Afgelopen vrijdag baanden 4 EGS-ers zich een weg door de sneeuw richting Rosmalen, om het daar op te nemen tegen HMC A. Beide teams hadden na 4 rondes in klasse 1A precies 7 matchpunten en 11,5 bordpunten verzameld, terwijl de overige teams op maximaal 4 matchpunten stonden. Het was vooraf dus duidelijk dat de winnaar van het onderlinge treffen een hele grote kans maakt op het kampioenschap. Beide teams deden dan ook hun best om een zo sterk mogelijk team op te stellen en dat leverde een op papier gelijkwaardige wedstrijd op.

Pascal vloog zoals gebruikelijk met aanvallende intenties de partij in. Tegen de Zwarte Leeuw offerde hij op f7 een loper om vervolgens op a8 een toren terug te winnen. Dit is in het verleden al vaker gespeeld, maar eigenlijk is het geen goede variant voor wit. Zwart moet echter wel nauwkeurig spelen en dat is in deze heksenketel nog niet zo makkelijk. Pascal kwam beter te staan, maar in de onderstaande (bizarre) stelling kreeg zijn tegenstander kansen om de partij naar zich toe te trekken.

Pascal heeft zojuist Ke1-d1 gespeeld, waar c3 beter was geweest. Hier had zwart namelijk met bxc2+ de koning in zijn hemd kunnen zetten en mede daardoor het paard op a8 kunnen winnen, waarna hij groot voordeel heeft. In de partij werd echter het logisch uitziende Dxd5+ gespeeld, maar dan kan de witte koning op c1 schuilen en als zwart daarna pas op c2 slaat, dan beschermt deze zwarte pion gek genoeg de witte koning. Pascal stond hierna weer beter, daarna gaf hij door de complexiteit van de stelling het voordeel weer weg, maar won uiteindelijk alsnog in deze spectaculaire partij.

Robin mocht het op bord 1 met wit opnemen tegen Davoud Moghaddam. Deze vriendelijke man is een paar jaar geleden van Iran naar Nederland verhuist en lijkt dit seizoen het clubschaken echt op te hebben gepakt. Dit heeft hem nog geen rating opgeleverd, maar het was wel duidelijk dat hij de afgelopen jaren (online) flink heeft geoefend. Hij besteedde in deze partij slechts enkele seconden aan de eerste 12 zetten en begon al een aanval op te zetten, maar Robin pareerde de dreigingen en kon daarna zelf gaan aanvallen. Wit leek een droomstelling te hebben en kon zelfs een pion winnen, maar de afwikkeling naar het eindspel met loper tegen paard kwam iets te vroeg. Robin had weliswaar nog steeds een extra pion, maar de zwarte koning stond actiever waardoor het weer redelijk gelijk stond. Beide spelers promoveerden daarna zelfs nog ieder twee keer, maar na de derde dameruil van de partij waren er alleen nog 2 koningen over: remise.

De tussenstand was nu dus 0,5-1,5 in het voordeel van EGS en daarmee kwam het eerste matchpunt al in zicht. Zeker ook omdat Bram zelden verliest en ook nu weer een prima partij speelde, maar daarover later meer. Bart kreeg de laatste tijd met het Frans vaak gesloten stellingen op het bord, maar deze keer werd de stelling gelukkig al wel snel geopend. Enige tijd bleef de partij nog in evenwicht, maar daarna mocht Bart de witte koning het bord over gaan jagen. Hij had alleen tussendoor met Tc8 nog even de koning af moeten snijden en dan was het snel mat gegaan. Door de tijdnood werd deze zet gemist en mocht de witte koning rustig doorwandelen richting a7, om zo zijn vrije b-pion te ondersteunen. Bart zag geen verdediging meer in de korte tijd en moest zijn toren offeren voor de vrijpion.

