Auteur: Robin

Als afsluiter van een mooi extern seizoen, stond afgelopen dinsdag 25 april de finale voor de NBSB beker gepland. Het viertal van EGS had in de vorige drie rondes heel Brabant doorgereisd om achtereenvolgens SV Mierlo/Geldrop, Bergen op Zoom en ’t Paardje uit te schakelen. In de finale mocht EGS het opnemen tegen de grote favoriet SG KiNG uit Tilburg. De grote overeenkomst was dat ook zij alleen nog maar uitwedstrijden hadden gespeeld, namelijk tegen achtereenvolgens De Raadsheer, OSV (waar GM Loek van Wely de teamcaptain is) en De Drie Torens. Ook in de laatste wedstrijd van deze bekercompetitie kreeg SG KiNG een uitwedstrijd toebedeeld. Gelukkig ligt Goirle dicht bij Tilburg en daardoor kwamen hun vier spelers lekker sportief op de fiets.

Na een korte discussie over het speeltempo, gingen iets na achten de vier partijen rustig van start. Waar in de avondcompetitie dit seizoen het speeltempo was aangepast naar 1:30 uur met 15 seconden increment, bleek dat in het bekerreglement stond dat het “ouderwetse” speeltempo (1:30 uur met een kwartier extra na 40 zetten) nog werd gehanteerd. Er werd besloten om toch maar het reglement te volgen en dus te spelen zonder increment. Uiteindelijk maakt het niet heel veel uit, maar het is hierdoor wel extra belangrijk om de bedenktijd zelf goed te verdelen.

Dan door naar de partijen. Jasper gaf van tevoren aan dat hij het graag tegen een zeer sterke tegenstander wilde opnemen en mocht dan ook op bord 1 plaats nemen achter de zwarte stukken. Tegenover hem zat de teamleider en tevens topscorer van SG KiNG, Jordy Schouten. In hun vorige ontmoeting (in de zaterdagcompetitie) had Jasper verrassend aan het langste eind getrokken en mede daardoor was Jordy extra gebrand om dit recht te zetten. Net als toen kwam er een Alapin op het bord en leek de partij gelijk op te gaan. Jasper verzwakte echter de zwarte velden voor zijn koning door g6 te spelen en ondanks dat de zwartveldige lopers al waren geruild, ging Jordy toch even kijken of hij van de zwaktes kon profiteren. Dat hij zijn dame op wist h6 te krijgen leek nog geen ramp, maar toen er uiteindelijk ook een pion op f6 kwam, kon Jasper niks anders doen dan zich sportief mat te laten zetten: 0-1 voor SG KiNG.

Na een rondje langs de resterende borden leek het er niet op dat er een stunt in zat voor de mannen van EGS. Door de wegstreepregel zou in de meeste gevallen 2-2 niet genoeg zijn voor de bekerwinst en dus moest er nog 2,5 punt gescoord worden. Bram speelde met zwart tegen goede vriend Mark Clijsen een typerende positionele partij, wat beide spelers goed ligt. Er werden van beide kanten pogingen gedaan om de balans te doorbreken, maar het leek toch steeds in remise te gaan eindigen. Pascal mocht het opnemen tegen Frank Lambregts en was daarmee de enige EGS-er met een (heel) klein ratingvoordeel. Hoewel hij iets beter leek te staan na de opening, was het nog lang niet duidelijk hoe hij ging winnen. Ondertussen had Robin tegen IM Mark Haast zijn nieuwe lievelingsvariant van het Wing Gambit op het bord gekregen. Mark koos na lang nadenken voor een soort Franse opzet (met de karakteristieke slechte Franse loper), waarbij zwart probeert om via de damevleugel activiteit te zoeken. Wit probeert (in dit geval met een pionnetje minder) op de koningsvleugel een aanval op te zetten, maar dit plan kwam voorlopig nog niet van de grond. Het was dan ook de vraag of Robin genoeg compensatie had voor de pion.

Even later gingen bij Bram alle lichte stukken en de dames van het bord, waardoor er een dubbel toreneindspel over bleef. De pionstructuur van Bram was ietsje beter, maar dit was niet genoeg om een serieuze winstpoging te ondernemen: remise. De partij van Pascal was langzaamaan meer in tactisch vaarwater terecht gekomen. Na een paar gemiste kansen, kwam de onderstaande stelling op het bord.

De zwarte koning staat zeer onprettig en deze stelling is al goed voor Pascal, maar Frank had met 36. … Dc5 het wit nog moeilijk kunnen maken. Na dameruil zal de zwart niet zo snel mat gaan en als de dame terug gaat, dan staat het paard niet meer gepend en dan leeft zwart nog. Frank speelde echter 36. … Lb7, een logisch uitziende zet, maar net te langzaam. Pascal vervolgde zijn koningsaanval met 37. Txg5 Tcd7 en 38. Dh4. De dreigende aftrekschaakjes worden zwart fataal en na 38. … Pxf3+ 39. gxf3 Dxf3 40. Tg3+ won Pascal de dame. Frank stribbelde nog even tegen, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar: 1,5-1,5.

Dit betekende dat EGS nog steeds kans maakte op de bekerwinst, maar dan moest Robin wel winnen van Mark Haast. Bij een remise zou het namelijk 2-2 zijn en dan valt het laatste bord af. Op basis van de eerste drie borden zou SG KiNG dan winnen met 2-1 en er dus met de beker vandoor gaan. Maar goed, het werd uiteindelijk een bijzonder moeilijke partij die alle kanten op had gekund. Om een beeld te geven van de complexiteit, kijken we even naar de onderstaande stelling.

Op het eerste oog lijkt zwart goed te staan. Hij heeft namelijk een pionnetje meer, zijn slechte witveldige loper is ineens actief en hij kan mogelijk over de g-lijn gaan aanvallen. Het probleem is echter dat de zwarte dame zowel het paard als de loper dekt, waardoor wit nu Lxe7 dreigt. Een zet als gxh4 kan dus niet en na bijvoorbeeld Pb7 heeft de zwarte pony ook geen mooie toekomst. Lxa3 is uiteraard ook nog een optie, maar dit geeft wit de mogelijkheid om over de a-lijn druk te gaan zetten. Mark besloot dan maar (terecht) om met 21. … Pb3 22. Pxb3 cxb3 23. Lxb3 een pion terug te geven, zodat het slechte paard van het bord is. Vervolgens werden ook de zwartveldige lopers en de dames geruild en “won” Robin een pion, waarna er een moeilijk eindspel over bleef. Met weinig tijd maakten beiden een paar fouten, maar met een pion meer was het alleen Robin die nog voor de winst kon spelen. Mark bleef knokken en offerde een kwaliteit in de hoop om de witte velden te blokkeren, maar het bleek niet voldoende. Robin wist torens te ruilen en koos ook daarna niet voor het kortste pad naar de winst, maar uiteindelijk had hij nog 50 seconden (zonder increment dus) om mat te zetten met K+T tegen K en dat bleek ruim voldoende: 2,5-1,5 voor EGS!

Zo werd na het kampioenschap in de avondcompetitie (klasse 1A) heel verrassend de tweede prijs in de wacht gesleept. In de NBSB beker is het in principe niet mogelijk om te promoveren, maar er bestaat ook een KNSB beker en gezien deze prestatie moet EGS daar volgend seizoen wel aan mee doen. Wordt vervolgd!

