Bart Plasmans - Alex van Lanen [B12]
clubkampioenschap, 10.06.2008
[Alex van Lanen]

1.e4 c6 2.d4 d5 3.e5 Lf5 4.Ld3 Lxd3 5.Dxd3 e6 6.f4 Ph6 7.Pd2 c5 8.dxc5 Lxc5 9.Db5+ Pd7 10.Dxb7 . Al vroeg in de partij komt deze beslissende stelling op het bord. De opening is een niet vaak gespeelde variant van een stokoude opening, de Caro-Kann. Op het eerste gezicht lijkt er niks mis met de tiende zet van wit. Bart slaat een zwarte pion, zonder dat de tegenstander daar iets aan kan doen. Maar in werkelijkheid verliest het op slag: het weer in veiligheid brengen van de witte dame kost te veel tijd. De zwarte stukken staan veel actiever en daar maakt Alex gebruik van. 10...Tb8 11.Da6 Pg4 12.Pgf3 Pe3 De problemen die worden veroorzaakt door de witte ontwikkelingsachterstand komen in een paar zetten aan het licht. 13.Pb3 Pxc2+ 14.Kd1 Pxa1 15.Pxa1 Db6 16.Dd3 Db5 17.Dxb5 Txb5 18.Pb3 0-0 19.h4 f6 20.Te1 fxe5 21.fxe5 Lf2 22.Te2 Lg3 23.Pbd4 Tb6 24.Pg5 Bart heeft zich, voor zover dat met zijn materiële achterstand nog gaat, goed teruggeknokt in de partij. Maar dit is de beslissende fout. De zwarte torens dringen diep door in de witte verdediging. Om de matdreiging die dat met zich meebrengt te pareren, moet wit nog meer materiaal afstaan. 24...Tf1+ 25.Kc2 Tb4 26.Le3 Tc4+ 27.Kd2 Tcc1 !! De dreiging is Tfd1. Wit krijgt geen tijd om zijn plannen voor een tegenaanval in de praktijk te brengen. 28.Lf2 Lf4+ 29.Te3 Txf2+ .. en wit geeft het op. Na 30. Kxc1, Lxe3+ 31. Kd1 Lxd4 gaat wit een kansloos eindspel in met twee stukken minder. 0-1