Na een lange winterstop stond er deze week eindelijk weer eens een wedstrijd voor de avondcompetitie gepland. Op 4 december was EGS A namelijk de winterstop ingegaan met een gelijkspel in en tegen Eindhoven. Dat bracht het totaal op 4 matchpunten uit 4 wedstrijden en toevallig had de tegenstander van de vijfde ronde precies evenveel matchpunten verzameld. Het beloofde dan ook een spannende wedstrijd te worden, tegen Checkmate uit Weert. “Weert, dat is toch Limburg?” Ja dat klopt, maar zij doen al sinds jaar en dag mee in de Brabantse competitie. Zo speelde EGS een redelijke tijd geleden jaarlijks tegen Checkmate in de inmiddels opgeheven promotieklasse met achttallen. Met een beetje speurwerk kon uw verslaggever nog de laatste onderlinge ontmoeting terugvinden in de archieven, gespeeld op 26 november 2016, ronde 4. EGS won destijds met 4,5-3,5 en mede daardoor was Checkmate er vast op gebrand om revanche te nemen. Ondanks dat veel spelers inmiddels geen lid meer zijn van hun toenmalige club, zijn er toch zes spelers die net als in 2016 weer achter het bord verschenen. Sterker nog, Robin mocht het wederom opnemen tegen Roel van der Laan en Bart speelde alweer tegen Raimund van Alphen, hoe groot is die kans?
Tot zover de nutteloze feitjes, we gaan door naar de wedstrijd. Bart koos op bord 4 voor een ietwat ongebruikelijke aanpak tegen het Frans, maar dit pakte in eerste instantie niet verkeerd uit. Hij wist zijn lopers te ruilen tegen een loper en een paard, waardoor zwart overbleef met de welbekende slechte loper. Op een bepaald moment stonden er zelfs zwarte pionnen op f7, e6, d5, c4 en b3, waardoor de loper voorlopig niet meedeed. Bart kon hier helaas niet van profiteren en moest even later toch de verdediging in. Hij had namelijk pionnen op onder andere a3 en c3, maar op b2 stond jammer genoeg niks meer. Hierdoor was a3 wel erg zwak en Bart kon deze niet meer voldoende verdedigen. Onze teamleider vocht daarna voor wat hij waard was, maar de zwarte toren en de vrije b-pion waren te sterk: 0-1.
Het zag er toen niet goed uit voor EGS, want Alex en Jasper stonden iets minder, terwijl ondergetekende net zijn voordeel had weggegeven. De tegenstander bood in het dubbel toreneindspel terecht remise aan, maar vanwege de stand speelde ik nog even verder, waarover later meer. Ondertussen had Alex het met de zwarte stukken zwaar tegen de tactisch sterke Raymond Briels. Wit had al kort gerokeerd en de meeste stukken op de koningsvleugel neergezet, waardoor Alex het niet aandurfde om kort te rokeren. Hij koos voor de lange variant en wist even later de g-lijn te openen, waarna de onderstaande stelling ontstond.
Wit heeft wat meer ruimte en staat volgens Stockfish iets beter, maar er zijn genoeg praktische kansen. Alex zou bijvoorbeeld met het gewaagde Tg4 zijn torens kunnen verdubbelen en hoeft niet bang te zijn voor een aftrekaanval. Pd2 werkt bijvoorbeeld niet, want zwart wint materiaal met Txf4, Dxf4 en Lg5. Alex koos voor het rustigere Tg7 en daar is nog niet veel mis mee, maar even later kwamen zijn torens in de knoop en dat kostte een kwaliteit. Hierdoor waren de zwarte aanvalskansen definitief verdwenen en kon wit beslissend binnenkomen via de a-lijn: 0-2.
