Veel schakers maken puzzels, online of in boekjes. Van veel van die diagrammen denk je dan: ja mooi, maar zoiets komt van je never-nooit-niet in een echte partij voor. De clubavond van afgelopen dinsdag toonde aan: dat mag je niet te snel denken. Kijk maar eens naar deze stelling…

Het was in de partij van Ferry Kastelijn (met wit) tegen Joost Enzerink. Oftewel ons jonge opkomende talent tegen ons iets minder jonge herintredende talent. Joost, met een stuk extra, zag in deze stelling een mooie kans om de pion op e4 te slaan. Maar in plaats van Dxe4, wat een prima zet is, koos hij voor Lxe4.

En toen ontstond dus een stelling die de boekjes in kan. Ziet u de winst voor wit? Ferry zit natuurlijk midden in de Stappenmethode en vond de winst dus snel. Onder diagram 2 volgt de oplossing…

Het antwoord? Wit speelt 1. Dxf7+!! Een dame-offer om te beginnen. De enige logische tegenzet is natuurlijk Txf7. En dan volgt offer nummer twee: 2. Td8+! De toren van f7 kan niet terug vanwege de penning door de loper op b3, dus het enige antwoord dat zwart nog heeft is 2… Lxd8, waarna 3. Txd8 mat is!

Hoe vaak komt zoiets nou voor? Nou… op dinsdagavond in De Wildacker dus. Wat er komende dinsdag allemaal weer op de borden verschijnt is nog een groot raadsel, maar kom vooral meeschaken. Ook niet-leden zijn van harte welkom om kennis te komen maken met EGS. Aanvang 20.00 uur, mail voor meer info schaakclubegs@gmail.com.

Voor de tweede ronde van de KNSB competitie reisde EGS 2 af naar Rosmalen om daar de stukken te kruisen met HMC Den Bosch 6. zes ja, HMC is een grote club met zelfs een team in de Meesterklasse. Alle teams speelden in dezelfde ruimte, dus aan de andere kant van de zaal konden we het eerste van HMC zien spelen tegen Groninger Combinatie 1 met GM Sipke Ernst op bord 1. 

Het verloop van de wedstrijd van EGS 2 kende ups en downs, te beginnen met een up voor Ferry toen zijn tegenstander zijn eigen penning verkeerd inschatte en een loper weggaf. Vervolgens kostte het nog wat schuiven en doorduwen en toen was de buit binnen voor Ferry. Ongeveer te zelfder tijd kreeg Rob een loper en verloor Hannie er een. Na dik een uur spelen was het afgelopen voor Sjaak, aangezien er een dame voor zijn koning kwam te staan. Vlak daarna trok René met een mooie combinatie de score weer recht en gaf ook Ferry’s tegenstander op: 1-2.

Hannie keek inmiddels tegen een flinke achterstand qua materiaal aan en legde de koning om: 2-2. Simon zag een vorkaanval op twee van zijn stukken over het hoofd, kwam beslissend achter en moest opgeven: 3-2. Maarten was inmiddels in een stelling terechtgekomen waar alle sjeu uit verdwenen was en nam het remise aanbod van zijn tegenstander aan. Stockfish gaf de stelling bij deze remisestand een 0,0. Tussenstand 3,5-2,5.

Toen speelden Rob en Rens nog. Rob kwam nogal veel voor te staan in het eindspel en moest toen zijn tegenstander, die maar zetten bleef doen, mat zetten met dame, toren en loper. Dat lukte en toen was de stand gelijk: 3,5-3,5. Rens kwam in een eindspel terecht waarbij hij vier pionnen had, twee op elke flank en zijn tegenstander twee pionnen en een loper. Uiteindelijk was het niet te winnen en moest Rens zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander die het knap uitspeelde.

Kortom, eindstand werd 4,5-3,5. De volgende wedstrijd is op 22 november thuis tegen het team Eindhoven 4, de nummer 2 in de stand.

Soms wil je als teamleider heel graag een bepaalde clubgenoot in de opstelling van je zaterdagteam. Meestal omdat het een sterke speler is met een goede kans op winst. Soms omdat je iemand nodig hebt met een grote auto. Of omdat diegene een gezellige bijdrage aan de naborrel kan leveren.