Gisteren stond alweer de vierde snelschaakavond van dit seizoen op de planning. Waar de tweede en derde niet heel drukbezocht waren, was het nu weer volle bak met 16 schakers/schaaksters. Het concept was hetzelfde als de vorige avonden: 5 rondes waarbij iedereen 8 minuten op de klok krijgt en er per zet 5 seconden bij komen. Dit leverde veel spannende partijen op waarbij er uiteindelijk maar één van de 40 in remise eindigde.

Na twee rondes hadden de vier ratingfavorieten (Robin, Pascal, Jasper en Rick) als enigen twee punten en mochten het daardoor tegen elkaar uitvechten. Jasper won netjes van Pascal en even later wist Rick na een solide partij Robin te vloeren. In ronde 4 liet Rick wederom zien goed in vorm te zijn door Jasper te verslaan na een leuke chaotische partij. Zo nam Rick de leiding met 4 uit 4, gevolgd door Jasper, Pascal en Robin, allen met 3 punten. Vlak achter deze groep stonden Wim en Erik met 2,5, waarmee ook zij nog konden hopen op een podiumplaats.

Rick mocht het in de laatste ronde logischerwijs opnemen tegen Pascal. Een remise was genoeg voor de dagzege, maar dat ging niet in het hoofd van Rick om. Ook Pascal kon de man in vorm niet afstoppen en zo eindigde Rick knap eerste met 5 uit 5. In de strijd om de tweede plaats nam Robin het voor de (naar schatting) 1253e keer op tegen Jasper en hierbij trok de eerstgenoemde aan het langste eind. Vanuit de achtervolgende groep was het Wim die snelschaakspecialist Sjeng versloeg en nam knap met 3,5 punt beslag op de derde plek.

Eindstand ronde 4 (Gesorteerd op weerstandspunten)

1.	Rick van Loy	5
2.	Robin Verhoeven	4
3.	Wim Krijbolder	3,5
4.	Jasper Kools	3
	Pascal Graafmans	3
	Maarten de Wit	3
	Frans Paridaans	3
8.	Erik Hamers	2,5
9.	Frans Brock	2
	Sjeng Houben	2
	Sjaak Teleng	2
	Bianca Vugts	2
	Krijn van Dolderen	2
	Rob van Esch	2
15.	Jaap Touw	1
16.	Niels Couwenberg	0

De scores van alle vijf de snelschaakavonden worden bijgehouden en op basis hiervan wordt de eindstand bepaald. Iedere speler heeft de kans om zo vijf scores neer te zetten, waarvan de beste drie meetellen voor het eindklassement. Op deze manier hebben degenen die een avond hebben gemist door bijvoorbeeld ziekte een kans om hoog te eindigen in de rangschikking. Hieronder vindt u de tussenstand, hierbij tellen de in rood gemarkeerde scores niet mee. Op dinsdag 30 mei staat de laatste ronde gepland, ook dan zijn zowel leden als niet-leden weer van harte welkom om vijf potjes te schaken.

Tussenstand snelschaakcompetitie EGS 22/23

		27-sep	8-nov	7-feb	28-mrt	30-mei	Totaal
1.	Robin Verhoeven	4	5	5	4		14
2.	Jasper Kools	4,5	4		3		11,5
3.	Pascal Graafmans	3	3	4	3		10
4.	Frans Paridaans	2		3	3		8
5.	Wim Krijbolder		1	3	3,5		7,5
6.	Sjeng Houben	3	1	2	2		7
7.	Maarten de Wit	3			3		6
8.	Rick van Loy				5		5
9.	Rob van Esch	1	1	1,5	2		4,5
	Erik Hamers			2	2,5		4,5
11.	Krijn van Dolderen	2			2		4
12.	Alex van Lanen	3,5					3,5
13.	Frans Lagerwaard	3					3
	Bram van de Vrande	3					3
	Bianca Vugts			1	2		3
16.	Jaap Gielen	2					2
	Pim Zeeuwen	2					2
	Tim van den Bersselaar	2					2
	Faisal Mandoo			2			2
	Sjaak Teleng				2		2
	Frans Brock				2		2
22.	Peter Ansems			1,5			1,5
23.	Tijn van den Bersselaar	1					1
	Jaap Touw				1		1
25.	Niels Couwenberg				0		0

Na ongeveer twee maanden wachten, stond er dinsdag 21 maart weer een wedstrijd voor de avondcompetitie gepland. Twee maanden geleden was de vorige wedstrijd gespeeld en wel een belangrijke, want toen werd in ronde 5 de grote concurrent HMC A verslagen. Hierdoor had EGS A nog 3 matchpunten nodig uit de resterende twee rondes om zeker te zijn van het kampioenschap. Afgelopen dinsdag had het viertal de kans om het eerste deel van deze benodigde matchpunten binnen te halen. Op dinsdag 18 april staat nog de uitwedstrijd tegen ’t Paardje gepland (ja daar is het bekerteam deze maand ook al geweest) en dan kan eventueel het kampioenschap worden binnen gehaald.

Maar goed, eerst nog de wedstrijd tegen De Kentering. De grote zaal in de Wildacker was deze dinsdag helaas bezet, waardoor de vier borden op de bovenverdieping werden klaargezet. Het voordeel was dat we hier in alle rust konden schaken, het nadeel dat de ruimte toch niet heel groot was en bovenal erg warm. Het is wellicht een beter idee om de borden de volgende keer mee te nemen naar het Welnesscentrum in Goirle, de sauna’s daar zijn toch iets comfortabeler. Teamleider Bart leek wellicht deze avond al naar de echte sauna te willen, want hij speelde in de opening iets te snel. Hij dacht even rustig zijn toren op de halfopen lijn te zetten, maar toen hij deze los liet zag hij de bui al hangen. Zijn tegenstander Dick van Leeuwen profiteerde door met zijn paard de loper van Bart te slaan en nadat Bart het paard terug sloeg, stond het paard van Bart op g5 ongedekt. Met een stuk minder probeerde hij er nog wat van te maken en dacht even het stuk weer terug te winnen met een trucje. Zijn tegenstander counterde dit echter goed en kwam zo een hele toren voor, in ruil voor slechts één pion. Bart deed nog een paar zetten en stond op het punt om op te geven, tot de tegenstander ineens een hele toren terug gaf. Het stond ineens weer gelijk en niet veel later wist Bart deze bizarre partij zelfs nog te winnen.

Dit was eigenlijk niet de eerste partij afgelopen was, want even daarvoor was Jasper klaar. Zijn tegenstander speelde met wit het open Siciliaans lang volgens het boekje, waardoor Jasper het ratingverschil nog niet meteen kon omzetten in een betere stelling. Jasper liet echter ook zien dat hij deze opening goed heeft begrepen en kon zo toch langzaamaan zijn stukken verbeteren. De witspeler ging even later in de fout, zodat Jasper een belangrijke pion won. Vervolgens werden er een aantal stukken geruild en toen was de zwarte vrijpion op a4 niet meer tegen te houden: 2-0 voor EGS.

Eigenlijk ook nog iets eerder dan Bart was Robin klaar. Hij hoopte met zwart bijvoorbeeld een Nimzo op het bord te krijgen, maar kwam onbedoeld in een soort Benoni terecht. Wit had duidelijk meer ervaring in dit soort stellingen en kwam dan ook flink beter te staan. Na 20 zetten kwam de onderstaande cruciale stelling op het bord. Wit speelde hier 21. Lxe4 en dat lijkt erg logisch, maar dat geeft Robin de kans om de partij over te nemen. Er horen dan ook twee lezersvragen bij deze stelling. 1. Hoe kan zwart profiteren van Lxe4? en 2. Welke zet moet wit spelen ipv. 21. Lxe4 om groot voordeel houden?

