Op dinsdag 31 mei vond alweer de vierde en laatste snelschaakavond van het seizoen 21/22 plaats. De competitie kende een enigszins raar verloop met twee speelrondes in het najaar van 2021 en twee speelrondes pas in april en mei. Daarnaast werd er in de eerste twee rondes gebruik gemaakt van een groepensysteem met speeltempo 10+0, maar na de lange winterstop werd dit aangepast naar het Zwitserse systeem met speeltempo 8+2, zodat spelers iets minder snel door tijd zouden verliezen. Uiteindelijk werden de scores van de eerste twee avonden gecombineerd en zo konden er in totaal per spelers drie scores worden neergezet, waarvan de beste twee mee tellen.

Afgelopen dinsdag verschenen er 15 spelers aan de start, onder wie oud-lid Rick van Loy. Ondertussen speelden Ben en Anneloes overigens een vriendschappelijke wedstrijd met een langere bedenktijd. Anneloes speelde daarna nog één snelschaakpartij mee, waardoor de eindstand maar liefst 16 namen bevat. Uiteindelijk werd het een spannende avond waarin veel spelers aan elkaar gewaagd waren. Na twee rondes waren alleen de ratingfavorieten Rick, Pascal, Jasper en Robin nog ongeslagen en mochten het tegen elkaar opnemen. In spannende partijen trokken Rick tegen Pascal en Robin tegen Jasper aan het langste eind, waarna Robin in ronde 4 ook Rick wist te verslaan. Echter moest Robin in de laatste ronde tegen Pascal een terechte nederlaag slikken, waardoor Pascal, Rick en de goed presterende Frans Lagerwaard langszij konden komen. Ook mogen met name Wim en Rob terugkijken op een goede avond. Overigens mag het gezegd worden dat gedurende de hele avond het met de sfeer wel goed zat.

De eindstand: (B = kleurverdeling (-1 betekent 1x meer zwart dan wit), Bhlz = weerstandspunten)

Na deze vierde avond kan ook de eindstand worden opgemaakt, waarbij dus de beste twee resultaten meetellen. Hopelijk kunnen er volgend seizoen weer gewoon 5 snelschaakavonden worden georganiseerd, waarbij dan de 4 beste uitslagen mee gaan tellen.

Eindstand snelschaken 2021/2022:

Met een fraaie 3-5 overwinning heeft EGS 1 in Bergen op Zoom zaterdag het competitieseizoen afgesloten. Net als Willem II kwam de zege in de slotronde te laat om degradatie te voorkomen.

Voor zowel BSV als EGS stond er niks meer op het spel in deze door corona naar het eind van het seizoen verschoven vijfde speelronde. Dat was in de opstellingen te zien: in beide gevallen diverse invallers. Daarnaast kreeg BSV nog een last minute afmelding te verwerken, waardoor ze slechts met zeven speelden.

Die 0-1 voorsprong bouwde EGS in een mum van tijd uit tot 0-3. Eddy Vanlerberghe strafte een zwakte op de achterste rij van zijn tegenstander af, waarmee mat onvermijdelijk was. De tegenstander van Maarten de Wit leverde groot materiaal in door een rekenfout, wat al snel in zijn opgave resulteerde.

Job Hoekstra voegde er nog een halfje aan toe. Job bekroonde zijn sterke debuutseizoen met een invalbeurt in EGS 1 en kwam nooit in gevaar. Vraag was wel waar het resterende punt voor EGS vandaan zou komen. Niet van bord 1 en 2 in ieder geval, waar Robin Verhoeven en Jasper Kools de sterkste tegenstanders kregen voorgeschoteld en allebei, hoewel ze zeker niet kansloos waren, een nederlaag moesten slikken.

Het winnende punt kwam vervolgens van Alex van Lanen. Een eindspel van sterk paard tegen zwakke loper eindigde abrupt door een blunder van zijn tegenstander. En ook de tegenstander van Bart Plasmans verloor het overzicht in de slotfase, waardoor Bart vanuit verloren stelling alsnog een halfje aan het teamtotaal toe mocht voegen: 3-5.

De overwinning op BSV was de eerste (en vanzelfsprekend enige) voor EGS in een seizoen na een onverwachte promotie. Volgend seizoen strijdt het Goirlese team weer op het ‘vertrouwde’ niveau van de vierde klasse.