Voor de uitwedstrijd van EGS 1 tegen De Baronie 2 van afgelopen zaterdag wilde ik Rob van Esch graag in ons achttal opnemen. Helaas, helaas, hij gaf de voorkeur aan een potje in EGS 2. Waarom wilde ik Rob opstellen? Omdat onze tegenstanders van zaterdag ook een Rob van Esch in hun gelederen hebben. Rob van Esch – Rob van Esch, het leek mij hilarisch. Ik zag de servers in het KNSB-hoofdkwartier al rokend tot een meltdown komen.

Maar goed, geen Rob van Esch dus aan onze kant. Aan hun kant wel. En wat wil het toeval… ik mocht nu zelf tegen hem spelen. Vroeg in de partij schoot de gedachte me te binnen: een kop voor het verslag heb ik al. ‘Het is allemaal de schuld van Rob van Esch’. Wist ik veel. Toen.

Eerst maar eens wat andere wedstrijdontwikkelingen, het blijft een verslag, nietwaar? De Baronie is een ervaren en homogeen team, maar we dachten dat hier misschien ook wel de eerste kans op matchpunten lag. Helemaal toen Erik Hamers een toren won en, na enig kansloos tegenspartelen van Bredase kant, EGS op een 0-1 voorsprong zette.

Bram van Huijgevoort leek wel recht vanuit de opening naar een eindspel gegaan en kwam tot een snelle remise. Jonathan van Heinsbergen had een pionnetje meer in een open stelling, maar nam ook genoegen met remise. Dat leek toen een prima beslissing. Maar ja, toen wist ik nog niet wat ik nu weet over die dekselse Rob van Esch (die uit Breda).

Voor de lol even een tussen-diagrammetje. Hier heb ik met wit zojuist 15. Tfd1 gespeeld. Druk op de d-lijn, een soort-van-gepende loper op d7, de pion op e6 die ook niet zo jofel staat… ik dacht hier wel prima te staan, zeker toen Rob voor het passieve (maar degelijke) antwoord 15… Pb8 koos. (De computer geeft zwart overigens een klein plusje na 15… Tc7.)

Pascal was de eerste aan EGS-kant die verloor. Na een interessante opening en middenspel zat er ergens een wending in die onze kopman in het nadeel bracht en toen was het snel bekeken. 2-2 dus en we zitten nu in de fase in de wedstrijd dat de klok een woordje mee gaat spreken en het adagium ‘haasten naar de 40’ is. Peter Paul van der Schoot had een stuk geofferd voor een koningsaanval en probeerde met een uur voorsprong op de klok een fout bij zijn tegenstander af te dwingen. Toen dat niet leek te gaan lukken, nam hij (verstandig) het remiseaanbod aan.

En Rob van Esch dan, hoor ik u denken? Die won zijn partij in Den Bosch tegen HMC Calder 6. En die uit Breda? Die had ook wel iets minder tijd, maar niet ernstig. Na een pionnenstormpje op de koningsvleugel koos hij op zet 32 voor Kf8 en ontstond deze stelling. Die laatste zet is niet zo’n beste. Het is nu +1,4 voor wit, zegt mijn computer. Ziet u de zet? Ik zag hem wel! (deze wel ja…)

Zometeen het slot. Nu eerst nog even de dramatische aanloop. Op bord 8 voegde Wim Krijbolder een remise toe aan het totaal. Hoe het in de slotfase precies is gegaan heb ik niet gezien, maar het eindigde naar verluidt in eeuwig schaak. Het was een interessante partij met tegengestelde rochades, als ik me niet vergis een pion meer voor Wim, maar wel een gammele koningsstelling. Vervolgens kwam De Baronie voor het eerst in de middag op voorsprong omdat Bart Plasmans verloor. Van wat ik er achteraf over hoorde was dat onnodig (wanneer is het dat niet?), maar het gebeurde, helaas voor hem en ons, wel.

Tussenstand 4-3 dus. En Rob van Esch en ik nog bezig. In de vorige stelling vond ik de zet die naar voordeel leidt: 35. c5! Dreigt een pionvork én een aanval op het gepende paard op d7 en daarnaast opent het de stelling voor het loperpaar. Na nog wat zetten in lichte tijdnood (niet altijd de optimale maar wel goede) ging het uitgerekend op zet 40 voor de eerste keer mis.

