dan gaan we door naar het toernooi. Jasper begon sterk met drie overwinningen op rij. Op vrijdagavond vond hij in een spannende stelling een mooi kwaliteitsoffer tegen de sympathiek Peter van Diepen. De witte loper was zoveel sterker dan de zwarte toren, waardoor Jasper kon afwikkelen naar een eindspel met 3 pionnen meer en daar wist Jasper wel raad mee. Vervolgens mocht hij het de volgende dag opnemen tegen de jonge Dana Verheij. Dana kwam wat actiever uit de opening, maar daarna hield Jasper een betere pionnenstructuur over en het hielp dat hij daarna een stuk cadeau kreeg. Ook in ronde 3 speelde Jasper een partij van hoog niveau. Hij wist al snel een pionnetje mee te snoepen, maar moest daarna wel even een mogelijke koningsaanval afwenden. Dit lukte prima en vervolgens zette hij het eindspel met wat moeite om naar winst.

Halverwege het toernooi dus 3 uit 3, op zijn zachtst gezegd een goede uitgangspositie. Ook in ronde 4 heeft Jasper eigenlijk nooit slechter gestaan. Jasper werd helaas een beetje misselijk van de veel te grote pizza die we net daarvoor hadden opgegeten en kon daardoor geen fatsoenlijke winstpoging op touw zetten. Gelukkig hield hij er nog wel een remise aan over en kon daarna rustig herstellen van deze slopende dag. Na een kortere nachtrust door het ingaan van de zomertijd, stond de gevaarlijke Alain van der Velden op het menu. Zijn rating van 1650 klopt voor geen meter en Jasper begon met volle focus aan de partij. Voor het eerst kwam hij serieus onder druk te staan, maar hij hield zijn hoofd koel en kon nog een half puntje bijschrijven. Met 4 uit 5 mag je dan in de laatste ronde om de knikkers gaan spelen. Waar een remise genoeg was geweest voor een kleine geldprijs, ging Jasper moedig voor de winst. In een gesloten stelling wist Jasper uiteindelijk toch heel knap een gaatje te vinden. Hij had verschillende mogelijkheden om het punt definitief binnen te slepen, maar na ruim 4 uur schuiven en een slopend toernooi is het logisch dat de scherpte wat minder wordt. Op zet 97!! sloeg het noodlot toe en blunderde Jasper zijn dame, waarmee hij naast alle prijzen greep. Nog wel even de complimenten naar tegenstander Arno Buijten, die ondanks de penibele stelling steeds bleef zoeken naar kansen en mentaal niet verzaakte.

Voor nu zijn de druiven zuur, maar al met al kan Jasper terugkijken op een goed toernooi met daarnaast een ratingswinst van ongeveer 20 puntjes. De eindstand van de B groep is overigens hier te vinden. De bovenste 3 borden waren steeds live te volgen, daardoor zijn ronde 3 t/m 6 van Jasper hier terug te vinden. Let op: de site is niet erg gebruiksvriendelijk op de mobiel, maar op de laptop is het redelijk te volgen. Bovenaan kan je op “round 6 bord 1” klikken, dan kan je navigeren door de verschillende partijen en rondes. (Het is wel aan te raden om een beetje uit te zoomen.) Overigens zijn er genoeg andere leuke partijen gespeeld, bijvoorbeeld Sjoerd van Roon – Thomas Beerdsen uit ronde 5 in een aanrader om te bekijken.

Voor mijzelf (Robin) ging het toernooi wat minder goed dan gehoopt. Het werd toch wel weer duidelijk dat spelers van 2100+ van een heel ander kaliber zijn dat de schakers rond de 1900 waar ik meestal tegen speel. Desalniettemin waren er toch wat kansen om op meer punten uit te komen dan de behaalde 1 uit 5. Op vrijdagavond trof ik WFM Maaike Keetman (2148) met zwart. Hier speelde ik eigenlijk op zet 5 al een suboptimale zet en na de opening stond ik duidelijk minder. Zij maakte daarna geen fouten en zo kon ik al na 18 zetten opgeven, nadat ik een stuk ging verliezen. Achteraf gezien heb ik de verkeerde de opening gekozen, maar gelukkig waren de overige partijen wat beter. Zoals gezegd in de inleiding van dit verslag, was deze groep bijzonder sterk en dat bleek wel toen ik het in ronde 2 op het laatste bord mocht opnemen tegen FM Marc Overeem (2106). Dit werd een knotsgekke partij die niet in een aantal zinnen te beschrijven is. Het was één grote achtbaan, waar ik al snel veel beter stond, maar daarna was de tegenstander om de 5 zetten steeds aan de winnende hand. Dit alles terwijl het materieel gezien steeds in evenwicht was, het was eigenlijk onmogelijk om deze stellingen zonder engine te beoordelen. Uiteindelijk was het eindspel in tijdnood beter voor mij, maar ik nam toen toch maar genoegen met remise. Mochten er belangstellenden zijn, dan laat ik deze partij graag een keer zien op de clubavond bij EGS (of bij De Stukkenjagers), want het is zeker de moeite waard, al zeg ik het zelf.