Het is alweer even geleden dat er een verslag is geplaatst van EGS A, maar sindsdien hebben de heren van het avondteam zeker niet stil gezeten. In korte tijd zijn er namelijk drie (inhaal-)wedstrijden afgewerkt. Bij deze even een update over de drie spannende avonden.

Op dinsdag 5 april mochten we het voor ronde 7 opnemen tegen WLC B, een team dat iets hoger stond op de ranglijst, maar desondanks hadden wij gemiddeld zo’n 140 ratingpunten meer. Bart kon dit verschil al snel omzetten in een punt door steeds wat meer materiaal te winnen, zonder dat de tegenstander daar genoeg compensatie voor had. Jasper is de laatste tijd goed in vorm, maar op deze 5 april had hij een wat mindere dag. Hij wist met de witte stukken op bord 2 geen voordeel te behalen en door een tactisch trucje viel heel de stelling uit elkaar en kon hij al snel opgeven. Helaas kon ook Pascal zijn goede vorm geen vervolg geven. In een scherpe stelling pakte hij het misschien iets te opportunistisch aan en kreeg de deksel op de neus. Daarna was het aan mij (Robin) de taak om er met zwart toch nog een matchpunt uit te slepen. Er kwam in het Siciliaans na 3 zetten eigenlijk al een redelijk unieke stelling op het bord, waardoor beide spelers snel mochten gaan improviseren. Ik kon langzaam een ruimtevoordeel opbouwen en wist maar liefst zes pionnen op de vijfde rij te posteren. Hierdoor kwam ook mijn koning op de tocht te staan, maar de tactische motieven werkten allemaal in mijn voordeel: 2-2.

Op maandag 11 april stond de inhaalwedstrijd uit ronde 3 tegen kampioenskandidaat De Drie Torens B gepland. Eigenlijk zou deze een week later worden gespeeld, maar door Pasen is de wedstrijd naar voren gehaald. Ik kon er helaas een keertje niet bij zijn, maar met Pascal, Jasper, Alex en Bart was ons team alsnog ongeveer gelijkwaardig aan DDT B. Pascal mocht dit keer achter de witte stukken plaatsnemen en daarmee zijn de resultaten vaak wat beter dan met zwart. Zo ook deze keer. De sterke Bert-Jan Panjoel stelde zich wat passief op en na flink wat manoeuvreren wist Pascal de partij de beslissen in zijn voordeel. Ook Jasper revancheerde zich deels van de nederlaag tegen WLC. Hij kreeg de jeugdige Alex Olree tegenover zich, een speler die zich de afgelopen twee jaar flink heeft verbeterd, waardoor zijn rating nog niet helemaal representatief is. Desondanks lukte het Jasper om heel de partij iets beter te staan, maar het was niet genoeg om te winnen: remise. Helaas kwam Alex niet door de muur van Jaap Weel heen en moest een nederlaag slikken. Bart ging tot slot waarschijnlijk te ver in zijn winstpogingen en moest ook de koning omleggen: 2.5-1.5 voor DDT.

Dan drie weken later, op 3 mei, stond de inhaalwedstrijd uit ronde 6 tegen SG KiNG C op het programma. Zij hadden geen alternatieve datum kunnen afspreken met hun speellocatie, waardoor de wedstrijd in Goirle werd gespeeld. KiNG C is een wat raar team met vele invallers, waardoor het mij in ieder geval niet meer duidelijk is wie er deel uitmaken van het basisteam. Qua ratings hadden ze dan ook deze keer een niet geheel evenwichtig team opgesteld, met op bord 1 t/m 4 achtereenvolgens: 2102, 2068, 1579 en 1521. Uiteindelijk is de rating maar een getalletje, maar ook vandaag werd het duidelijk dat dit getalletje toch wel iets zegt.

Goed, dan de partijen. Bart mocht het toevallig genoeg met wit opnemen tegen Thomas Tepe. Heel toevallig, want ’s ochtends was er een mail binnengekomen van de Stukkenjagers met een indeling voor de clubavond op 4 mei, waar ook de wedstrijd Bart-Thomas op het programma stond. Bart zette op dinsdagavond zijn torens al vroeg op a1 en b1. Dit leek wat raar, maar het lukte vrij snel daarna om beide lijnen open te krijgen en hij won niet veel later een kwaliteit. Eigenlijk meteen daarna ging Bart nog meer materiaal winnen en toen hield Thomas het maar voor gezien. (op woensdagavond duurde de partij wat langer, maar ook toen wist Bart aan het langste eind te trekken.)