Het antwoord leest u verderop in dit verslag. Eerst nemen we even een kijkje bij Pascal, die er weer een spektakelstuk van maakte. Hij bood vlak na een opening een paardoffer aan, maar zijn tegenstander David Bruggeman sloeg het af. Onterecht bleek na afloop, want hij had alle aanvallen nog net kunnen pareren. In het verslag van de Kentering is deze partij uitgebreid geanalyseerd met fragmenten, zeker een aanrader om hier even naar te kijken. Maar goed, hoewel David het offer niet aan nam, ging zijn koning toch aan de wandel richting het centrum. Deze stond heel de partij onveilig, maar zwart kreeg wel een vrijpion op b2. Pascal moest hierdoor enorm oppassen, maar rekende het goed door en kon zo afwikkelen naar een gewonnen toreneindspel.

Dan terug naar Robin. Na het gespeelde 21. Lxe4 zette hij de partij naar zijn hand met 21. … Txe4! Na 22. Dxe4 Lf5 staat de dame bijna ingesloten en moet als het ware de gevangenis in, oftewel naar het veld h1. Dus na 23. Dh1 De7 hangt het paard op e2 en dreigt er al Le4 om de dame in te sluiten. Als het paard van e2 weggaat, komt ook nog Ld4+ in de stelling. Wit zag dan ook geen goede verdediging meer en offerde met 24. Pe5 een stuk. Dit was een creatieve oplossing, maar het bleek niet genoeg voor de witspeler: winst voor Robin. Wat had wit dan wel moeten spelen in de bovenstaande stelling? Het bleek dat 21. f5 erg sterk is. Hierdoor dekt de loper van c8 het paard niet meer en staan de meeste zwarte stukken, inclusief de koning, op slechte velden.

Zo won EGS A uiteindelijk geflatteerd met 4-0 en komt het kampioenschap wel erg dichtbij. Een gelijkspel in Made in april is in ieder geval genoeg, maar  het avondteam kan ook komende vrijdag al kampioen worden. HMC A speelt dan namelijk voor ronde 6 nog tegen ’t Paardje en als HMC niet wint, dan is EGS A niet meer in te halen. Wordt vervolgd …

 

	EGS A			De Kentering A
1.	Robin Verhoeven	2051	–	Leon ter Beek	1839	1 – 0
2.	Pascal Graafmans	1942	–	David Bruggeman	1827	1 – 0
3.	Jasper Kools	1891	–	Hans Kranenbarg	1542	1 – 0
4.	Bart Plasmans	1746	–	Dick van Leeuwen	1535	1 – 0
		1908			1686	4 – 0

 

Het duurde even, maar zo’n twee weken geleden was dan eindelijk de loting voor de halve finales van de NBSB beker bekend. Door eerdere overwinningen tegen SV Mierlo/Geldrop en BSV (Bergen op Zoom) had het viertal van EGS zich, net als SG KiNG, De Drie Torens en ’t Paardje (uit Made), geplaatst voor deze halve finales. De loting bleek ons gunstig gezind, want we werden gekoppeld aan ’t Paardje, waardoor het sterke KiNG nog even werd vermeden. ’t Paardje was echter ook niet zomaar zover gekomen in het bekertoernooi en het beloofde dan ook een spannende avond te worden.

Al rond 19:30 uur begonnen Robin Verhoeven, Bram van Huygevoort, Pascal Graafmans en Bart Plasmans aan de partijen. De uitstekende locatie van ’t Paardje had namelijk één nadeel: mede vanwege de torenhoge energiekosten sloot het gebouw helaas al om 23:00 uur. Dit belette de spelers er niet van om er eens goed voor te gaan zitten, want het huurde heel lang voordat de eerste uitslag binnen was. Na een uur of twee was het nog niet duidelijk welk team er nu het beste voor stond. Robin kreeg met wit zijn geliefde opzet tegen de Caro Kann op het bord, maar de tegenstander speelde het iets anders dan gebruikelijk, waardoor Robin de denktank in ging. Hij had een pion geofferd om de zwarte ontwikkeling te bemoeilijken, maar het was niet helemaal duidelijk of dit genoeg compensatie was. Op het bord daarnaast was het Bram die een pion voor stond en ondanks dat zijn tegenstander iets meer ruimte had, zag het er naar uit dat Bram goede winstkansen had. Dat kon bij Pascal inmiddels niet meer gezegd worden, want na een rustige opening verloor hij ineens een stuk en naar verluid ook nog twee pionnen. Pascal stond al op het punt om op te geven, maar speelde voor het team nog maar even door. Tot slot was ook Bart aan het verdedigen en had al remise aangeboden, maar zijn tegenstander sloeg dat af en probeerde op de winst te spelen. Op dit moment was het dan ook hopen op het volgende scenario: Bram wint, Robin en Bart spelen remise en Pascal verliest, dan is het 2-2 en gaat EGS verder door de wegstreepregel.

We spoelen nu even door naar 22:30. Na drie uur spelen was iedereen nog bezig en de kansen op teamwinst waren niet heel groot. Zeker niet toen Bart tijdens de zet van zijn tegenstander zag dat deze mat in vier kon geven. Gelukkig voor ons zag zijn tegenstander het niet en werd er later alsnog remise overeengekomen. Pascal was ondertussen nog steeds aan het spelen en stond ineens een kwaliteit voor… Huh, wat?? Hij stond net toch een stuk achter? Dat klopt, maar door de creativiteit van Pascal en de tijdnood van zijn tegenstander had hij ineens tegenkansen gecreëerd en zo een volle toren terug gewonnen. Dit goede eindspel kan je wel aan Pascal over laten en hij zette het dan ook soepel om in winst.

Gebeurde er bij Bram dan nog iets geks? Nee eigenlijk niet. Hij had inmiddels een tweede pion gewonnen en kon daarna rustig zijn overgebleven dame en toren gaan activeren. Er was geen enkele vorm van tegenspel meer te vinden en zo haalde Bram het punt binnen na een goede partij. Hierdoor is het wonder boven wonder 0,5-2,5 voor EGS en is de overwinning een feit. Zo deed de partij van Robin er niet meer toe, maar hij stond halverwege de avond niet lekker. Met een beetje bluf werd er een kwaliteit geofferd, maar zwart nam het niet aan en koos liever voor een gezondere stelling met een pion meer. De stukken van Robin stonden echter actiever en zo bleef de partij spannend. Hieronder zijn twee leuke stellingen te zien. De linkse/bovenste stelling is in de partij net niet op het bord gekomen, maar Stockfish geeft hier een dusdanig bizarre en sterke zet dat deze stelling toch even in dit verslag moet staan. De andere stelling is wel op het bord gekomen en hier had Robin met wit een goede kans om alsnog de winst binnen te halen. De tijd op de klok was ondertussen beneden de minuut gezakt en mede hierdoor werd de winnende zet niet gevonden.