Vooral het woordje “Tijdnood” is belangrijk in dit verhaal, want beide spelers hadden nog maar één minuut op de klok. Dit seizoen is het speeltempo in de avondcompetitie veranderd naar een begintijd van 1:30 uur met 15 seconden increment vanaf zet één, waardoor het moeilijk is om door de vlag te gaan. Tenminste, dat geldt alleen als de klokken goed worden ingesteld. Dit was hier dus niet het geval (foutje kan gebeuren) en in het heetst van de strijd was dit beide spelers niet opgevallen. Bart had op een bepaald moment nog zo’n drie seconden en de tegenstander vijftien, maar op wonderbaarlijke wijze ging de laatstgenoemde als eerste door de vlag. Vanaf dat moment kwam er wél increment bij, maar dat is natuurlijk aan de late kant. Bart stond ondertussen qua stelling verloren, dus de grote vraag was: “wat gaan we nu doen?” In de reglementen leek er geen soortgelijk scenario beschreven te staan en dus werd er op internet een telefoonnummer van een ervaren arbiter gezocht en gevonden. Deze wilde geen harde uitspraak doen, maar gaf wel aan dat meestal geldt: “vlag is vlag”, dus degene die door de vlag gaat verliest. Door de bijzondere situatie en deels ook door de stelling op het bord, werd er uiteindelijk tot remise besloten. We zullen nooit weten wat er gebeurd was als de klok wél goed was ingesteld. Aan de ene kant had Bart dan misschien wel de winst gevonden, maar aan de andere kant had zijn tegenstander met meer tijd de eindstelling gewonnen.

Ondertussen was Bram nog rustig bezig. Helaas was de klok van Bart dus verkeerd ingesteld, maar gelukkig klopten de anderen wel. Bram speelde zoals gebruikelijk geduldig en probeerde langzaam maar zeker zijn stelling te verbeteren. Hij leek een sterk paard en daarmee de overhand te krijgen, waarna wit besloot te gaan voor actief tegenspel en hij offerde daarvoor een pion. Dit bleek later niet genoeg om de witte aanvalskansen in leven te houden, waardoor er vervolgens nog twee of drie pionnen werden geofferd. Bram verdedigde nauwkeurig en wikkelde met deze pionnenmeerderheid af naar een eindspel, waarin de vrije a-pion de partij besliste.

Hierdoor wint EGS A deze kampioenskraker met 1-3 na een bijzondere avond. Pas op 21 maart staat de volgende ronde gepland, waarop De Kentering A naar Goirle komt. In de laatste ronde (18 april) staat in Made nog de uitwedstrijd tegen ’t Paardje gepland. Als er in deze twee wedstrijden 3 of 4 matchpunten worden gehaald, dan is het kampioenschap binnen en promoveren we naar de hoofdklasse.

Afgelopen vrijdag 13 januari was het dan eindelijk zover. Rond het middaguur vertrokken er vanuit Tilburg twee auto’s richting Wijk aan Zee, met daarin in totaal 7 (ex-)EGS-ers. Pascal Graafmans haalde Bart Plasmans en, de bij EGS graag geziene gast, Guus Vermeulen op, terwijl Robin Verhoeven langs Jasper Kools en oud-leden Thomas Kools en Bram van de Vrande reed. Alle zeven hadden zich namelijk ingeschreven voor de weekendvierkampen, één van de vele onderdelen van het Tata Steel Chess Tournament. Bij dit onderdeel worden de spelers ingedeeld in groepen met vier spelers van gelijke speelsterkte, waarbij iedereen het één keer tegen elkaar opneemt. Op vrijdagavond stond de eerste ronde gepland, maar deze kon natuurlijk niet gespeeld worden met een lege maag. Vlak naast het hotel in IJmuiden bevond zich een gezellige Chinees:

Eten bij Chi Ling in IJmuiden (De lege glazen werden snel weer gevuld)

