Na de laatste ronde van de Interne Competitie was direkt duidelijk wie gehuldigd dient te worden als de glorieuze clubkampioen 2024-2025.
Na herberekening door computer konden ook de resterende ereplaatsen toegewezen worden in de A-poule en de B-poule:
Stand na herberekening door computer:
A-poule B-poule
1e Alex 1e Erik
2e Pascal 2e Nico
3e Maarten 3e Rens
Eindstand Interne Competitie:
Nr |
Naam | Punten |
1 | Alex van Lanen (A) | 640 |
2 | Pascal Graafmans (A) | 537 |
3 | Maarten de Wit (A) | 482 |
4 | René van den Bosch (A) | 455 |
5 | Jasper Kools (A) | 355 |
6 | Peter Paul van der Schoot (A) | 349 |
7 | Jaap Gielen (A) | 332 |
8 | Erik Hamers (B) | 318 |
9 | Henk van Griethuijsen (A) | 310 |
10 | Sjeng Houben (A) | 289 |
11 | Jaap Touw (A) | 277 |
12 | Sjaak Teleng (A) | 270 |
13 | Rob van Esch (A) | 267 |
14 | Frans Paridaans (A) | 236 |
15 | Nico Dignum (B) | 233 |
16 | Rens van Ravenstein (B) | 203 |
17 | Ferry Kastelijn (B) | 181 |
18 | Wim Krijbolder (B) | 164 |
19 | Simon de Knegt (B) | 152 |
20 | Peter Ansems (B) | 139 |
21 | Mart van Bree (B) | 112 |
22 | Reinier Belder (B) | 107 |
23 | Frans Brock (B) | 98 |
24 | Hannie Hermans (B) | 93 |
25 | Niels Couwenberg (B) | 89 |
26 | Pieter van Hagen (B) | 67 |
Hij won eerder al de beker en nu is Alex van Lanen ook de clubkampioen van EGS. Achteraf bezien was die gewonnen bekerfinale tegen Pascal Graafmans (die ook meetelde voor de competitiestand) de beslissende stap richting de titel. In de laatste rondes werd het gat met Pascal alleen nog maar wat groter.
Het was bovenaan de ranglijst het hele seizoen een strijd tussen Alex en Pascal. Daarbij moest de laatste al na speelronde 1 in de achtervolging. Want in die ronde stond al de eerste topper op het programma, gewonnen door Alex. De rest van 2024 bouwde Alex die voorsprong steeds een stukje verder uit. Maar zo tussen carnaval en Hemelvaart zette Pascal een comeback in, zodat een zege in de bekerfinale hem waarschijnlijk de koppositie had opgeleverd. Maar dat ging dus niet door.
Het is voor Alex de vijfde keer dat hij clubkampioen wordt van EGS. De laatste keer was alweer een poosje geleden: in 2014. Alex verloor het hele seizoen geen enkele partij onderweg naar het clubkampioenschap. Wel waren er drie spelers die hem op remise wisten te houden: Pascal Graafmans, Henk van Griethuijsen en René van den Bosch. Pascal werd uiteindelijk op gepaste afstand, maar ver voor de anderen, tweede. Best of the rest werd (niet voor het eerst) Maarten de Wit, die in de eindsprint om brons René klopte.
Sinds een aantal jaar speelt EGS in een A- en een B-groep. Weliswaar in één grote competitie, maar de spelers die het jaar ervoor in de onderste helft eindigden, krijgen een B achter hun naam en strijden zo ook nog om het B-kampioenschap. Die eer gaat dit jaar naar Erik Hamers, die in de totaalstand achtste werd. Het B-podium wordt verder gevuld door Nico Dignum en Rens van Ravenstein.
Opvallende nieuwkomer is ook Ferry Kastelijn, de jeugdspeler die sinds begin dit jaar meespeelt bij de senioren. En met succes, want hij eindigt net achter Nico en Rens als nummer vier in het B-klassement met een score van 8 uit 11.
Een knappe prestatie van Jonathan van Heinsbergen. In het pinksterweekeinde won hij in Maastricht de C-groep van het Limburg Open.
Nou klinkt C-groep misschien niet zo indrukwekkend, maar het Limburgse toernooi is een van de grootste van Nederland en ook in die C-groep (rating tot 1900) kom je sterke spelers tegen. En helemaal indrukwekkend wordt het als je weet dat Jonathan al zijn partijen wist te winnen!
Zijn eindscore van 6,5 uit 7 geeft dat niet helemaal weer, maar dat komt omdat hij de eerste ronde een bye nam. Daarna kreeg hij enkel tegenstanders met een hogere rating, maar toch moesten drie Nederlanders, twee Belgen en een Turk eraan geloven. Zodoende schaakte Jonathan zich naar een TPR van 2611!