Hier had ik voor 40. Dh6+ moeten kiezen. En als de dame binnen komt, rolt die de hele zwarte stelling op. Maar ja, in een partij waarin het bijna de hele middag om de beheersing van de d-lijn was gegaan, wilde ik die niet zomaar opgeven en speelde 40. Dd4. Nog steeds niet beroerd, wit heeft nog voordeel, maar… wat moet wit op zet 44 in deze stelling vooral niet doen?

Lekker de koning in het spel brengen, ‘altijd goed in het eindspel’. 44. Kf2? Nee dus! Rob van Esch had het wel gezien en ik niet. Of nou ja… zoals dat gaat… een milliseconde na het indrukken van de klok wel. Dan volgt 44… Pxc3! De gepende dame hangt ineens en na de gedwongen afruil (45. Dxb6 Pxd1+ 46. Ke1 axb6 47. Kxd1) is de mooie vrijpion op c6 ten dode opgeschreven en wint zwart het eindspel.

Tenminste, zwart had het eindspel kunnen winnen. Nu is Rob van Esch de beroerdste niet (die eigenschap deelt ie met zijn Goirlese naamgenoot) en bood hij een paar zetten later remise aan. Maar het effect is hetzelfde: weer een nederlaag voor EGS 1. Met 4,5-3,5 bij De Baronie 2. En dat is dus allemaal de schuld van Rob van Esch. Dat u het maar weet…

Ondertussen is de zomervakantie al zo’n twee maanden voorbij en daarom was het deze week hoog tijd om te beginnen met de open rapidcompetitie voor het seizoen 2025/2026. Ten opzichte van vorig seizoen zijn er weer een paar wijzigingen. Hoewel de nieuwe opzet goed in de smaak viel, kwam er in de vorige jaargang toch vaak de vraag waarom we maar twee potjes speelden en niet drie. Dat kwam vooral door het speeltempo van 25+5, waardoor drie rondes net te lang zouden duren. Maar het merendeel van de spelers had bijna altijd 10 minuten over en daarom spelen we dit seizoen met een iets korter speeltempo van 15+10. Door de tien seconden increment per zet zal er niemand door de tijd gaan, maar dit geeft wel genoeg ruimte voor de ouderwetse drie potjes per avond.

Wat niet anders was dan vorig seizoen, was het aantal deelnemers. Met 17 schakers was er namelijk weer een mooie en gezellige opkomst. Met daarbij de vertrouwde gezichten die vorig jaar alle rondes hebben gespeeld (Pascal, Sjeng en Jaap) en met Joost, Jonathan en daarnaast gastspelers Bram en Jan ook weer een aantal nieuwelingen ten opzichte van de vorige cyclus.

In het sterke deelnemersveld werden Jan en Alex de best presterenden van de avond met drie mooie winstpartijen. Zo pakken zij voor nu de koppositie, maar met nog vijf rapidavonden te gaan, kan er natuurlijk nog alles gebeuren. 

Hieronder de tussenstand na de eerste avond. Het valt wellicht op dat de organisator en verslaggever 1,5 punt heeft zonder te spelen. Dat komt omdat iedereen voor de eerste gemiste avond een 50% score krijgt. Dus degenen die nog niet in de stand staan en de volgende keer op 16 december er wel bij zijn, zullen ook beginnen met 1,5 punt. En uiteraard krijgen de spelers die er afgelopen dinsdag wel bij waren en later een ronde moeten missen, ook eenmalig deze score erbij.

Graag tot 16 december, hopelijk hebben we dan weer zo’n mooie opkomst.

Optimisten zullen zeggen dat EGS 1 de weg naar boven heeft ingeslagen. Pessimisten zullen zeggen dat EGS 1 opnieuw een kansloze nederlaag heeft geleden. In deze tijden van polarisatie is het fijn om te kunnen zeggen dat ze allebei gelijk hebben: EGS 1 heeft opnieuw een kansloze nederlaag geleden, maar die nederlaag was niet zo groot als in speelronde 1.

Tegenstander was dit keer De Stukkenjagers 4, alweer een aantal jaren vaste prik op het speelschema (en gek genoeg altijd in Goirle). Zoals altijd een homogeen team met spelers die je niet zomaar van het bord schuift.