Hierna was het voor iedereen tijd om hun vierkamp op te gaan zoeken en de tegenstanders te ontmoeten. Thomas kreeg in groep 2c meteen de sterkste tegenstander van de groep tegenover zich; Alje Hovenga. In een ingewikkelde partij offerde Alje twee pionnen voor het initiatief, maar even later nam Thomas dit brutaal over. Hij offerde op correcte wijze een stuk en kreeg dat later met rente terug en vlocht daarna een mooi matnet. Robin deed het in groep 3d voor zijn doen wat rustiger aan. Voor het eerst sinds lange tijd kreeg hij een toreneindspel op het bord, dat uiteindelijke uitmondde in een remise. Jasper was oorspronkelijk ingedeeld in groep 4, maar er was een plekje vrijgekomen in groep 3e en mocht zo de uitdaging aangaan met drie op papier iets betere spelers. Tegen een jeugdtalent had hij het in de opening moeilijk, maar kon later zelf op winst gaan spelen. Dit zat er helaas niet in en zo eindigde deze partij in remise. Pascal kwam in 4g in een eindspel met ongelijke lopers terecht en dat leidt vaak ook tot remise, maar niet altijd. Pascal won na een eerste pion ook een tweede pion en uiteindelijk ook de partij.

Dan gaan we door naar groep 5j, waar helaas zowel Guus als Bram in waren geplaatst. De onderlinge ontmoeting stond pas in ronde 3 gepland, dus ze konden beiden nog proberen om de eerste twee partijen te winnen. Bram speelde een spannende eerste pot, maar kon de winst niet vinden: remise. Achteraf bleek er wel een winnende zet te zijn, maar daar koop je natuurlijk niks voor. Guus kon daarentegen wel het pad naar de winst vinden. Als laatste was Bart dan nog over, spelend in 5k. Zijn tegenstander was niet bang aangelegd en offerde al snel materiaal. Bart verdedigde goed en leek op weg naar de overwinning, maar in een moeilijke stelling ging het fout en verloor hij nog. Al met al toch een goede start met 3 keer winst, 3 remises en 1 nederlaag. Na de partijen werd er nog flink geanalyseerd en geschaakt in café De Zon, waarna iedereen rond twee uur in de nacht weer bij het hotel aan kwam.

Desondanks zat het complete gezelschap keurig weer om 9:00 aan het ontbijt. Het weekend is namelijk zo weer voorbij en het zou jammer zijn om dan lang in bed te liggen. Door het regenachtige weer zat er helaas geen strandwandeling in, maar toch vermaakte iedereen zich goed gedurende deze ochtend. Daarna vertrokken de feestbus van Pascal (waar veelvuldig nummers als “Fuifje” en “Watskeburt” voorbijkwamen (voor degenen die dit niet kennen, zoek het vooral NIET op)) en de wat rustigere bolide van Robin (waar bleek dat Skyradio bijzonder vaak nummers van Suzan&Freek draait) weer richting de speelzaal.

Vanwege de “schaakrel” rondom Hans Niemann is het toernooi dit jaar extra interessant voor de media. Zo ook voor RTL nieuws. Op zaterdag hadden ze namelijk voor de partijen een filmploeg de zaal ingestuurd, die een aantal deelnemers wilden interviewen. Uiteindelijk kwamen ook Pascal en Bart (met een broodje Unox in de hand) aan de beurt. Dit is aan het einde van dit filmpje terug te zien. Het leek daarna wel of Pascal dit graag zo snel mogelijk terug wilde zien, want hij boekte een snelle winst en kwam zo op 2 uit 2. Ook Bram was deze dag vroeg klaar. In de opening wist hij namelijk al een stuk te winnen en zette dit soepel om in winst. Robin mocht daarna ook een heel punt bijschrijven. Hij had met Pxc2 een pion gewonnen, maar het was de vraag op dit paard nog kon ontsnappen. Dit lukte gelukkig wel en daarna was de partij ineens snel afgelopen. Ook Guus leek te gaan winnen, maar zijn tegenstander won materiaal terug en daarna moest Guus vechten voor remise. Dat laatste lukte dan weer wel.

De gebroeders Kools leverden enigszins vergelijkbare partijen af. Bij beiden stond het heel de partij redelijk gelijk en ze eindigden dan ook allebei in remise. Jasper had nog wel een eerder geplaatst remise aanbod afgeslagen, maar later moest hij zich toch tevreden stellen met een halfje. Bart was wederom het langst bezig. In een soort loopgravenoorlog ging hij de fout in en dat kostte materiaal. Hij probeerde nog tegenspel te creëren, maar het was niet genoeg. Zo zit Bart in de hoek waar de klappen vallen, maar de rest is uitstekend begonnen aan het toernooi. ’s Avonds werd dit gevierd met een diner bij De Liefhebbers aan Zee, waar ook Viswanathan Anand en Fabiano Caruana te vinden waren. De avond werd afgesloten met een spelletje Koehandel, waarna het bed iets na middernacht werd opgezocht.