Vervolgens mocht ik het met zwart opnemen tegen de talentvolle Loek van der Hagen (2072, geboren in 2006). In onderstaande stelling heeft Loek 13. Tfd1 gespeeld, maar hij had compleet gemist dat ik daarna 13. … Pc5 kon spelen. Dit dreigt Pb3 en daar valt eigenlijk bijna niks aan te doen. Ik had alleen de pech dat wit Pd5! kan spelen, waardoor de witte stelling het overleeft. Hierna kan zwart op drie manieren op d5 slaan en ik daag de lezer uit om te beoordelen wat nou de beste manier is. Ik koos voor cxd5 waarna wit toch iets beter kwam te staan. Daarna miste ik soms de beste zet en moest ik weer in een nederlaag berusten.

’s Avonds mocht ik met wit tegen David Sonneveld (1949), mijn enige tegenstander met een iets lagere rating dan ik. Dit werd een wat rustige Najdorf waarin ik misschien iets beter stond, maar na dameruil was het wel gedaan met de leukste pret. Na een lange dag is het op zaterdagavond dan wel logisch om niet helemaal tot het gaatje te gaan en dus besloot ik het remiseaanbod te accepteren.

Op zondag moest het dan voor mij gaan gebeuren. Ik werd ’s ochtends met 1 uit 4 ingedeeld tegen Paul Hummel (2160), die nog geen goed toernooi kende. Desondanks heeft hij zijn rating niet bij een pakje boter gekregen en het beloofde weer een moeilijke partij te worden. Ik speelde weer een keer met zwart het relatief onbekende Blumenfeld countergambit tegen het damegambiet en dat leverde wat mij betreft een leuke stelling op. Wit offerde daarna een kwaliteit en toen ontstond er een stelling waarin we gek genoeg allebei dachten dat we veel beter stonden. Uiteindelijk miste ik een goede voortzetting, waardoor hij met de stukken kon binnenkomen en ik weer een nul moest slikken. Het was toch een leuke partij waar meer te halen was voor mij, wellicht zal ik deze partij nog analyseren op de site.

Helaas vond ik mezelf met 1 uit 5 ergens onderaan in de stand en omdat 2 spelers zich hadden teruggetrokken, was ik oneven in de laatste ronde en kreeg ik een gratis punt. Een zuur einde, zeker aangezien ik nog een partij met de witte stukken tegoed had. Zo heb ik uiteindelijk wel wat ratingpuntjes verloren, maar ik heb weer een aantal leerzame partijen gespeeld waar toch kansen waren op een beter resultaat. Ik heb wel drie keer verloren met zwart, misschien moet ik me daar toch nog beter in gaan verdiepen. Om af te sluiten nog een leuk random feitje: ik heb dit toernooi maar één keer gerokeerd, dat is toch wel tekenend voor mijn agressieve speelstijl. De eindstand van groep A is trouwens nog hier terug te vinden. Dit was een keer een wat langer verslag, ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen.

Nadat in de vorige ronde het eerste matchpunt van het seizoen was behaald, mocht EGS 1 het in ronde 7 opnemen tegen de nummer negen uit de stand: De Baronie 1. Om nog kans te blijven houden op een miraculeuze handhaving, moest er in de mooie speellocatie in het zuiden van Breda gewonnen worden. De Baronie bracht gemiddeld zo’n 140 ratingpunten meer op de been, waardoor de kansen op een teamwinst vooraf zeer beperkt waren.

Eddy Vanlerberghe was na ruim twee uur spelen de eerste die zijn tegenstander mocht feliciteren. Dit kwam als een verrassing, want er leek lange tijd niks aan de hand voor de goed presterende Belg. De tegenstander kreeg echter steeds meer grip op de partij en nadat dit een dubbele pionwinst opleverde, gaf Eddy zich gewonnen.