Dat ondervonden als eerste de EGS-invallers aan bord 7 en 8. Niels Couwenberg leverde diverse pionnen in, had daarvoor wel wat kleine dreigingen teruggekregen, maar dat was niet genoeg om Paul Castermans op de knieën te krijgen. Wim Krijbolder beet zijn tanden stuk op de ervaren Pieter Priems: hij verloor eerst een pion, toen een stuk, en ging vervolgens tot overmaat van ramp mat.

De zes vaste krachten dan? Voor we aan Goirlese kant punten konden gaan oogsten, werden ook in dit gezelschap nog wat koningen omgelegd. Yesenia Lukin kreeg een verpletterende koningsaanval van Ron de Veen over zich heen. Pascal Graafmans was tegen Karel Storm zeker niet slechter uit de opening gekomen, maar verrekende zich in het vervolg ergens. Alex van Lanen ruilde in de opening beide lopers voor paarden en vroeg ze om een lesje ‘de kracht van het loperpaar’. Hij kreeg precies dat van Ger Pepels: 0-5 dus en matchpunten naar Tilburg.

Fedor Sazonov deed als eerste wat terug. Deels dankzij stug verdedigen van Fedor, maar eerlijk is eerlijk, vooral ook omdat tegenstander Nies Rijnders pardoes zijn dame in de aanbieding deed. Bram van Huijgevoort speelde een pionneneindspel met toren tegen loper met strakke hand naar een zege tegen Christian Zouridis: 2-5 dus. Erik Hamers spartelde nog een poos tegen, maar kwam de materiële achterstand die hij in het middenspel had opgelopen tegen Hans van Iersel niet meer te boven.

Zo was de eindstand 2-6. EGS 1 mag in de volgende ronde, uit bij De Baronie 2, gaan proberen om de eerste punten te pakken en zo van de laatste plek te komen.

EGS 2 deed het beter dan EGS 1, maar ook niet genoeg om te winnen. De gasten van De Pion 4 reisden met een 3-5 zege terug naar Roosendaal. Winst was er voor René van den Bosch en Rob van Esch. Maarten de Wit en Hannie Hermans voegden remises toe aan het totaal. Peter Ansems, Nico Dignum, Yazan Brik en debutant Ruben Oostra kwamen helaas niet tot scoren.

Na de degradatie van vorig seizoen uit het hoogste niveau van de Noord-Brabantse avondcompetitie, mag EGS A het dit seizoen weer een niveautje lager proberen. Een nieuwe competitie met nieuwe kansen, waarin uiteraard gaan proberen weer terug te promoveren. Dit seizoen zijn we overigens in een soort driekwart competitie terecht gekomen, met achtereenvolgens De Baronie (Beker), De Baronie A, ’t Paardje A, ’t Paardje B, BSV A en BSV B op het programma. Zo’n schema heb ik nog niet vaker gezien, maar wel een keer leuk voor de afwisseling.

Dan naar de avond zelf, waarbij Jasper in het centrum van Tilburg rond 19:30 uur Bart en Robin op zou halen. Echter had Jasper op de klok vooral naar de cijfers achter de puntjes gekeken en dacht dat hij aan de late kant was, waardoor hij rond 18:40 al bij huize Plasmans binnen stond. Zo konden zij alvast een beetje warmdraaien en vertrokken we met goede zin richting Dongen. 

Twee seizoenen geleden troffen we in ronde 1 ook DSC A en toen verloor Bram (net als wel vaker) van zijn angstgegner Roelant Schoots. Gelukkig voor Bram kreeg hij nu een andere tegenstander voorgeschoteld, in de naam van Xander Mahieu. Bram ging voortvarend van start met tegengestelde rokades, waardoor er al vroeg tactische mogelijkheden in de stelling kwamen. Helaas miste Bram een stukwinst, maar met een iets betere stelling mocht hij nog steeds tevreden zijn.

Ondertussen had Bart zijn eerste speciaalbiertje besteld. De tegenstanders dachten dat Bart zijn overwinning al aan het vieren was, maar Bart had op de vrijdagavond gewoon zin in een lekker drankje en dat kan je voor de schappelijke prijs van €2 niet laten liggen. Desalniettemin stond onze teamcaptain lang iets beter, maar zijn tegenstander verdedigde het toreneindspel goed en pakte een knap halfje.