Bovenin Guus, Bram en Bart in actie © Jurriaan Hoefsmit – Tata Steel Chess Tournament 2023

Ook op zondag verscheen iedereen klokslag negen uur aan het ontbijt. Gelukkig was het deze dag wel droog en het leek dan ook een goed plan om een strandwandeling te maken. De wind dacht daar echter anders over. Nog net voordat er een voet op het strand was gezet, werd het plan namelijk alweer afgeblazen. Het losse zand vloog namelijk zo drie meter hoog de lucht in, waardoor bijvoorbeeld bij Robin binnen enkele minuten de broekzakken waren veranderd in een zandbak. Of deze zandstorm een invloed heeft gehad op de partijen of dat de vermoeidheid begon toe te slaan, is niet te zeggen, maar de resultaten op deze zondag waren beduidend minder dan op de eerste twee dagen.

Robin mocht het opnemen tegen Mason Brouwer, die zijn eerste twee partijen had gewonnen. Beiden spelers konden leven met een remise en de partij was dan ook relatief snel afgelopen. Zo werd Robin tweede in 3d met 2 punten. Guus en Bram waren ondertussen verwikkeld in een spannende onderlinge strijd. Bram leek de partij naar zich toe te trekken, maar Guus counterde sterk en won zo de partij en de groep 5j met 2,5 punt. Bram kan met 1,5 ook tevreden terugkijken op het toernooi.

Ook Pascal wist zijn groep 4g met 2,5 punt te winnen. In een rustige laatste partij was een remise de terechte uitslag. Jasper speelde tegen de voormalig hoofdarbiter van Tata, Alex Roose, dan weer wel een spannende partij. Hij leek op weg naar de winst, maar met wat geluk wist zijn tegenstander materiaal te winnen en dat was beslissend. Zo eindigt Jasper met 1 punt in de sterke groep 3e, maar hij had eigenlijk iets meer verdient. Voor Bart was de laatste partij tekenend voor zijn toernooi. Hij won een kwaliteit en had wellicht kansen op de winst. Hij sloeg dan ook een remiseaanbod af, maar na twee mindere zetten van hem moest hij alsnog opgeven. Hij had zeker meer punten verdiend in 5k, maar het zat dit weekend even niet mee. Dan blijft Thomas nog over. In een positionele partij probeerde hij lang op winst te spelen, maar als één van de laatsten in de speelzaal eindigde deze pot alsnog in remise. Zo eindigde hij met 2 punten knap gedeeld eerste in 2c.

Al met al een zeer geslaagd weekend met voor bijna iedereen goede resultaten, alleen Bart had helaas het geluk niet aan zijn zijde. Daarnaast had iedereen het buiten zijn partijen zeer goed naar zijn zin, wat ook niet onbelangrijk is. Ongetwijfeld zal het merendeel van deze groep er volgend jaar weer bij zijn.

Afgelopen zaterdag 7 januari mocht het vlaggenschip van EGS het opnemen tegen de Zie Scherpe Combinatie: een combinatieteam van SV Denk en Zet en schaakvereniging Zierikzee. Deze wedstrijd uit de vijfde ronde van de KNSB competitie stond oorspronkelijk gepland op 17 december 2022, maar vanwege het afscheid van Pieter Couwenberg werd dit treffen uitgesteld. Overigens was op de nieuwe speeldatum het Jan van Besouwhuis gesloten en omdat ook de Wildacker niet de gehele middag beschikbaar was, werd er voor het eerst in wijkcentrum De Deel geschaakt. Dit bleek een prima locatie te zijn, wellicht zullen we hier in de toekomst vaker naar toe gaan.