Alex kreeg op bord 2 de sterke Eric de Moor tegenover zich. De cruciale fase van de partij heb ik even gemist, maar Alex leek daarvoor nog wel oké te staan. Toen de stofwolken waren opgetrokken, bleef er een eindspel over met ieder een toren en een dame. Helaas moest Alex een dame geven voor een toren om mat te voorkomen en daarmee was de partij beslist: 1-1.

Ook bij Maarten heb ik de cruciale fase even gemist. Daarom doet Maarten zelf even verslag van zijn partij met de zwarte stukken tegen Frank Vennix: Wij kwamen beiden redelijk rustig uit de startblokken, na een zet of vijftien waren beide stellingen redelijk compact en stonden alle stukken nog op de eigen helft. Ik had een half-open a-lijn en toen mijn tegenstander drie op een rij ging spelen rook ik kansen. Torens op d3 en f1 en de dame daartussen op e2: mijn loper op b7 kwam meteen tot leven op a6 met slechts een blokkerend pionnetje. Enkele zetten later stond ik een kleine kwaliteit voor (+1,72 volgens Stockfish) en moest de buit gaan binnenhalen. Ik speelde iets te voorzichtig waardoor het leek dat wit voldoende aanvalskansen kreeg, maar met een semi-dameoffer kwam ik het minst geschonden uit de daaropvolgende verwikkelingen. Ik stond daarna een loper tegen twee pionnen voor, echter twee pionnen van wit zouden snel van het bord gaan en dan is een eindspel met een loper meer en een ver opgerukte pion (Stockfish geeft het een dikke +6) toch wel fijn. Voor mijn tegenstander niet die dus de partij gewonnen gaf.

Net als tegen WLC was ik dus als laatste bezig, dit keer tegen Koen Haast en dit keer was een remise genoeg voor de teamwinst. De opening kwam vrij snel op het bord, maar daarna gingen beide spelers in de denktank in een stelling waar stiekem weer veel tactische dingetjes in zaten. Koen trok een half uur uit voor 14 Tc8 waarmee hij mijn c4 pion aanviel. Ik kon deze niet makkelijk dekken en dacht vervolgens 40 minuten na en speelde 15 Pb5 met tegendreigingen. Koen kon op verschillende manieren een pion winnen, maar dan zou ik de koning op e8 onder vuur kunnen gaan nemen. Hij koos er dus terecht voor om dames te ruilen en dit leverde hem een iets beter eindspel op. Vervolgens miste ik een paardzetje, waardoor ik een kwaliteit verloor en daarna nog een pion blunderde. Koen wikkelde daarna niet helemaal handig af en zo bleef er een eindspel over met toren tegen loper, met beiden twee gesplitste pionnen op de koningsvleugel. In sommige gevallen is dit remise, maar helaas niet in dit geval. Met nog slechts 3 minuten over vond Koen knap het pad naar de winst: 2-2.

Dus in totaal weer 2 matchpunten erbij en daarmee is EGS A definitief gehandhaafd (ervan uitgaande dat er niet meer dan twee teams degraderen). Volgende week (10 mei) staat nog de wedstrijd tegen nummer 7 Baronie B gepland. Bij winst is plek 4 nog haalbaar en dat is een prima resultaat in deze groep. Als het hier en daar wat meer had meegezeten, hadden we ook zomaar eerste of tweede kunnen worden. Maar goed, volgende week nog even lekker schaken en dan op naar het volgende seizoen van de avondcompetitie. De uitslagen en standen zijn overigens hier terug te vinden, bij poule 1B.

Het verblijf van de Goirlese schaakclub EGS in de derde klasse blijft beperkt tot één seizoen. Met nog een speelronde voor de boeg kan het eerste EGS-team degradatie niet meer ontlopen.

De opdracht voor de uitwedstrijd van zaterdag tegen Charlois Europoort 3, de nummer voorlaatst, was simpel: er moest gewonnen worden. Maar de Rotterdammers (van wie het eerste team nog in de race is voor de landelijke titel) stelden een ijzersterke ploeg op. Daar stond tegenover dat EGS door een late afmelding juist met een man minder speelde en dus vanaf het begin al tegen een achterstand aankeek.