                                     

In de eerste stelling lijkt Lf1 wellicht een goede zet, maar dan kan de zwarte koning nog weglopen via d6. De beste zet is 32. Pd4+!!, want na 32. … exd4 speelt wit 33. Lf1 met de dreiging Lh3 mat en dat kan niet op een goede manier worden voorkomen. Er zijn verder ook weinig andere opties voor zwart. Na 32. Pd4+ Pxd4 volgt 33. Lxd7+ en na 32. Pd4+ Kd6 33. Pc5+ valt g7. Dit had kunnen gebeuren als Robin 31. Tf5-f7+ had gespeeld, maar hij koos toen al voor Lf1. De andere stelling kwam later wel op het bord en hier had wit kunnen winnen met 39. Txf6!. Na 39. … gxf6 40. g7 Tg8 speelt wit achtereenvolgens Pe6+ Lf5 en Lh7. Met weinig tijd speelde Robin in de partij echter 39. Lf1 en iets later werden de paarden geruild en was het remise om klokslag elf uur, precies het moment dat de speelzaal ging sluiten.

Al met al is EGS goed weggekomen. Pascal had zeker kunnen verliezen en ook Bart ging bijna ten onder. Robin had op het einde een winstkans, maar had eerder ook zomaar kunnen verliezen. Hopelijk hebben we medio April ook zoveel geluk in de finale tegen SG KiNG, dat in de andere halve finale overtuigend De Drie Torens versloeg. Het is nog niet bekend waar en wanneer de finale gespeeld gaat worden. Zodra dit wel duidelijk is, zal dat op de website van EGS ook te zien zijn.

 

	’t Paardje			EGS
1.	Pierre Jaspers	1923	–	Robin Verhoeven	2051	1/2
2.	Peter van den Hout	1872	–	Bram van Huygevoort	1983	0-1
3.	Rene Stadhouders	1680	–	Pascal Graafmans	1942	0-1
4.	William van den Bosch	1770	–	Bart Plasmans	1746	1/2
		1811			1931	1 – 3

Afgelopen vrijdag baanden 4 EGS-ers zich een weg door de sneeuw richting Rosmalen, om het daar op te nemen tegen HMC A. Beide teams hadden na 4 rondes in klasse 1A precies 7 matchpunten en 11,5 bordpunten verzameld, terwijl de overige teams op maximaal 4 matchpunten stonden. Het was vooraf dus duidelijk dat de winnaar van het onderlinge treffen een hele grote kans maakt op het kampioenschap. Beide teams deden dan ook hun best om een zo sterk mogelijk team op te stellen en dat leverde een op papier gelijkwaardige wedstrijd op.

Pascal vloog zoals gebruikelijk met aanvallende intenties de partij in. Tegen de Zwarte Leeuw offerde hij op f7 een loper om vervolgens op a8 een toren terug te winnen. Dit is in het verleden al vaker gespeeld, maar eigenlijk is het geen goede variant voor wit. Zwart moet echter wel nauwkeurig spelen en dat is in deze heksenketel nog niet zo makkelijk. Pascal kwam beter te staan, maar in de onderstaande (bizarre) stelling kreeg zijn tegenstander kansen om de partij naar zich toe te trekken.

Pascal heeft zojuist Ke1-d1 gespeeld, waar c3 beter was geweest. Hier had zwart namelijk met bxc2+ de koning in zijn hemd kunnen zetten en mede daardoor het paard op a8 kunnen winnen, waarna hij groot voordeel heeft. In de partij werd echter het logisch uitziende Dxd5+ gespeeld, maar dan kan de witte koning op c1 schuilen en als zwart daarna pas op c2 slaat, dan beschermt deze zwarte pion gek genoeg de witte koning. Pascal stond hierna weer beter, daarna gaf hij door de complexiteit van de stelling het voordeel weer weg, maar won uiteindelijk alsnog in deze spectaculaire partij.

Robin mocht het op bord 1 met wit opnemen tegen Davoud Moghaddam. Deze vriendelijke man is een paar jaar geleden van Iran naar Nederland verhuist en lijkt dit seizoen het clubschaken echt op te hebben gepakt. Dit heeft hem nog geen rating opgeleverd, maar het was wel duidelijk dat hij de afgelopen jaren (online) flink heeft geoefend. Hij besteedde in deze partij slechts enkele seconden aan de eerste 12 zetten en begon al een aanval op te zetten, maar Robin pareerde de dreigingen en kon daarna zelf gaan aanvallen. Wit leek een droomstelling te hebben en kon zelfs een pion winnen, maar de afwikkeling naar het eindspel met loper tegen paard kwam iets te vroeg. Robin had weliswaar nog steeds een extra pion, maar de zwarte koning stond actiever waardoor het weer redelijk gelijk stond. Beide spelers promoveerden daarna zelfs nog ieder twee keer, maar na de derde dameruil van de partij waren er alleen nog 2 koningen over: remise.

De tussenstand was nu dus 0,5-1,5 in het voordeel van EGS en daarmee kwam het eerste matchpunt al in zicht. Zeker ook omdat Bram zelden verliest en ook nu weer een prima partij speelde, maar daarover later meer. Bart kreeg de laatste tijd met het Frans vaak gesloten stellingen op het bord, maar deze keer werd de stelling gelukkig al wel snel geopend. Enige tijd bleef de partij nog in evenwicht, maar daarna mocht Bart de witte koning het bord over gaan jagen. Hij had alleen tussendoor met Tc8 nog even de koning af moeten snijden en dan was het snel mat gegaan. Door de tijdnood werd deze zet gemist en mocht de witte koning rustig doorwandelen richting a7, om zo zijn vrije b-pion te ondersteunen. Bart zag geen verdediging meer in de korte tijd en moest zijn toren offeren voor de vrijpion.

Vooral het woordje “Tijdnood” is belangrijk in dit verhaal, want beide spelers hadden nog maar één minuut op de klok. Dit seizoen is het speeltempo in de avondcompetitie veranderd naar een begintijd van 1:30 uur met 15 seconden increment vanaf zet één, waardoor het moeilijk is om door de vlag te gaan. Tenminste, dat geldt alleen als de klokken goed worden ingesteld. Dit was hier dus niet het geval (foutje kan gebeuren) en in het heetst van de strijd was dit beide spelers niet opgevallen. Bart had op een bepaald moment nog zo’n drie seconden en de tegenstander vijftien, maar op wonderbaarlijke wijze ging de laatstgenoemde als eerste door de vlag. Vanaf dat moment kwam er wél increment bij, maar dat is natuurlijk aan de late kant. Bart stond ondertussen qua stelling verloren, dus de grote vraag was: “wat gaan we nu doen?” In de reglementen leek er geen soortgelijk scenario beschreven te staan en dus werd er op internet een telefoonnummer van een ervaren arbiter gezocht en gevonden. Deze wilde geen harde uitspraak doen, maar gaf wel aan dat meestal geldt: “vlag is vlag”, dus degene die door de vlag gaat verliest. Door de bijzondere situatie en deels ook door de stelling op het bord, werd er uiteindelijk tot remise besloten. We zullen nooit weten wat er gebeurd was als de klok wél goed was ingesteld. Aan de ene kant had Bart dan misschien wel de winst gevonden, maar aan de andere kant had zijn tegenstander met meer tijd de eindstelling gewonnen.

Ondertussen was Bram nog rustig bezig. Helaas was de klok van Bart dus verkeerd ingesteld, maar gelukkig klopten de anderen wel. Bram speelde zoals gebruikelijk geduldig en probeerde langzaam maar zeker zijn stelling te verbeteren. Hij leek een sterk paard en daarmee de overhand te krijgen, waarna wit besloot te gaan voor actief tegenspel en hij offerde daarvoor een pion. Dit bleek later niet genoeg om de witte aanvalskansen in leven te houden, waardoor er vervolgens nog twee of drie pionnen werden geofferd. Bram verdedigde nauwkeurig en wikkelde met deze pionnenmeerderheid af naar een eindspel, waarin de vrije a-pion de partij besliste.