Dan door naar de wedstrijd zelf. Vaste spelers Jasper Kools, Alex van Lanen en Fedor Sazonov waren verhinderd, maar gelukkig kon Pascal Graafmans weer mee spelen en was Frans Lagerwaard bereid om zijn debuut te maken in EGS 1. Daarmee leek het team rond, maar helaas meldde iemand zich een half uur voor aanvang af, waardoor het onmogelijk was om nog een vervanger te regelen. Zodoende begon EGS de wedstrijd met een 0-1 achterstand, maar de strijd was nog lang niet gestreden.

Eigenlijk gingen alle partijen erg rustig van start. Na zo’n twee uur spelen was de materiaalverhouding op alle borden precies gelijk en het zag er ook nog niet naar uit dat iemand een beslissende aanval aan het opzetten was. Bij Eddy vanLerberghe leek het er bij een snelle blik op het bord soms wel op dat hij een stuk achterstond, maar hij had op a2 een loper verstopt die ik een aantal keren over het hoofd zag. Hoewel deze loper toch echt richting de kort gerokeerde koning keek, besloot zwart om al die pionnen naar voren te gooien. Eddy sloeg deze aanval af en dat leverde het eerste halfje van de middag op.

Een hele tijd later was ook Erik Hamers klaar. Hij speelt al zo lang als ik me kan herinneren met zwart de Siciliaanse Draak, maar vandaag mocht hij het een keer met wit tegen zijn opening proberen. Uiteraard kwamen er tegengestelde rokades op het bord en dan weet je eigenlijk al dat de partij niet in remise gaat eindigen. Erik probeerde wellicht de teamachterstand te repareren door vol voor de aanval te gaan en offerde een kwaliteit, maar zijn tegenstander speelde het goed uit en bekroonde de partij met de winst: 0,5-2,5 voor ZSC. Het was dan ook tijd voor EGS om iets terug te doen en dat lukte gelukkig ook. Ondergetekende koos op bord 1 met zwart voor de Najdorf. De witspeler gaf na de partij aan dat hij vaak varieert in de opening en vooral achter het bord bedenkt hoe hij zijn stukken gaat neerzetten. In de complexe Najdorf is dat wellicht niet de beste strategie, aangezien dat veel tijd kost. Na zo’n dertien zetten had hij namelijk nog maar twintig minuten op de klok. Ondertussen had ik met zwart weliswaar het loperpaar in handen, maar het was lang niet duidelijk wie er beter stond. Toen ik toch de overhand leek te krijgen en wit nog enkele minuten op de klok had, koos hij voor een creatief stukoffer. Helaas voor hem klopte dit net niet en even later gaf hij zich gewonnen.

Daarna waren Bart Plasmans en Frans ongeveer tegelijk klaar. Bij Frans was de partij de gehele middag redelijk in balans. Beide spelers probeerden af en toe iets te creëren, maar een remise was uiteindelijk de meest logische uitslag. Een mooi debuut dus voor Frans. Bart leek daarentegen met de zwarte stukken wel minder te staan. In het Frans pakte hij zoals gebruikelijk ruimte op de damevleugel, terwijl wit actie onderneemt op de koningsvleugel. Hoewel beiden kort gerokeerd hadden, was het toch de koningsvleugel die helemaal open kwam te liggen. Wits stukken leken beter in staat om hiervan te profiteren, maar uiteindelijk counterde Bart sterk en wist de overwinning binnen te slepen: 3-3.

Waren er dan nog kansen op één of zelfs twee matchpunten? Nee, helaas niet meer jammer genoeg. Pascal leek met wit goed uit de opening te komen in het gesloten Siciliaans. Nadat zwart gedurfd lang rokeerde, opende Pascal de C-lijn en kon je het eigenlijk geen “gesloten” Siciliaans meer noemen. De tegenstander wist knap alle dreigingen te pareren en kon later zelf op de koningsvleugel een aanval op touw zetten. Deze sloeg wel door, waarna Pascal zich gewonnen moest geven. Dit betekende dat Bram van Huygevoort moest winnen om een gelijkspel uit de match te slepen. Zoals gewoonlijk zette hij de partij met zwart rustig op en zorgde ervoor dat hij in ieder geval niet slechter uit de opening kwam. Daarna vocht hij voor wat hij waard was en sloeg meerdere verzoeken tot remise af, maar de winst zat er voor hem helaas nooit echt in.