Hierna ging het ineens snel, want binnen een tijdsbestek van tien minuten konden er nog vier uitslagen op het wedstrijdformulier worden genoteerd. Jasper Kools mocht het op bord 1 opnemen tegen de sterkste Bredanaar. Ondanks dat Jasper niet helemaal fit was, wist hij een goede stelling op het bord te krijgen. Daarna hielp hij helaas met h4 zijn eigen stelling om zeep, want deze belangrijke pion ging niet veel later verloren en mede daardoor ontstonden er wel heel veel zwaktes in het witte kamp. Dit kwam Jasper niet meer te boven.

Robin Verhoeven deed iets terug door met de witte stukken een typische aanval in de Siciliaanse Draak te bekronen met een torenwinst, waarna het eerste bordpunt van de middag voor EGS binnen was. Alex van Lanen kwam met zijn stukken in het middenspel behoorlijk in de knoop en mocht mede daardoor een eindspel gaan spelen met een stuk minder. De topscorer van De Baronie wist hier wel raad mee en zette dit soepel om in een punt. Ook Andrei Sazonov moest zich niet veel later gewonnen geven, nadat een vergevorderde vrijpion van de Bredase teamcaptain te sterk werd. Dit betekende een 4-1 achterstand, waardoor De Baronie aan één remise genoeg zou hebben voor de winst.

Het was echter niet duidelijk waar het beslissende halfje vandaan zou moeten komen, want Bram van Huygevoort, Erik Hamers en Fedor Sazonov stonden allen goed tot gewonnen. Bram was de eerste die de felicitaties in ontvangst mocht nemen. Zijn tegenstander had eerder in de partij een herhaling van zetten ontweken, maar moest daarna alle zeilen bijzetten om een nederlaag te voorkomen. Dit lukte niet, want Bram wist twee pionnen buit te maken en dat was genoeg voor de winst.

De talentvolle Fedor kwam na een spannende en ongebalanceerde partij in een dame eindspel terecht. De jonge Belg was veel sneller met zijn vrijpion, maar moest nog wel met zijn koning uit de schaakjes lopen. Dit kostte de nodige tijd en moeite, maar iets voor zessen was dan toch de overwinning binnen. Meteen hierna tekende Erik voor de gelijkmaker. Hij had al vroeg op de middag een dame gewonnen in ruil voor twee paarden. Het lukte daarna niet om het meteen af te maken en de tegenstander bleef stug goed verdedigen. Na lang manoeuvreren wist Erik dan toch zijn stukken goed neer te zetten en bekroonde daarmee zijn rentree met een punt.

Na een mooie schaakmiddag zonder remises stond er net als bij PSV – FC Kopenhagen 4-4 op het scoreformulier. Een mooi resultaat, al was een overwinning noodzakelijk voor kansen op lijfsbehoud. Op 2 april mag EGS 1 het in eigen huis opnemen tegen de koploper SG KiNG uit Tilburg, daarna gaan we zien of de uitwedstrijden naar Bergen op Zoom en Rotterdam nog iets op gaan leveren.

Nu de horeca weer tot 1:00 uur open mag blijven, kan ook de avondcompetitie gelukkig weer worden hervat. Rondes 3 en 4 waren afgelast en worden op het einde van het seizoen ingehaald, waardoor deze week al ronde 5 op het programma staat. Afgelopen dinsdag vertrokken we dan ook met een viertal richting Helmond om het op te nemen tegen HSC A.

Pascal kon helaas al snel plaatsnemen achter de bar in het mooie poolcentrum “Snookertown”. Op bord 2 speelde hij met zwart tegen Nederlands Kampioen bij de D-jeugd, Gachatur Kazarjan. De talentvolle jeugdspeler ging voor de zet Pb5 in het Schots, een variant die Pascal niet heel goed kende. Voordat ikzelf de kans had om te komen kijken, had Pascal al met de dame op h1 een toren meegepakt en had wit met een paard op a8 hetzelfde gedaan. De zwarte koning stond echter veel slechter en Gachatur profiteerde hiervan door met een slim trucje een stuk te winnen. Pascal probeerde er tevergeefs nog iets van te maken, maar de jonge tegenstander speelde het soepel uit.

Vervolgens nam Jasper de taak op zich om op bord 3 de stand weer gelijk te trekken. Hij speelde in het damegambiet heel vroeg Pd2 om de hoofdvarianten te ontwijken en dat leverde een prima stelling op. In het onderstaande diagram is tegenstander Marcel Pelgrom de fout in gegaan door Dd8-e7 te spelen ipv het betere De8. Jasper profiteerde hiervan door het krachtige Pxh7! te spelen. Zwart kan natuurlijk niet reageren met Kxh7, want dan volgt Dh5#. Pxh7 kost dus niet alleen een pion, maar ook de toren valt niet meer te redden. Na Td8 volgt Lg5 en na Te8 is Dh5 sterk. Jasper won dus een kwaliteit en niet veel later de partij.