Hierdoor wint EGS A deze kampioenskraker met 1-3 na een bijzondere avond. Pas op 21 maart staat de volgende ronde gepland, waarop De Kentering A naar Goirle komt. In de laatste ronde (18 april) staat in Made nog de uitwedstrijd tegen ’t Paardje gepland. Als er in deze twee wedstrijden 3 of 4 matchpunten worden gehaald, dan is het kampioenschap binnen en promoveren we naar de hoofdklasse.

 

	HMC A			EGS A
1.	Davoud Moghaddam	0	–	Robin Verhoeven	2023	1/2
2.	Caspar Hermeling	2004	–	Bram van Huygevoort	1973	0-1
3.	Piet van Eijndhoven	1970	–	Pascal Graafmans	1856	0-1
4.	Derk-Jan Morelis	1815	–	Bart Plasmans	1776	1/2
		1930			1907	1 – 3

 

Afgelopen vrijdag 13 januari was het dan eindelijk zover. Rond het middaguur vertrokken er vanuit Tilburg twee auto’s richting Wijk aan Zee, met daarin in totaal 7 (ex-)EGS-ers. Pascal Graafmans haalde Bart Plasmans en, de bij EGS graag geziene gast, Guus Vermeulen op, terwijl Robin Verhoeven langs Jasper Kools en oud-leden Thomas Kools en Bram van de Vrande reed. Alle zeven hadden zich namelijk ingeschreven voor de weekendvierkampen, één van de vele onderdelen van het Tata Steel Chess Tournament. Bij dit onderdeel worden de spelers ingedeeld in groepen met vier spelers van gelijke speelsterkte, waarbij iedereen het één keer tegen elkaar opneemt. Op vrijdagavond stond de eerste ronde gepland, maar deze kon natuurlijk niet gespeeld worden met een lege maag. Vlak naast het hotel in IJmuiden bevond zich een gezellige Chinees:

Hierna was het voor iedereen tijd om hun vierkamp op te gaan zoeken en de tegenstanders te ontmoeten. Thomas kreeg in groep 2c meteen de sterkste tegenstander van de groep tegenover zich; Alje Hovenga. In een ingewikkelde partij offerde Alje twee pionnen voor het initiatief, maar even later nam Thomas dit brutaal over. Hij offerde op correcte wijze een stuk en kreeg dat later met rente terug en vlocht daarna een mooi matnet. Robin deed het in groep 3d voor zijn doen wat rustiger aan. Voor het eerst sinds lange tijd kreeg hij een toreneindspel op het bord, dat uiteindelijke uitmondde in een remise. Jasper was oorspronkelijk ingedeeld in groep 4, maar er was een plekje vrijgekomen in groep 3e en mocht zo de uitdaging aangaan met drie op papier iets betere spelers. Tegen een jeugdtalent had hij het in de opening moeilijk, maar kon later zelf op winst gaan spelen. Dit zat er helaas niet in en zo eindigde deze partij in remise. Pascal kwam in 4g in een eindspel met ongelijke lopers terecht en dat leidt vaak ook tot remise, maar niet altijd. Pascal won na een eerste pion ook een tweede pion en uiteindelijk ook de partij.

Dan gaan we door naar groep 5j, waar helaas zowel Guus als Bram in waren geplaatst. De onderlinge ontmoeting stond pas in ronde 3 gepland, dus ze konden beiden nog proberen om de eerste twee partijen te winnen. Bram speelde een spannende eerste pot, maar kon de winst niet vinden: remise. Achteraf bleek er wel een winnende zet te zijn, maar daar koop je natuurlijk niks voor. Guus kon daarentegen wel het pad naar de winst vinden. Als laatste was Bart dan nog over, spelend in 5k. Zijn tegenstander was niet bang aangelegd en offerde al snel materiaal. Bart verdedigde goed en leek op weg naar de overwinning, maar in een moeilijke stelling ging het fout en verloor hij nog. Al met al toch een goede start met 3 keer winst, 3 remises en 1 nederlaag. Na de partijen werd er nog flink geanalyseerd en geschaakt in café De Zon, waarna iedereen rond twee uur in de nacht weer bij het hotel aan kwam.

Desondanks zat het complete gezelschap keurig weer om 9:00 aan het ontbijt. Het weekend is namelijk zo weer voorbij en het zou jammer zijn om dan lang in bed te liggen. Door het regenachtige weer zat er helaas geen strandwandeling in, maar toch vermaakte iedereen zich goed gedurende deze ochtend. Daarna vertrokken de feestbus van Pascal (waar veelvuldig nummers als “Fuifje” en “Watskeburt” voorbijkwamen (voor degenen die dit niet kennen, zoek het vooral NIET op)) en de wat rustigere bolide van Robin (waar bleek dat Skyradio bijzonder vaak nummers van Suzan&Freek draait) weer richting de speelzaal.

Vanwege de “schaakrel” rondom Hans Niemann is het toernooi dit jaar extra interessant voor de media. Zo ook voor RTL nieuws. Op zaterdag hadden ze namelijk voor de partijen een filmploeg de zaal ingestuurd, die een aantal deelnemers wilden interviewen. Uiteindelijk kwamen ook Pascal en Bart (met een broodje Unox in de hand) aan de beurt. Dit is aan het einde van dit filmpje terug te zien. Het leek daarna wel of Pascal dit graag zo snel mogelijk terug wilde zien, want hij boekte een snelle winst en kwam zo op 2 uit 2. Ook Bram was deze dag vroeg klaar. In de opening wist hij namelijk al een stuk te winnen en zette dit soepel om in winst. Robin mocht daarna ook een heel punt bijschrijven. Hij had met Pxc2 een pion gewonnen, maar het was de vraag op dit paard nog kon ontsnappen. Dit lukte gelukkig wel en daarna was de partij ineens snel afgelopen. Ook Guus leek te gaan winnen, maar zijn tegenstander won materiaal terug en daarna moest Guus vechten voor remise. Dat laatste lukte dan weer wel.

De gebroeders Kools leverden enigszins vergelijkbare partijen af. Bij beiden stond het heel de partij redelijk gelijk en ze eindigden dan ook allebei in remise. Jasper had nog wel een eerder geplaatst remise aanbod afgeslagen, maar later moest hij zich toch tevreden stellen met een halfje. Bart was wederom het langst bezig. In een soort loopgravenoorlog ging hij de fout in en dat kostte materiaal. Hij probeerde nog tegenspel te creëren, maar het was niet genoeg. Zo zit Bart in de hoek waar de klappen vallen, maar de rest is uitstekend begonnen aan het toernooi. ’s Avonds werd dit gevierd met een diner bij De Liefhebbers aan Zee, waar ook Viswanathan Anand en Fabiano Caruana te vinden waren. De avond werd afgesloten met een spelletje Koehandel, waarna het bed iets na middernacht werd opgezocht.

Ook op zondag verscheen iedereen klokslag negen uur aan het ontbijt. Gelukkig was het deze dag wel droog en het leek dan ook een goed plan om een strandwandeling te maken. De wind dacht daar echter anders over. Nog net voordat er een voet op het strand was gezet, werd het plan namelijk alweer afgeblazen. Het losse zand vloog namelijk zo drie meter hoog de lucht in, waardoor bijvoorbeeld bij Robin binnen enkele minuten de broekzakken waren veranderd in een zandbak. Of deze zandstorm een invloed heeft gehad op de partijen of dat de vermoeidheid begon toe te slaan, is niet te zeggen, maar de resultaten op deze zondag waren beduidend minder dan op de eerste twee dagen.