Iets eerder liet Jasper aan Bram zien hoe je Roelant toch kan verslaan. Tegen het gesloten Siciliaans gaf Jasper zijn loperpaar op, maar zolang de stelling daadwerkelijk gesloten blijft, kan een paard net zo goed of zelfs beter dan de loper zijn. Onze Jasper koos net als Bram voor een lange rokade en begon een aanval tegen de witte koning, waarbij de Dongenaar na een spannend middenspel een kwaliteit moest offeren. Die kreeg er wel een vrije h-pion voor terug, maar dit bleek niet genoeg. Lang voordat deze kon promoveren, kwam Jasper met zijn toren binnenvallen, won de dame en zo de partij.

Robin hoopte na een kleine vormdip weer eens een goede partij neer te zetten en kreeg één van zijn favoriete varianten op het bord. Hij besteedde flink wat tijd om het beste plan te vinden in een spannende stelling met wederom tegenovergestelde rokades. Even leek zwart er goed uit te komen, waarna hij dacht met een truc een pion (terug) te winnen. Dit werkte alleen niet, dus: stuk kwijt. Daarna was het een kwestie van uitspelen, maar in onderstaande stelling is het nog wel belangrijk om een goed plan te vinden.

De jeugd heeft de toekomst, maar helaas geldt dat nog niet voor het heden. Dat is de korte samenvatting van de seizoensopening van EGS 1, uit bij D4. Het werd 0,5-7,5.

Tegen het ervaren achttal van D4 zette EGS een zevental met vier spelers die nog niet oud genoeg zijn om zelf naar Dongen te rijden. Zeven inderdaad…. last minute invaller Rens van Ravenstein werd een nog latere minute uitvaller en moest ziek verstek laten gaan.

We begonnen dus met een achterstand van 1-0. Maar al vrij snel kwam Yesenia Lukin remise overeen met haar tegenstander, in een gesloten stelling die in allerlei opzichten in balans was. Helaas, maar dat wisten we toen nog niet, bleef het daarbij voor EGS.

Invaller twee, Ferry Kastelijn, maakte het zijn tegenstander in de opening moeilijk, maar miste in het middenspel een combinatie die hem een stuk kostte. Invaller drie, Maarten de Wit, leek lang op weg naar de enige zege aan Goirlese kant. Maar toen het tijd werd om te gaan oogsten, verrekende hij zich en werd ook dit een nul.

Jonathan van Heinsbergen probeerde met een stukoffer de koningsstelling van zijn tegenstander open te breken, maar zijn berekeningen bleken niet te kloppen en de stukken konden in de doos. Erik Hamers leek zijn zaakjes prima voor elkaar te hebben, maar zag opeens een vijandelijke vrijpion onstuitbaar oprukken.

Alex van Lanen was al vanuit de opening op verdedigen aangewezen, deed dat een poosje redelijk, maar uiteindelijk niet goed genoeg. Als laatste was Fedor Sazonov bezig, in een rustig opgebouwde partij aan bord 1 moest hij uiteindelijk ook zijn koning omleggen.

Een grote nederlaag dus voor EGS: 7,5-0,5. De positieveling concludeert hieruit dat het vanaf nu alleen nog maar beter kan. Over twee weken is daarvoor de eerste kans: thuis tegen Stukkenjagers 4.

Op 31 augustus heeft voor de 2e keer ‘De Opening’   plaats gevonden.
Een door de gemeente Goirle georganiseerd spektakel om sportverenigingen onder de aandacht te brengen.
Deze kunnen door heel Goirle en Riel hun stand met hun activiteit presenteren.

Schaakclub EGS had weer de beste plaats van Goirle namelijk voor de deur van het “Jan van Besouw” waar ook veel activiteiten werden georganiseerd.

Wij hebben weer hulp van onze jeugdleden gehad.
Max, Siem, Ferry en Jaxx waren van de partij en ook de jeugdtrainers Niels en Sjaak en oud trainer Erik assisteerde onze stand.
Het was weer een geslaagde middag met veel bekijks.
Tot volgend jaar.

De kampioenen in de interne competitie van het seizoen 2024/2025 zijn op de algemene jaarvergadering gehuldigd.