Ikzelf (Robin) mocht met wit aantreden tegen Johan Wuijts, een sterke speler waar ik de afgelopen jaren door heel Brabant veelvuldig tegen heb gespeeld. Ik heb altijd moeite om iets te bereiken tegen zijn Franse verdediging, waardoor ik besloot om maar met 1. d4 en een vroeg g4 aan te gaan vallen. Het aannemen van deze gambietpion kan vrij gevaarlijk worden, maar dat is eigenlijk de enige manier om deze dubieuze variant af te straffen. Johan besloot hem toch te weigeren en dan leverde een aantal zwaktes op in de zwarte stelling. Daar maakte ik graag gebruik van en dat leverde al snel een pion op. Daarna bleef ik actiever staan en kon zwart nooit echt in de partij komen. Op zet 30 won ik door een kleine combinatie nog een stuk en daarmee was de teamvoorsprong een feit.

Maarten had het ondertussen zwaar in zijn eerste avondcompetitiewedstrijd van het seizoen. In zijn Scandinavisch met Dd6 komt regelmatig een witte loper op f4 en een paard op e5 terecht en het is dan altijd te vraag op wit een goede aftrekaanval heeft. Meestal is dit niet het geval, maar nu kon tegenstander Rob Bakels wel een kwaliteit meepakken. De stelling was nog redelijk gesloten, waarin een licht stuk vaak minstens even goed is als een toren. Daardoor bleven we lang hoop houden op een remise, maar uiteindelijk kon wit toch de stelling openen en daarmee was er voor Maarten geen houden meer aan.

Zoals de oplettende lezer misschien al is opgevallen, hebben de witte stukken 4x aan het langste eind getrokken; Eindstand: 2-2. Hierdoor heeft EGS A nu 3 matchpunten uit 3 wedstrijden en daarmee zijn de titelkansen wel verkeken. Vooral de wedstrijd tegen De Drie Torens B wordt belangrijk voor een eventuele tweede plaats, maar eerst spelen we op 18 maart tegen het altijd gezellige SG King C.

Op zaterdag 27 november werd er voor de vierde ronde van de KNSB competitie op acht borden gestreden tegen De Pion 1 uit Roosendaal. Dit mag gerust een klein wonder genoemd worden na een tumultueuze week. Na vele afmeldingen bleek het niet eenvoudig om een compleet team bij elkaar te krijgen, maar met invallers Maarten, Fedor en Andrei was dit uiteindelijk toch gelukt. De Pion had wat minder last van afmeldingen en stelde gemiddeld 200 ratingpunten meer per bord op.

Na het eerste uur zag het er allemaal nog niet zo slecht uit voor de onzen. Andrei ruilde op bord 7 al snel drie lichte stukken en zag daarna voor beide kleuren geen plan meer. Zijn tegenstander was het hiermee eens en er werd tot remise besloten. Ook bij Maarten zouden er veel stukken van het bord gaan met een remise-achtig eindspel tot gevolg. Dit geloofden beiden spelers wel en het volgende grote ratingverschil was teniet gedaan: 1-1.

Ondertussen was Fedor (de jongste speler ooit in EGS 1?) in een eindspel met ongelijke lopers terechtgekomen. Dit leek ook op remise af te stevenen, maar de jonge Belg miste helaas een dodelijke vork. Het was weer een leerzame ervaring en hij zal vast en zeker vaker uit gaan komen voor ons vlaggenschip.

Eddy mocht na zijn overwinning tegen Sliedrecht plaatsnemen op bord 3. Hij kreeg de sterkste Pionees tegen en was heel de middag aan het verdedigen. Dit ging lang goed, totdat de activiteit van de witte stukken hem te veel werd: 1-3 achter.

De resterende vier partijen zagen er hoopvol uit, maar uiteindelijk vielen de kwartjes de verkeerde kant op. Ruud kreeg met zwart het damegambiet tegen en wist op een of andere manier de extra pion te behouden. Met een verbonden vrijpion leek Ruud de touwtjes in handen te hebben, maar opeens moest hij aan de noodrem trekken om niet mat te gaan. Dit zorgde wel voor heel veel gaten in de zwarte stelling en het was daarna snel klaar. Op ongeveer hetzelfde moment kon ook Jan opgeven. Hij had in een Sveshnikov een kwaliteit gepakt op a8, maar zijn tegenstander had flinke compensatie met het loperpaar. Jan kwam niet meer onder de druk vandaan en daarmee waren de matchpunten verdeeld: 1-5.