Robin mocht het opnemen tegen Mason Brouwer, die zijn eerste twee partijen had gewonnen. Beiden spelers konden leven met een remise en de partij was dan ook relatief snel afgelopen. Zo werd Robin tweede in 3d met 2 punten. Guus en Bram waren ondertussen verwikkeld in een spannende onderlinge strijd. Bram leek de partij naar zich toe te trekken, maar Guus counterde sterk en won zo de partij en de groep 5j met 2,5 punt. Bram kan met 1,5 ook tevreden terugkijken op het toernooi.

Ook Pascal wist zijn groep 4g met 2,5 punt te winnen. In een rustige laatste partij was een remise de terechte uitslag. Jasper speelde tegen de voormalig hoofdarbiter van Tata, Alex Roose, dan weer wel een spannende partij. Hij leek op weg naar de winst, maar met wat geluk wist zijn tegenstander materiaal te winnen en dat was beslissend. Zo eindigt Jasper met 1 punt in de sterke groep 3e, maar hij had eigenlijk iets meer verdient. Voor Bart was de laatste partij tekenend voor zijn toernooi. Hij won een kwaliteit en had wellicht kansen op de winst. Hij sloeg dan ook een remiseaanbod af, maar na twee mindere zetten van hem moest hij alsnog opgeven. Hij had zeker meer punten verdiend in 5k, maar het zat dit weekend even niet mee. Dan blijft Thomas nog over. In een positionele partij probeerde hij lang op winst te spelen, maar als één van de laatsten in de speelzaal eindigde deze pot alsnog in remise. Zo eindigde hij met 2 punten knap gedeeld eerste in 2c.

Al met al een zeer geslaagd weekend met voor bijna iedereen goede resultaten, alleen Bart had helaas het geluk niet aan zijn zijde. Daarnaast had iedereen het buiten zijn partijen zeer goed naar zijn zin, wat ook niet onbelangrijk is. Ongetwijfeld zal het merendeel van deze groep er volgend jaar weer bij zijn.

Afgelopen zaterdag 7 januari mocht het vlaggenschip van EGS het opnemen tegen de Zie Scherpe Combinatie: een combinatieteam van SV Denk en Zet en schaakvereniging Zierikzee. Deze wedstrijd uit de vijfde ronde van de KNSB competitie stond oorspronkelijk gepland op 17 december 2022, maar vanwege het afscheid van Pieter Couwenberg werd dit treffen uitgesteld. Overigens was op de nieuwe speeldatum het Jan van Besouwhuis gesloten en omdat ook de Wildacker niet de gehele middag beschikbaar was, werd er voor het eerst in wijkcentrum De Deel geschaakt. Dit bleek een prima locatie te zijn, wellicht zullen we hier in de toekomst vaker naar toe gaan.

Dan door naar de wedstrijd zelf. Vaste spelers Jasper Kools, Alex van Lanen en Fedor Sazonov waren verhinderd, maar gelukkig kon Pascal Graafmans weer mee spelen en was Frans Lagerwaard bereid om zijn debuut te maken in EGS 1. Daarmee leek het team rond, maar helaas meldde iemand zich een half uur voor aanvang af, waardoor het onmogelijk was om nog een vervanger te regelen. Zodoende begon EGS de wedstrijd met een 0-1 achterstand, maar de strijd was nog lang niet gestreden.

Eigenlijk gingen alle partijen erg rustig van start. Na zo’n twee uur spelen was de materiaalverhouding op alle borden precies gelijk en het zag er ook nog niet naar uit dat iemand een beslissende aanval aan het opzetten was. Bij Eddy vanLerberghe leek het er bij een snelle blik op het bord soms wel op dat hij een stuk achterstond, maar hij had op a2 een loper verstopt die ik een aantal keren over het hoofd zag. Hoewel deze loper toch echt richting de kort gerokeerde koning keek, besloot zwart om al die pionnen naar voren te gooien. Eddy sloeg deze aanval af en dat leverde het eerste halfje van de middag op.

Een hele tijd later was ook Erik Hamers klaar. Hij speelt al zo lang als ik me kan herinneren met zwart de Siciliaanse Draak, maar vandaag mocht hij het een keer met wit tegen zijn opening proberen. Uiteraard kwamen er tegengestelde rokades op het bord en dan weet je eigenlijk al dat de partij niet in remise gaat eindigen. Erik probeerde wellicht de teamachterstand te repareren door vol voor de aanval te gaan en offerde een kwaliteit, maar zijn tegenstander speelde het goed uit en bekroonde de partij met de winst: 0,5-2,5 voor ZSC. Het was dan ook tijd voor EGS om iets terug te doen en dat lukte gelukkig ook. Ondergetekende koos op bord 1 met zwart voor de Najdorf. De witspeler gaf na de partij aan dat hij vaak varieert in de opening en vooral achter het bord bedenkt hoe hij zijn stukken gaat neerzetten. In de complexe Najdorf is dat wellicht niet de beste strategie, aangezien dat veel tijd kost. Na zo’n dertien zetten had hij namelijk nog maar twintig minuten op de klok. Ondertussen had ik met zwart weliswaar het loperpaar in handen, maar het was lang niet duidelijk wie er beter stond. Toen ik toch de overhand leek te krijgen en wit nog enkele minuten op de klok had, koos hij voor een creatief stukoffer. Helaas voor hem klopte dit net niet en even later gaf hij zich gewonnen.

Daarna waren Bart Plasmans en Frans ongeveer tegelijk klaar. Bij Frans was de partij de gehele middag redelijk in balans. Beide spelers probeerden af en toe iets te creëren, maar een remise was uiteindelijk de meest logische uitslag. Een mooi debuut dus voor Frans. Bart leek daarentegen met de zwarte stukken wel minder te staan. In het Frans pakte hij zoals gebruikelijk ruimte op de damevleugel, terwijl wit actie onderneemt op de koningsvleugel. Hoewel beiden kort gerokeerd hadden, was het toch de koningsvleugel die helemaal open kwam te liggen. Wits stukken leken beter in staat om hiervan te profiteren, maar uiteindelijk counterde Bart sterk en wist de overwinning binnen te slepen: 3-3.

Waren er dan nog kansen op één of zelfs twee matchpunten? Nee, helaas niet meer jammer genoeg. Pascal leek met wit goed uit de opening te komen in het gesloten Siciliaans. Nadat zwart gedurfd lang rokeerde, opende Pascal de C-lijn en kon je het eigenlijk geen “gesloten” Siciliaans meer noemen. De tegenstander wist knap alle dreigingen te pareren en kon later zelf op de koningsvleugel een aanval op touw zetten. Deze sloeg wel door, waarna Pascal zich gewonnen moest geven. Dit betekende dat Bram van Huygevoort moest winnen om een gelijkspel uit de match te slepen. Zoals gewoonlijk zette hij de partij met zwart rustig op en zorgde ervoor dat hij in ieder geval niet slechter uit de opening kwam. Daarna vocht hij voor wat hij waard was en sloeg meerdere verzoeken tot remise af, maar de winst zat er voor hem helaas nooit echt in.

