Het moest minimaal 2-2 worden en het werd 2-2. Degelijk en op veilig gespeeld, zou je zeggen als je er niet bij was. Maar niets is minder waar: het was een pittige clash in Made, tussen ’t Paardje A en EGS A. Maar aan het eind van de avond stond wel de score op het wedstrijdformulier die EGS minimaal nodig had voor het kampioenschap: 2-2.
’t Paardje was een paar weken eerder al door EGS getemd in de halve finale van de NBSB-beker (al ging dat toen ook al verre van gemakkelijk), dus duidelijk was dat de Madenaren op revanche uit waren. En het EGS-team moest het doen zonder kopman Robin Verhoeven, best een pittige opdracht dus.
De eerste remise was, zeker achteraf, cruciaal. Jasper Kools mocht daarbij niet klagen. We strooien zijn fragmenten door het verslag heen. Hier zien we de eerste stelling, waarin Jasper met zwart behoorlijk optimistisch in de aanval is getrokken, maar een stukoffer tegen krijgt: Lxg5 is een zet die de computer ook wel kan waarderen.
Later meer, eerst de partij waar EGS eigenlijk altijd wel goede vooruitzichten had; namelijk die van Bart Plasmans. De teamcaptain, spelend op bord 4, zag zijn tegenstander zijn dame op een dwaalmissie naar a7 en a8 sturen. De tijd die het kostte om zijn belangrijkste stuk weer terug in het spel te brengen kwam de Paardje-man op het eind tekort: 0,5-1,5.
Een Jasper-update dan: na een blunder van zijn kant (Jaspers eigen woorden, als volger op een afstandje was mijn oordeel vooral ook dat de Paardje-speler het handig aanpakte) kwam deze stelling op het bord. Jasper heeft een vracht pionnen verloren, dat weegt zeker op tegen het stuk. Sterker nog: wit kan overwegen een kwaliteit te offeren en staat dan waarschijnlijk nog gewonnen. En als klap op de vuurpijl staat de zwarte koning ook nog eens behoorlijk onveilig. Goede raad is duur, maar… de aanval is de beste verdediging (ook al is het een speculatieve). Zwart kiest hier voor Dh6…
Een half puntje extra voegde Alex van Lanen aan het EGS-totaal toe. Tegen Alex’ veelbelovend ogende mataanval werd door zijn tegenstander vaardig verdedigd. Op het moment dat het voordeel grotendeels uitgevlakt was, deed de Paardje-speler een remise-aanbod. Een bekende valkuil is om dan te blijven hangen in het feit dat je beter hád gestaan en te blijven aanvallen tegen beter weten in. Maar de stand hielp Alex een handje in het nemen van de goede beslissing: aannemen dat halfje en daarmee het kampioenschap! De 1-2 werd vrij snel een 2-2: Pascal Graafmans (6 uit 6 tot deze pot!) redde het aan bord 1 niet, al leek het lang in evenwicht. Kortom: met de hakken over de sloot kampioen.
Maar hoe was Jasper vanuit die hopeloze stelling nog aan dat eerste halfje gekomen? Nou… na Dh6 uit het vorige diagram antwoordde wit met Tae1. Een tikje passief, maar niet per se slecht. Het geeft zwart wel de kans om Pf4 te spelen. Het paard kan niet geslagen worden vanwege de penning over de g-lijn. Wit antwoordde Te4, wat onderstaande stelling opleverde. Ziet u de remisewending die Jasper vond?
EGS is nu met 12 uit 7 ongeslagen gebleven in de klasse 1B (twee gelijke spelen: deze tegen ’t Paardje en eerder tegen Oisterwijk). Volgend seizoen wacht een loodzwaar seizoen in de Hoofdklasse. De spelers die scoorden voor EGS dit seizoen: Pascal Graafmans 6 uit 7, Bart Plasmans 3,5 uit 5, Robin Verhoeven 3,5 uit 6, Alex van Lanen 3 uit 4, Jasper Kools 2,5 uit 4 en Bram van Huijgevoort en Maarten de Wit beiden 1 uit 1.
De oplossing van Jaspers diagram dan tot slot: wit speelt Ph3+. Na het verplichte antwoord Kg2 springt het paard met schaak terug naar f4. Weer schaak en het paard slaan lukt op geen enkele manier: met de pion mag niet vanwege de penning en met de toren of dame kan niet, want dan volgt Dh1 mat! Dus… remise door zetherhaling.