Robin had op bord 2 tegen de Modern een mooi ruimtevoordeel opgebouwd, maar hij vergat na een dameruil zijn h pion nog verder op te spelen. Na nog een aantal verkeerde beslissingen kon zwart in een toreneindspel zonder risico’s op winst spelen. De tegenstander was echter vooral blij dat de teamoverwinning binnen was en gaf Robin een mooi verjaardagscadeau met een remiseaanbod. Jasper mocht nog wel even aan de bak in een lichte stukken eindspel met een pion minder. Dit alles was ontstaan na een tactische partij waar op zo’n 4 verschillende momenten materiaal werd geofferd. Jasper verdedigde het eindspel zeer goed en kon iets voor zessen ook een mooi halfje opschrijven: 2-6 voor de Pion.

Al met al een uitslag die gezien de ratingverhoudingen te verwachten viel. Daarmee hebben we de rode lantaarn wel stevig in handen, zoals hier te zien is. Het is nog de vraag of ronde 5 op 18 december door kan gaan, anders gaan we in 2022 op zoek naar de eerste matchpunten.

Afgelopen dinsdagavond mochten de mannen van EGS A eindelijk weer aantreden in de avondcompetitie. Eigenlijk stond de wedstrijd tegen HMC op vrijdag 1 oktober in Den Bosch al op de planning, maar dat kon door een ALV geen doorgang vinden. Het bleek nog niet makkelijk om een nieuwe datum te zoeken, maar uiteindelijk konden we zodoende op 12 oktober voor het eerst een “uitwedstrijd” in de Wildacker spelen.

Op de dag zelf was er nog een tegenvaller voor de Bosschenaren. Een speler was flink verkouden geworden en het was helaas niet meer mogelijk om een vervanger te vinden. Bord 1 bleef daardoor leeg en teamleider Robin kon zich met een punt op zak gaan melden bij het rapidschaken in de grote zaal.

Daarna duurde het even voordat de volgende uitslag op het formulier kon worden ingevuld. Alex kreeg op bord 4 zoals gewoonlijk een Caro Kann op het bord. De tegenstander speelde de opening goed en Alex besloot om een pion te offeren om niet helemaal in de verdrukking te komen. Het kon daarna met tegengestelde rokades een scherpe partij worden, maar toen zette wit een dame ongelukkig op g5 en konden de stukken na Pf3+ vroegtijdig in de doos: 2-0.

Daarmee hield het goede nieuws ook wel op, want Jasper en Bart stonden inmiddels zeer slecht tot verloren. Jasper probeerde op bord 2 met zwart via een andere zetvolgorde in de Grünfeld terecht te komen, maar zijn tegenstander ging daar niet op in en ontwikkelde gewoon zijn stukken. Jasper deed zijn uiterste best om met een breekzet als c5 tegenspel te creëren, maar dit kwam nooit echt van de grond. Wit offerde vervolgens een kwaliteit voor 3 pionnen en het leek mij niet duidelijk hoe Jasper deze pionnen ging tegenhouden. Uiteindelijk dacht wit in onderstaande stelling na Pc3 nog een kwaliteit te gaan verliezen en gaf tot onze grote opluchting op. Tegenstander Bert Kramer had hier echter nog Dd7! kunnen spelen, waarna Stockfish ongeveer +5 aangeeft! Na bijvoorbeeld Dxd7 Pxd7 Pxb1 Pxb8 Txb8 wint zwart nog wat materiaal, maar is te laat om de pionnen tegen te houden.

Bart speelde op bord 3 een partij die alle kanten op kon, zoals we van hem gewend zijn. In de opening gaf de engine al snel +3 aan, maar Bart wilde dit iets te enthousiast omzetten in een materiële voorsprong. Hij pakte een extra toren mee, maar moest alle zeilen bijzetten om geen mat te gaan. Dit kon eigenlijk alleen door zijn dame te offeren, waarna het eindspel verloren is. In de avondcompetitie spelen we nog steeds zonder increment en daardoor moest Paul van Helvoort in 9 seconden nog vier zetten produceren. Hij koos eieren voor zijn geld met een remiseaanbod en Bart nam dat sportief aan.

Eindstand: 3.5 – 0.5 voor de onzen. Met een beetje pech had het zomaar 2-2 kunnen worden, dat is het mooie aan de avondcompetitie! Komende dinsdag wacht alweer de volgende tegenstander: DSC A. Zij zijn op papier kampioenskandidaat nummer één, dat wordt weer een zware kluif.