En al snel werd duidelijk dat het niet bij een Rotterdams punt zou blijven. Alex van Lanen, Bart Plasmans, Andrei Sazonov en Robin Verhoeven gingen allen vrij kansloos onderuit. Eddy Vanlerberghe speelde koffiehuisschaak met een hoofdletter K en leek daarbij mooie vooruitzichten te hebben. Maar helaas, ook hij moest een nederlaag slikken.

Twee spelers van EGS waren wel in staat om iets terug te doen. En dan speelden Jasper Kools en Fedor Sazonov nog eens tegen de twee hoogst gerate spelers van Charlois. Jasper maakte zijn tegenstander groot materiaal afhandig in een onoverzichtelijk middenspel. Het Vlaamse talent Fedor pakte zijn derde zege op rij na zijn promotie van EGS 2 naar het eerste met een sterke positionele partij.

De laatste competitieronde, in mei, kan EGS degradatie niet meer ontlopen. De tegenstander uit Bergen op Zoom heeft nog wel wat punten nodig om zich het oprukkende Charlois van het lijf te houden.

De foto’s zijn van arbiter en schaakfotograaf Frans Peeters, er staan er nog meer op zijn site.

EGS 2 speelde zaterdag al de laatste wedstrijd van het seizoen, uit tegen De Raadsheer 2 uit Zundert. Het West-Brabantse team was in de breedte te sterk voor de Goirlenaren: het werd 5,5-2,5.

Punten voor EGS 2 werden behaald dankzij drie remises van Pieter Couwenberg, Frans Brock en Krijn van Dolderen (bij zijn debuut!). Frans Lagerwaard was de enige EGS-speler die zijn partij wist te winnen. Zodoende eindigt EGS 2 als vijfde in de klasse 6E.

En Rob heeft nog een foto gemaakt:

Afgelopen dinsdag was het weer eens tijd om naar de clubavond te komen, dit keer voor de tweede ronde van de bekercompetitie tegen Pascal. De titel van dit verslag zegt eigenlijk een beetje hoe mijn avond verliep… Niets vermoedend lig ik te slapen op de bank waarna ik wakker schrik en op de ovenklok zie dat het al 19:55 is. Ik heb vlug al mijn spullen gepakt en wordt onderweg in lift gebeld door de wedstrijdleider of ik onderweg ben? Dit gaf mij een beetje flashbacks aan de tijd dat ik nog echt jong was en op de fiets helemaal vanuit Hilvarenbeek naar hof van holland fietste en weer is vergeten was de tijd in de gaten te houden. Ik kom gelukkig maar 15 minuutjes te laat en loop naar binnen, neem plaats achter mijn bord en geniet even van de typerende houtlucht die hangt in de zaal van de Wildacker. Ik zal nu maar eens beginnen over de partij, maar hoop een sfeer impressie te hebben gegeven van hoe ik mijn eerste 30 minuten heb ervaren, afijn nu de partij. Ik kijk naar het bord en zie dat Pascal e4 heeft gespeeld, dit speelt hij al erg lang en uit mijn ervaring is Pascal met wit erg gevaarlijk en tactisch sterk dus koos ik ervoor om een wat solide opening te kiezen en voor de Caro-Kann opening te gaan. Pascal en ik hadden eigenlijk vrij lang een stelling die redelijk gebalanceerd was, maar op zet 15 kwam Pascal ineens scherp uit de hoek met de zet LB6
Zie onderstaande stelling:

Deze zet had ik wel vluchtig bekeken en bedacht dat de zet lc2 (tegenaanval) voldoende tegenspel zou geven, maar daar had ik het gruwelijk mis mee, want wit speelt daarna De3 en de stelling van zwart valt helemaal uit elkaar door de extreem sterke lopers die wit heeft en mijn zwarte koning die erg onveilig is op het veld e8. Ik zag dit helaas te laat en naderhand dacht ik van ja deze stelling moet gewonnen zijn voor Pascal, mijn computertje thuis wilde dat ik Dxe5 deed in de bovenstaande stelling in plaats van lc2 en zegt zelfs dat deze stelling nog gewoon gelijk is en er voor beiden spelers nog te spelen valt, maar hier geloofde ik achter het bord niet in, omdat het spel van wit eigenlijk vanzelf gaat en zwart zijn stelling enorm veel praktische problemen heeft. Uiteindelijk wist Pascal goed gebruik te maken van mijn koning die nog niet gerokeerd was en zijn stukken die veel actiever waren in de stelling. Een goede pot van Pascal en een interessante stelling voor iemand die de koningsaanval in stap 6 ooit wil oefenen!