Zo mocht ZSC na een spannende schaakmiddag dan toch alle matchpunten mee terug naar Zeeland nemen. Achteraf bleek het missen van een speler voor EGS cruciaal, maar daar is helaas niks meer aan te doen. De volgende wedstrijd staat gepland op 11 februari tegen de één van de koplopers, De Pion 1. Hopelijk kunnen we dan wel met acht spelers aantreden, dan zijn we daar zeker niet kansloos. Bij winst doen we nog mee om de bovenste plaatsen, bij verlies moeten we ook een beetje naar onder gaan kijken aangezien er dit seizoen drie teams degraderen.

Vlak voor de jaarwisseling bereikte ons het bericht dat Ton Krugers op 89-jarige leeftijd is overleden.

Ton was vanwege de problemen met zijn gezondheid al een paar jaar niet meer actief bij EGS. Op de ledenvergadering van 2021 werd hem voor zijn grote verdiensten voor de club en de schaaksport het erelidmaatschap van EGS toegekend.

Met zijn passie voor het schaken gecombineerd met zijn achtergrond in het onderwijs (hij was onder andere directeur van de inmiddels verdwenen mavo St Jan aan de Van Haestrechtstraat in Goirle) was Ton Krugers een ideale schaaktrainer. Door de jaren heen heeft hij honderden jeugdspelers en ook diverse volwassenen de basisbeginselen van de schaaksport bijgebracht en zeker ook de liefde voor het spel.

Het schaken kreeg Ton met de paplepel ingegeven, zijn vader was een bepalende figuur in het Tilburgse schaakwereldje (en is erelid van de Brabantse schaakbond NBSB). Ton werd begin jaren tachtig lid van EGS. Naast zijn jarenlange inzet als jeugdleider en jeugdtrainer heeft hij zich ook als wedstrijdleider verdienstelijk gemaakt voor de vereniging.

Als schaker reikte Ton nooit hoger dan de subtop in de strijd om het clubkampioenschap. Zijn humeur leed daar nooit onder. ,,Ik heb vanavond toch zó mooi verloren”, hoorde je hem dan met een brede glimlach verzuchten, aan de bar bij Corrie met een borreltje binnen handbereik. Met zijn kenmerkende leraren-handschrift had hij dan zijn uitslagenbriefje al getekend, waarbij hij de T en K van zijn paraaf altijd op sierlijke wijze in elkaar liet overlopen.

Ton was een liefhebber van het schaakspel en die liefde bracht hij ook over op al zijn cursisten, jong en oud. Dat hij daarnaast een uiterst vriendelijk en amaibel mens was, merkte je als diverse ouders van jeugdschakers Ton aanspraken omdat ze nog kenden als hun leraar van vroeger (of die van hun ouders) en hem steevast met groot enthousiasme begroetten. Ton genoot altijd zichtbaar van zulke momenten en was altijd oprecht geïnteresseerd in de situatie van zijn oud-leerlingen.

Met zijn beminnelijke voorkomen, belangstelling voor anderen en eeuwige vriendelijkheid was Ton Krugers van grote invloed op de sfeer binnen EGS. Met de grote hoeveelheid schakers die (deels) door hem zijn opgeleid binnen de club, zal Ton nog decennia zijn stempel blijven drukken op het schaken in Goirle.

Wij wensen Koby, de kinderen en kleinkinderen van Ton veel sterkte toe in deze tijd. De uitvaart van Ton is donderdagochtend en is ook digitaal te volgen via Nemas Uitvaartverzorging. Op die website is er ook de gelegenheid om een persoonlijke boodschap aan de nabestaanden van Ton achter te laten.

In een bijzondere week waarin bij EGS het schaken even op een lager pitje stond, stapten er op vrijdagavond 16 december toch vier spelers in de auto om een potje te gaan schaken. Na de winst in de achtste finale tegen Mierlo/Geldrop, mocht het bekerteam namelijk afgelopen vrijdag voor de kwartfinale op avontuur richting Bergen Op Zoom. Dit was een bijzondere loting, aangezien het alweer de vierde keer in 7 maanden tijd is dat EGS het opneemt tegen een team van de plaatselijke BSV. Vooral BSV zal niet blij zijn geweest met dit weerzien, aangezien zowel de zaterdagwedstrijd als de twee avondcompetitiewedstrijden in het voordeel van EGS werden beslist. De grote vraag was dan ook: Lukt het BSV deze keer wel om ons te verslaan?