Zo mocht ZSC na een spannende schaakmiddag dan toch alle matchpunten mee terug naar Zeeland nemen. Achteraf bleek het missen van een speler voor EGS cruciaal, maar daar is helaas niks meer aan te doen. De volgende wedstrijd staat gepland op 11 februari tegen de één van de koplopers, De Pion 1. Hopelijk kunnen we dan wel met acht spelers aantreden, dan zijn we daar zeker niet kansloos. Bij winst doen we nog mee om de bovenste plaatsen, bij verlies moeten we ook een beetje naar onder gaan kijken aangezien er dit seizoen drie teams degraderen.

 

	EGS 1			ZSC 1
1.	Robin Verhoeven	2023	–	Rick van der Pluijm	2065	1-0
2.	Pascal Graafmans	1856	–	Joost van Eenennaam	1791	0-1
3.	Bram van Huygevoort	1973	–	Dig de Graaf	1878	1/2
4.	Eddy vanLerberghe	1736	–	Olaf van der Sloot	1838	1/2
5.	Bart Plasmans	1776	–	Sjaak Spiegels	1783	1-0
6.	Erik Hamers	1666	–	Kees van den Nieuwendijk	1749	0-1
7.	NO	–	–	Michel Melkert	1584	0-1R
8.	Frans Lagerwaard	1690	–	Rick van de Breevaart	1725	1/2
		1817			1802	3,5 – 4,5

In een bijzondere week waarin bij EGS het schaken even op een lager pitje stond, stapten er op vrijdagavond 16 december toch vier spelers in de auto om een potje te gaan schaken. Na de winst in de achtste finale tegen Mierlo/Geldrop, mocht het bekerteam namelijk afgelopen vrijdag voor de kwartfinale op avontuur richting Bergen Op Zoom. Dit was een bijzondere loting, aangezien het alweer de vierde keer in 7 maanden tijd is dat EGS het opneemt tegen een team van de plaatselijke BSV. Vooral BSV zal niet blij zijn geweest met dit weerzien, aangezien zowel de zaterdagwedstrijd als de twee avondcompetitiewedstrijden in het voordeel van EGS werden beslist. De grote vraag was dan ook: Lukt het BSV deze keer wel om ons te verslaan?

Het werd uiteindelijk een spannende avond waarop de meeste partijen lang in evenwicht bleven. Alleen op de klok wisten de EGS-ers groot voordeel te behalen, aangezien Bram van Huygevoort, Pascal Graafmans én Robin Verhoeven allen een half uur voorsprong hadden bereikt. De tegenstandster van Robin, Angelique Osinga, had niet voor niks veel tijd in de opening gestoken, aangezien ze met wit een goede stelling op het bord had gekregen. Zoals wel vaker in de Alapin, kreeg wit een geïsoleerde d-pion met ruim voldoende compensatie door de actieve stukken. Ze kreeg één kans om groot voordeel te bereiken door op de zwarte dame te gaan jagen, maar toen ze die niet greep, werden de dames geruild en was al het witte voordeel verdwenen. In een objectief gelijke stelling kon Robin langzaamaan druk gaan zetten op de d-pion. De witte stelling stortte steeds verder in en toen Robin met een kleine truc een stuk mocht winnen, was de eerste overwinning binnen.

Slechts enkele minuten later was ook Pascal klaar. Hij kreeg het Schots gambiet tegen en besloot het aan te nemen. Pascal slaagde erin om deze pion lang vast te houden, maar dit leverde de tegenstander wel het loperpaar op. Even later was het vooral de vraag wie nou wie aan het aanvallen was. Wit zette een aantal zware stukken op de geopende g-lijn, maar daarentegen stond zijn koning op h2 niet erg veilig. Even later wist Pascal naar verluid een stuk te winnen en toen de laatste secondes van de tegenstander wegtikte, was de 0-2 een feit. Overigens staat Pascal dit seizoen in de NBSB competities nu op de bizarre score van 6 uit 6! Wie houdt deze man nog tegen?!

Bram en Jasper kozen met wit allebei voor het London systeem. Dit levert vaak een gesloten stelling op en dat was vandaag niet anders. Vooral bij Bram werd het een soort loopgravenoorlog. Het was al wel een tijdje duidelijk dat Bram degene was die nog voor winst kon spelen en hij ging dan ook steeds op zoek naar een manier op door de zwarte stelling heen te komen. Hij verplaatste zijn toren meerdere malen van de damevleugel naar de koningsvleugel en weer terug, maar uiteindelijk kon hij toch via de koningsvleugel binnenkomen met zijn paard en dame. Het bleek ook op de avond weer dat deze goed samen kunnen werken. Bram wist met dit dodelijke duo eerst een kwaliteit te winnen, daarna kwam hij een hele toren voor en even later hield de tegenpartij het voor gezien.

Ook Jasper stond lang iets beter, maar het was niet helemaal duidelijk hoe hij er doorheen zou komen. Uiteindelijk vestigde hij alle hoop op zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel. Zijn tegenstander kon hierdoor weliswaar een paar pionnen aan de andere kant van het bord winnen, maar moest daarna wel een stuk geven voor de vrijpion van Jasper. Er kwam een eindspel op het bord met voor Jasper nog een toren, paard en f-pion en voor de tegenstander een toren, 2 f-pionnen en een h-pion. Het bleek nog niet zo makkelijk om dit te winnen, mede door de taaie verdediging van zwart, maar Jasper wist uiteindelijk met een behoorlijke omweg toch de route naar de winst te vinden.

Zo won EGS enigszins geflatteerd met 0-4 en plaatste zich voor de halve finale, iets wat het Nederlands elftal niet lukte. Het is nu even afwachten welke tegenstander er bij de loting aan ons wordt gekoppeld. SG KiNG en De Drie Torens hebben zich ook reeds geplaatst, de winnaar van de wedstrijd ’t Paardje-WLC zal de derde mogelijke tegenstander worden.

Afgelopen dinsdag 27 september vond de eerste snelschaakavond van het seizoen plaats. Er waren in totaal 17 spelers naar de Wildacker gekomen, waarvan Ben Elswijk en Henk van Griethuijsen ervoor kozen om tegen elkaar een langere partij te spelen. Bij het snelschaaktoernooi was het leuk om te zien dat vader en zoon Tim en Tijn van den Bersselaar een keertje kwamen kijken hoe het er bij EGS aan toe gaat.

Na 2 rondes waren er nog drie spelers over met de maximale score. Jasper Kools had in ronde 2 na een zinderend gevecht oud-lid Bram van de Vrande verslagen, terwijl Maarten de Wit tegen Alex van Lanen met succes een pion naar de overkant van het bord stuurde. Daarnaast versloeg Frans Lagerwaard knap Pascal Graafmans, nadat laatstgenoemde na een aantal foutjes iets te veel materiaal achter kwam.

In ronde 3 wist Jasper het duel met Frans L. in zijn voordeel te beslissen en nam daardoor alleen de leiding, want Maarten kreeg tegen achtervolger Robin Verhoeven zijn koning niet weg uit het midden en daar wist Robin goed gebruik van te maken. Hierdoor stond in de volgende ronde de klassieker Kools-Verhoeven op het programma. Deze editie deden beide spelers het redelijk rustig aan en kwamen al relatief snel in een toreneindspel terecht. Robin leek even de betere kansen te hebben, maar uiteindelijk werd er toch een remise overeengekomen. Dit is tevens opvallend genoeg de enige remise van de hele avond, terwijl er toch 35 partijen zijn gespeeld!