Deze prestatie viel ook de pers in Jonathans woonplaats op. Hij werd geïnterviewd door de Gazet van Antwerpen, waarin ook zijn optredens in de Nederlandse competitie (bij EGS dus) kort aangehaald worden.
Van voorzichtig schuiven was geen sprake in de EGS-bekerfinale, gespeeld door Alex van Lanen (met wit) en Pascal Graafmans (zwart dus). Al na tien zetten waren de koningen verzeild geraakt op e2 en f8, van rocheren was dus geen sprake in deze partij. En dat allemaal bijna à tempo uitgevoerd. Vanachter de andere borden werden fronsend blikken geworpen: was hier een bekerfinale aan de gang of een snelschaakpotje?
Het was toch wel degelijk dat eerste. Maar met twee spelers die elkaar behoorlijk goed kennen en twee weken de tijd hadden gehad voor voorbereiding, kan dit blijkbaar het vervolg zijn. Vanuit een bekend begin ontstond een stelling met een stuk meer voor Alex tegen twee pionnen voor Pascal. Maar de aanval die hij had gehoopt te krijgen voor het geofferde paard bleek niet helemaal uit de verf te komen.
Na een interessant middenspel bleek een centrumopstoot met zijn pionnen het verkeerde plan voor Pascal. In de tegenaanval nam Alex de zwarte koning op beslissende wijze onder vuur. Toen Pascal voor de keuze stond om zijn dame te verliezen of mat te gaan, was de bekerfinale afgelopen. Nadat het rapidkampioenschap vorige week een prooi werd voor Pascal gaat de beker dit jaar dus naar Alex.
Deze boeiende partij met de analyse van Alex kun je hier bekijken. Hieronder alvast de beschreven stelling na tien zetten.
Afgelopen dinsdag 20 mei stond de zesde en laatste rapidavond van het seizoen op het programma. Deze jaargang heeft EGS gekozen voor een iets andere opzet van de rapidcompetitie dan de afgelopen jaren. Dit seizoen werden er per avond door de aanwezigen steeds twee potjes gespeeld met een langzamer speeltempo, waardoor er net even meer tijd was om in cruciale stellingen goed na te denken. Dit bleek een succes, want elke avond waren er minstens 14 deelnemers aanwezig en vaak nog een paar meer.
Wat niet veranderde ten opzichte van de voorgaande jaren was de winnaar. Gelukkig bleef het tot en met de laatste ronde spannend, maar door een snelle winst tegen Sjeng Houben pakte Pascal Graafmans zijn zoveelste rapid-titel. Dat het zolang spannend bleef, was te danken aan René van den Bosch. Hij verloor van de 12 partijen slechts één keer en pakte een verdiende tweede plek, met een puntje achter Pascal.
Verder zullen met name Alex van Lanen, Nico Dignum en Reinier Belder met genoegen terugkijken op deze avond, want zij boekten allen twee mooie overwinningen.
Uitslagen en stand
Ronde 11 | Pascal Graafmans | – | Robin Verhoeven | 1/2 |
Sjeng Houben | – | René van den Bosch | 0-1 | |
Alex van Lanen | – | Jasper Kools | 1-0 | |
Jaap Gielen | – | Wim Krijbolder | 1-0 | |
Frans Paridaans | – | Jaap Touw | 1-0 | |
Rens van Ravenstein | – | Nico Dignum | 0-1 | |
Reinier Belder | – | Peter Ansems | 1-0 | |
Ferry Kastelijn | – | Rob van Esch | 1-0 | |
Ronde 12 | Sjeng Houben | – | Pascal Graafmans | 0-1 |
René van den Bosch | – | Jaap Gielen | 1/2 | |
Wim Krijbolder | – | Frans Paridaans | 1-0 | |
Nico Dignum | – | Peter Ansems | 1-0 | |
Jaap Touw | – | Reinier Belder | 0-1 | |
Jasper Kools | – | Rens van Ravenstein | 1-0 | |
Rob van Esch | – | Alex van Lanen | 0-1 |
Hieronder vindt u de eindstand na de zes rondes (dus maximaal 12 partijen per persoon). Dank aan iedereen die heeft meegespeeld, met een extra vermelding voor Pascal Graafmans, René van den Bosch, Jaap Gielen, Sjeng Houben en Jaap Touw die erin zijn geslaagd om elke keer aanwezig te zijn en zo het maximale aantal partijen aan te tikken.