• De loop van de stukken, aanval en slaan
• De 4 manieren van verdedigen
• Schaak en schaakmat
• De speciale zetten rokeren en en passant slaan
• Materiaal winnen door 4 tactische basis-zetten.

Afgelopen weekend werd er weer fanatiek gestreden op de 64 velden in het jaarlijkse GWK in het Jan van Besouwhuis. 109 fanatiekelingen speelden 4, 5 of zelfs 6 klassieke potjes in 48 uur tijd. De ene partij duurde langer dan de andere, maar de allerlaatste partij van het GWK 2025 was een bijzondere. Wie rond 18:00 uur op de late zondagmiddag de zaal inliep, zag nog twee spelers achter het bord zitten: Erik Dignum en Gustav ten Kate.

Diegenen zagen ook nog vijf stukken op het bord staan, namelijk twee koningen en drie witte paarden.

De grote vraag was dan ook: hoe is dit gebeurd?Natuurlijk na een minorpromotie tot paard, maar was dat echt nodig? In onderstaande stelling was Erik (spelend met de witte stukken) bang voor pat na een promotie op g8 tot toren of dame. Het concept “dolle toren” zou dan in de stelling kunnen komen, want als zwart zijn toren weggeeft, is het pat. Een mogelijkheid is: 77. g8/P Te1+ 78. Kd6 Txe6+ 79. Kxe6 pat. Echter bleek deze pat-angst onterecht, want in de genoemde variant kan wit simpel met 79. Dxe6 het schaak én pat opheffen. Zo zijn er ook andere varianten waar wit bijvoorbeeld met het f6-paard de zwarte toren kan slaan en zwart zijn koning kan bewegen.

Maar goed, na een lange partij (en een lang schaakweekend) is een veilige en leuke optie ook interessant, dus koos Erik voor een derde paard. Een loper had overigens ook gekund, maar dat is toch minder memorabel dan de drie edele dieren. Uiteindelijk moest zwart zijn toren geven voor de laatste pion en mocht Erik zijn paarden laten galopperen. Dat lukte prima en Gustav liet zich sportief mat zetten.

Zeker de beginfase van de partij was ook leuk om na te spelen. De hele partij is hier in de analyse-sectie van deze website te bekijken. 

Het zit er alweer bijna op, het Goirles Weekend Kampioenschap 2025. Maar de belangrijkste ronde is net begonnen, namelijk de zesde waarin de prijzen worden verdeeld. Eens even kijken wie er nog kans maken op de podiumplekken. Overigens is er vanwege de jubileumeditie voor de tiende plaats in elke groep een mooi prijs, zoals hieronder te zien. Tot het laatste moment zal het spannend worden wie deze mee naar huis mogen nemen.

In groep A zijn er bij aanvang van ronde 6 nog maar twee kanshebbers op de eerste plaats. Alik Tikranian won vanochtend de topper tegen Herman Grooten en staat met 4,5 aan de leiding. Alleen de winnaar van vorig jaar, Luuk Baselmans, kan hem nog inhalen door hem in een rechtstreeks duel te verslaan. Alik heeft aan een remise genoeg voor de ongedeelde eerste plaats, aangezien de groep achtervolgers met 3,5 hem dan niet meer in kunnen halen.

In de B-groep was Mathijs Vogels gisterenavond nog de eerste ooit die 10 GWK partijen achter elkaar wist te winnen, maar Julian Hoving voorkwam een elfde winst. Daardoor is het razend spannend met 3 koplopers (naast de twee genoemde namen ook Marcel Krosenbrink), terwijl ook Vincent Huang en Mats Schoonen nog gedeeld eerste kunnen worden.

Tot slot is in de C-groep al één (gedeeld) winnaar bekend, want de Italiaan Jacopo di Paola wist al zijn vijf partijen knap te winnen. Indien Mila de Koning hem nog kan verslaan, dan kan zij net als Melle Reinsma langszij komen. Daarnaast zijn er ook hier natuurlijk veel kanshebbers voor de andere prijzen, waaronder de felbegeerde tiende plaats. Over een aantal uur zullen we weten wie met deze mooie bekers (en de geldprijzen) naar huis gaat.