Het werd uiteindelijk een spannende avond waarop de meeste partijen lang in evenwicht bleven. Alleen op de klok wisten de EGS-ers groot voordeel te behalen, aangezien Bram van Huygevoort, Pascal Graafmans én Robin Verhoeven allen een half uur voorsprong hadden bereikt. De tegenstandster van Robin, Angelique Osinga, had niet voor niks veel tijd in de opening gestoken, aangezien ze met wit een goede stelling op het bord had gekregen. Zoals wel vaker in de Alapin, kreeg wit een geïsoleerde d-pion met ruim voldoende compensatie door de actieve stukken. Ze kreeg één kans om groot voordeel te bereiken door op de zwarte dame te gaan jagen, maar toen ze die niet greep, werden de dames geruild en was al het witte voordeel verdwenen. In een objectief gelijke stelling kon Robin langzaamaan druk gaan zetten op de d-pion. De witte stelling stortte steeds verder in en toen Robin met een kleine truc een stuk mocht winnen, was de eerste overwinning binnen.

Slechts enkele minuten later was ook Pascal klaar. Hij kreeg het Schots gambiet tegen en besloot het aan te nemen. Pascal slaagde erin om deze pion lang vast te houden, maar dit leverde de tegenstander wel het loperpaar op. Even later was het vooral de vraag wie nou wie aan het aanvallen was. Wit zette een aantal zware stukken op de geopende g-lijn, maar daarentegen stond zijn koning op h2 niet erg veilig. Even later wist Pascal naar verluid een stuk te winnen en toen de laatste secondes van de tegenstander wegtikte, was de 0-2 een feit. Overigens staat Pascal dit seizoen in de NBSB competities nu op de bizarre score van 6 uit 6! Wie houdt deze man nog tegen?!

Bram en Jasper kozen met wit allebei voor het London systeem. Dit levert vaak een gesloten stelling op en dat was vandaag niet anders. Vooral bij Bram werd het een soort loopgravenoorlog. Het was al wel een tijdje duidelijk dat Bram degene was die nog voor winst kon spelen en hij ging dan ook steeds op zoek naar een manier op door de zwarte stelling heen te komen. Hij verplaatste zijn toren meerdere malen van de damevleugel naar de koningsvleugel en weer terug, maar uiteindelijk kon hij toch via de koningsvleugel binnenkomen met zijn paard en dame. Het bleek ook op de avond weer dat deze goed samen kunnen werken. Bram wist met dit dodelijke duo eerst een kwaliteit te winnen, daarna kwam hij een hele toren voor en even later hield de tegenpartij het voor gezien.

Ook Jasper stond lang iets beter, maar het was niet helemaal duidelijk hoe hij er doorheen zou komen. Uiteindelijk vestigde hij alle hoop op zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel. Zijn tegenstander kon hierdoor weliswaar een paar pionnen aan de andere kant van het bord winnen, maar moest daarna wel een stuk geven voor de vrijpion van Jasper. Er kwam een eindspel op het bord met voor Jasper nog een toren, paard en f-pion en voor de tegenstander een toren, 2 f-pionnen en een h-pion. Het bleek nog niet zo makkelijk om dit te winnen, mede door de taaie verdediging van zwart, maar Jasper wist uiteindelijk met een behoorlijke omweg toch de route naar de winst te vinden.

Zo won EGS enigszins geflatteerd met 0-4 en plaatste zich voor de halve finale, iets wat het Nederlands elftal niet lukte. Het is nu even afwachten welke tegenstander er bij de loting aan ons wordt gekoppeld. SG KiNG en De Drie Torens hebben zich ook reeds geplaatst, de winnaar van de wedstrijd ’t Paardje-WLC zal de derde mogelijke tegenstander worden.