Na 4 rondes stond Jasper dan ook nog steeds bovenaan met 3,5 punt, maar de achtervolgers Robin, Alex, Sjeng en Pascal zaten hem op de hielen. Jasper wist hen echter op afstand te houden door de sterk spelende Sjeng te verslaan. Ondertussen was Pascal na een bijzondere opening tegen Robin in een bijna winnende stelling terecht gekomen. Laatstgenoemde moest een stuk geven, maar probeerde met zijn torens een soort eeuwig schaak af te dwingen. In tijdnood gaf Pascal het stuk terug in de hoop het toreneindspel te winnen, maar ineens kantelde de partij en was het Robin die het punt binnen mocht harken. Hierdoor pakte hij de tweede plaats, terwijl Alex met een bye (0,5 punt) in de laatste ronde het podium complementeerde.

Dit leverde de onderstaande eindstand op die gebruikt zal worden voor het totaalklassement. Dit seizoen zal na 4 speelavonden een stand worden opgemaakt, waarmee op de slotavond de finalepoules worden bepaald. De tweede ronde zal plaatsvinden op dinsdag 8 november en staat wederom ook open voor niet-leden. Het zou leuk zijn als we dan het deelnemersaantal weer kunnen overtreffen.

Eindstand ronde 1

1.	Jasper Kools	4,5
2.	Robin Verhoeven	4
3.	Alex van Lanen	3,5
4.	Sjeng Houben	3
	Frans Lagerwaard	3
	Maarten de Wit	3
	Bram van de Vrande	3
	Pascal Graafmans	3
9.	Frans Paridaans	2
	Jaap Gielen	2
	Krijn van Dolderen	2
	Pim Zeeuwen	2
	Tim van den Bersselaar	2
14.	Tijn van den Bersselaar	1
	Rob van Esch	1

Op zaterdag 17 september was het dan eindelijk weer zover; de zaterdagcompetitie ging weer van start. Afgelopen seizoen speelde EGS 1 voor het eerst in de historie op landelijk niveau in de derde klasse, maar dit bleek net iets te hoog gegrepen, waardoor de Goirlenaren dit seizoen weer lekker in de vierde klasse mogen strijden op de 64 velden. In de eerste ronde is Souburg 2 de tegenstander, een team dat hun thuiswedstrijden afwerkt in het pittoreske Oost-Souburg, een dorpje vlak naast Vlissingen. Gelukkig voor ons mochten zij naar het verre Goirle afreizen, waar iets na 13:00 uur de partijen van start gingen.

Voor vaste krachten Alex van Lanen en Bart Plasmans was de vakantie nog niet afgelopen en zij moesten dan ook verstek laten gaan. Daardoor kreeg Krijn van Dolderen de kans om zijn debuut te maken in EGS 1. Krijn komt uit de springlevende jeugdafdeling van EGS, die overigens afgelopen vrijdag ook weer begonnen is met het traditionele inlooptoernooi met maar liefst 32 deelnemers! Waar velen debutanten van EGS 1 nog even moeten wennen aan het niveau, begon Krijn echter voortvarend aan zijn partij. Hij kwam actief uit de opening en kon na het ruilen van een aantal stukken proberen om te profiteren van de slechte pionstructuur van zijn eveneens jonge tegenstander. Krijn vergat echter dat zijn paard aangevallen stond, maar met een stuk minder bleef hij zoeken naar aanvalskansen. Deze inzet uiteindelijk beloond met een torenwinst en niet veel later zorgde hij voor het eerste punt van het seizoen voor EGS.

Onze trouwe Belg Eddy Vanlerberghe kende in de derde klasse een zeer goed debuutseizoen. Door zijn kenmerkende snelle spel weet hij menig tegenstander onder druk te zetten en het is voor velen moeilijk om daar mee om te gaan. Helaas had Eddy vandaag één ding gemeen met Krijn, en dat was dat ook hij in een prima stelling een vol paard cadeau deed. Eddy vocht daarna nog voor wat hij waard was, maar zijn tegenstander maakte het prima af. Niet veel later zorgde Bram van Huygevoort op bord 2 voor een nieuwe voorsprong. Zijn tegenstander koos met zwart voor de moderne verdediging, waarbij wit normaal gesproken een mooi centrum mag opbouwen, waarna zwart dit kapot probeert te maken of op een andere manier tegenspel probeert te zoeken. Dit tegenspel kwam nooit echt van de grond en toen Bram met zijn dame in de zwarte stelling mocht gaan rondwandelen, was de strijd snel beslist.

Vervolgens wist ook Maarten de Wit een puntje binnen te tikken. In het middenspel dacht zijn tegenstander dames te kunnen ruilen, maar hij vergat even dat hij aan het einde van de rit een kwaliteit zou verliezen. Het kostte even wat tijd, maar uiteindelijk kwam de overwinning van Maarten niet meer in gevaar. Tegelijkertijd had ook de jonge Belg Fedor Sazonov een kwaliteit gewonnen, maar hier was het veel minder duidelijk of hij ging winnen. Zijn witte dame stond namelijk op a8 helemaal vast en zijn tegenstander was niet van plan om die dame te laten ontsnappen. Het lukte echter niet om haar ook aan te vallen en uiteindelijk kon Fedor na nauwkeurig rekenen een koningsaanval bekronen met de winst: 4-1 voor EGS.

Jasper Kools nam daarna de taak op zich om het winnende punt te maken. Hij kwam niet erg lekker uit de opening tegen de teamcaptain van Souburg, maar hij kwam ook weer niet heel veel minder te staan. Daarna wist Jasper zijn stelling steeds te verbeteren, waarna zijn torens richting de lang gerokeerde witte koning begonnen te kijken. Gesteund door deze torens wist zijn paard binnen te komen en daar konden de witte stukken zich niet meer tegen verdedigen. Niet veel later kon ook de teamcaptain van EGS 1, Robin Verhoeven, een redelijk gelijke stelling omzetten in winst. Zoals wel vaker begon Robin zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren te gooien en dit leverde een open g-lijn op. Aangezien de witte stukken ook suboptimaal waren gepositioneerd, was de zwarte aanval niet meer tegen te houden.

Hierna was alleen Erik Hamers nog bezig. Hij had met de witte stukken al snel een pion gewonnen, maar kon deze materiële voorsprong niet lang vasthouden. Er bleef dan ook een redelijk gelijk eindspel over, met net wat meer kansen voor wit. Op een of andere manier wist Erik ineens een kwaliteit te winnen en hiermee wist hij wel raad: nog een winst en 7-1 voor EGS 1. Hiermee vertrekken we met veel vertrouwen op 8 oktober naar de volgende opponent, Middelburg 1.

 

	EGS 1			Souburg 2
1.	Robin Verhoeven	2016	–	Max Toetenel	1806	1-0
2.	Bram van Huygevoort	1967	–	Jean-Pierre van Gemert	1674	1-0
3.	Jasper Kools	1835	–	Merijn van Broekhoven	1500	1-0
4.	Fedor Sazonov	1678	–	Erik Wolf	1471	1-0
5.	Eddy vanLerberghe	1734	–	Erik Pieterse	0	0-1
6.	Erik Hamers	1689	–	Ruud Stroo	1329	1-0
7.	Maarten de Wit	1533	–	Brandon Haasbroek	1334	1-0
8.	Krijn van Dolderen	0	–	Giovanni Koolhoven	1083	1-0
		1779			1457	7-1