Waar er na 2 rondes nog 15 perfecte scores stonden genoteerd, zijn er na ronde 3 nog vijf koplopers over. In de C groep hebben Mila de Koning en de Italiaan Jacopo di Paola (binnenkort student in Tilburg) de leiding gepakt. Mila neemt vanavond even rust, waardoor Jacopo alleen aan kop kan komen. Maar dan moet hij wel zien te winnen van de Pool Patryk Sliwinski en dat is nog niet zo makkelijk.

In groep B gaat Mathijs Vogels verder met zijn winreeks. Vorig jaar won hij de C groep met 6 uit 6 en nu staat hij alleen bovenaan met 3 uit 3. Gaat hij vanavond voor 10 uit 10?

Dan nog groep A, waar IM Herman Grooten en FM Alik Tikranian nog de volle buit hebben. Herman pakt vanavond (net als velen anderen) even rust. Alik neemt het op het eerste bord op tegen de nummer 3 van de plaatsingslijst, FM Rembrandt Bruil. Dat belooft een spannende partij te worden die waarschijnlijk tot laat in de avond zal duren. (update om 21:05: verkeerde inschatting, toch een snelle remise en dus minstens twee koplopers na ronde 4.)

Tot slot deel 2 van de terugblik op 10 edities GWK. Een lijst van de winnaars is te vinden op onze Wikipedia pagina (geen idee wie die gemaakt heeft), maar zeker een kijkje waard. Daarnaast nog het antwoord op de vraag wie het vaakst hebben meegedaan. Als onze administratie klopt, zijn dat met 9 deelnames: Erik Dignum (alleen niet in 2014), Jan Bettman (niet in 2015), Rob van Esch (niet in 2016), Jan Boer (niet in 2024) en Pim Blijlevens (niet in 2024).

Ook onderstaande namen hebben we al vaak teruggezien:

8 deelnames: Bart Plasmans, Rudy Simons, Jimmy Geboers, Johan Wuijts en Frans Deckers

7 deelnames: Rob de Wolf, Ruud van Dijk, Bram van de Vrande, Jasper Kools, René van den Bosch en Robin Verhoeven

6 deelnames: Gilbert Leentjens, Hugo Faber, Jeffrey van Vliet (drievoudig winnaar), Maarten de Wit, Thomas Kools, Joep Peeters en Pieter Couwenberg

Uiteraard ook dank aan alle oud-deelnemers die niet in dit rijtje staan. Als afsluiter nog een leuk extra rijtje namen die het toernooischaken vooral na 2020 hebben opgepakt en sindsdien alle edities hebben meegedaan:

Luuk Baselmans, Ethan Chua, Freek Thijssen, Hrdya Dinanath, Josephine Damen, Maarten Werkhoven, Quinten van Asseldonk en Tamara van Boxel.

Hopelijk zien we zoveel mogelijk mensen de komende jaren weer terug (maar natuurlijk niet te veel, want het moet wel in onze kapel blijven passen).

Gisterenavond was het weer zover: de start van ons weekendtoernooi, voor velen de ideale opwarmer voor het nieuwe schaakseizoen. Na wat late afmeldingen bleven er nog 109 deelnemers over, een mooi aantal en daarmee een goed gevulde speelzaal. Daarvan zijn er nog 15 met de maximale score van 2 punten (6 in de A, 3 in de B en 6 in de C). Dat zijn er nog te veel om individueel te gaan bespreken (al is Stan Heijmans als grootste verrassing naar voren gekomen). Daarom tijd voor een terugblik op de eerste tien edities GWK.

Het begon allemaal in 2013 in een tuin, tijdens de zomerbbq van de Goirlese Schaakclub EGS. Het jaarlijkse na-zomertoernooi in Roosendaal was opgehouden te bestaan, waardoor er ruimte ontstond op de (Brabantse) schaakkalender. Was dat niet iets voor ons, een toernooi organiseren? Jazeker! Zo werden een jaar later de mouwen opgestroopt en de eerste editie georganiseerd. Destijds nog op de eerste verdieping in het Jan van Besouwhuis en sinds 2015 in de welbekende kapel. Na een viruspauze in 2020 en 2021 kreeg het schaken in Nederland weer een populariteits-boost, waardoor we in 2022 voor het eerst de grens van 100 deelnemers passeerden. Nu zijn we in 2025 dus alweer aan de tiende editie begonnen en hebben er 429 verschillende schaakliefhebbers/liefhebsters deelgenomen, waarvoor dank!