De kansen op een matchpunt waren nu wel erg klein geworden, want Marco van der Linden had tegen onze Jasper door een aantal mooie tactische zetten een gezonde pion gewonnen. De enige troef van Jasper was nog een vrijpion, maar het leek erop dat de sympathieke tegenstander deze zonder problemen tegen zou kunnen houden. Met weinig tijd speelde zwart het echter niet optimaal en ontstond de volgende stelling:
Jasper staat met wit nog een pion achter en zijn structuur is ook niet om over naar huis te schrijven, maar hij schud nog een mooie zet uit zijn mouw: d7! Zwart kan hem niet zomaar slaan met Kxd7, want dan wint wit een stuk met Lxf8 en dat is ondanks de slechte structuur genoeg voor de winst. Het paard kan d8 ook niet dekken en de zwartspeler zag in het heetst van de strijd geen verdediging meer. Hij feliciteerde Jasper en gaf op. Erg zuur voor de speler van Checkmate, want achteraf bleek dat Le7 nog zorgt voor een gelijke stelling waarin zwart zelfs nog voor de winst kan gaan. Na Lxe7 Kxe7 is het veld d8 uiteraard gedekt en dan heeft zwart geen problemen. Deze zet zal hij vanaf de zijkant altijd vinden, maar achter het bord is het toch moeilijker om alles te zien na 3,5 uur schaken.
Zoals eerder gezegd had ikzelf met de zwarte stukken na een goede opening mijn opgebouwde voordeel in één zet weg geblunderd. Wit had zijn stukken namelijk niet goed neergezet en besloot een pion te offeren om zijn stukken alsnog te activeren. Hij had echter niet voldoende compensatie en ik leek op weg naar de winst, tot het onderstaande moment:
Hier was bijvoorbeeld f5 een prima zet geweest, maar ik probeerde dames te ruilen met Dd8?. Als het paard niet op g4 staat, dan zou dit niet werken vanwege Txe4 Dxh4 Txh4 en wit wint een stuk. Echter staat het paard wel op g4 en dacht ik dat Dd8 wel zou kunnen, want na Txe4 Dxh4 Ph6+ (of Pf6+) kan ik gewoon met mijn dame het paard slaan. Helaas kan wit het ook omdraaien en de tegenstander speelde dan ook het sterke Ph6+!. Die moet ik slaan met gxh6 en na Txe4 heb ik niks anders dan Dxh4 Txh4 en mijn structuur is kapot. Ik sta ineens niet meer beter, maar moest wat proberen vanwege de stand. Er werd vervolgens één paar torens geruild en stond het een tijd gelijk, tot vlak voor dit moment:
Na wat geschuif heen en weer had ik dit concept bedacht. Na Tg4 zit wit in de klassieke zugzwang. Hij kan namelijk zijn koning niet bewegen en ook zijn toren staat vast. Na Tf3 volgt het mooie e5+ Ke3 e4 en ik win g3, terwijl ik na Te1/2 meteen op g3 kan slaan. Ook a5 is niet goed, want die kan ik ophalen met Tg7-Tb7-Tb5 en daar kan wit weinig tegen doen. Hij speelde dan maar b4, waarna er even later een eindspel overbleef met de torens en alleen nog de zwarte e- en f-pionnen. Dat is normaal gesproken gewonnen, maar niet als mijn koning op de c-lijn staat en een witte toren op de d-lijn. Mijn koning is afgesneden en kan de pionnen nooit ondersteunen, maar het lukte alsnog om ze verder naar de overkant te brengen. Regelmatig stond ik volgens Stockfish toch gewonnen, maar ook op veel momenten niet en ik legde me bijna neer bij de remise. Ik stopte op zet 78 met noteren in een gelijke stelling en wilde nog een paar zetjes iets proberen, waarna hij definitief de fout in ging: 2-2.
Net als in 2016 wist Checkmate dus niet te winnen in Goirle, maar ze waren er erg dichtbij. Desalniettemin is het een welkom een matchpunt voor beide teams, want met 5 matchpunten zijn we zo goed als veilig. In theorie kan één van ons nog zevende worden, maar die kans is wel erg klein. Over drie weken gaan we in Eindhoven tegen WLC A proberen om ons op eigen kracht definitief veilig te spelen, hopelijk hebben we het geluk dan weer aan onze zijde.
| EGS A | Checkmate A | |||||
| 1. | Robin Verhoeven | 2084 | – | Roel van der Laan | 1844 | 1 – 0 |
| 2. | Jasper Kools | 1896 | – | Marco van der Linden | 2042 | 1 – 0 |
| 3. | Alex van Lanen | 1808 | – | Raymond Briels | 1894 | 0 – 1 |
| 4. | Bart Plasmans | 1824 | – | Raimund van Alphen | 1885 | 0 – 1 |
| 1903 | 1916 | 2 – 2 |