Hieronder voor de leuk de deelnemersaantallen van alle edities:

Dan nog de grote vraag: heeft er iemand alle tien de edities meegedaan?

Nee dat niet, maar er zijn wel vijf schakers met negen deelnames, waarvan akte. Wie dat zijn mag u nog even over nadenken, dat zal ik vanavond in het verslag na ronde 3 vermelden.

Het GWK 2025 is begonnen!
Inschrijven kan niet meer maar je kunt wel langskomen om de prestaties van anderen te bekijken.

Hij won eerder al de beker en nu is Alex van Lanen ook de clubkampioen van EGS. Achteraf bezien was die gewonnen bekerfinale tegen Pascal Graafmans (die ook meetelde voor de competitiestand) de beslissende stap richting de titel. In de laatste rondes werd het gat met Pascal alleen nog maar wat groter.

Het was bovenaan de ranglijst het hele seizoen een strijd tussen Alex en Pascal. Daarbij moest de laatste al na speelronde 1 in de achtervolging. Want in die ronde stond al de eerste topper op het programma, gewonnen door Alex. De rest van 2024 bouwde Alex die voorsprong steeds een stukje verder uit. Maar zo tussen carnaval en Hemelvaart zette Pascal een comeback in, zodat een zege in de bekerfinale hem waarschijnlijk de koppositie had opgeleverd. Maar dat ging dus niet door.

Het is voor Alex de vijfde keer dat hij clubkampioen wordt van EGS. De laatste keer was alweer een poosje geleden: in 2014. Alex verloor het hele seizoen geen enkele partij onderweg naar het clubkampioenschap. Wel waren er drie spelers die hem op remise wisten te houden: Pascal Graafmans, Henk van Griethuijsen en René van den Bosch. Pascal werd uiteindelijk op gepaste afstand, maar ver voor de anderen, tweede. Best of the rest werd (niet voor het eerst) Maarten de Wit, die in de eindsprint om brons René klopte.

Sinds een aantal jaar speelt EGS in een A- en een B-groep. Weliswaar in één grote competitie, maar de spelers die het jaar ervoor in de onderste helft eindigden, krijgen een B achter hun naam en strijden zo ook nog om het B-kampioenschap. Die eer gaat dit jaar naar Erik Hamers, die in de totaalstand achtste werd. Het B-podium wordt verder gevuld door Nico Dignum en Rens van Ravenstein.

Opvallende nieuwkomer is ook Ferry Kastelijn, de jeugdspeler die sinds begin dit jaar meespeelt bij de senioren. En met succes, want hij eindigt net achter Nico en Rens als nummer vier in het B-klassement met een score van 8 uit 11.

Van voorzichtig schuiven was geen sprake in de EGS-bekerfinale, gespeeld door Alex van Lanen (met wit) en Pascal Graafmans (zwart dus). Al na tien zetten waren de koningen verzeild geraakt op e2 en f8, van rocheren was dus geen sprake in deze partij. En dat allemaal bijna à tempo uitgevoerd. Vanachter de andere borden werden fronsend blikken geworpen: was hier een bekerfinale aan de gang of een snelschaakpotje?

Het was toch wel degelijk dat eerste. Maar met twee spelers die elkaar behoorlijk goed kennen en twee weken de tijd hadden gehad voor voorbereiding, kan dit blijkbaar het vervolg zijn. Vanuit een bekend begin ontstond een stelling met een stuk meer voor Alex tegen twee pionnen voor Pascal. Maar de aanval die hij had gehoopt te krijgen voor het geofferde paard bleek niet helemaal uit de verf te komen.

Na een interessant middenspel bleek een centrumopstoot met zijn pionnen het verkeerde plan voor Pascal. In de tegenaanval nam Alex de zwarte koning op beslissende wijze onder vuur. Toen Pascal voor de keuze stond om zijn dame te verliezen of mat te gaan, was de bekerfinale afgelopen. Nadat het rapidkampioenschap vorige week een prooi werd voor Pascal gaat de beker dit jaar dus naar Alex.

Deze boeiende partij met de analyse van Alex kun je hier bekijken. Hieronder alvast de beschreven stelling na tien zetten.

Afgelopen dinsdag 20 mei stond de zesde en laatste rapidavond van het seizoen op het programma. Deze jaargang heeft EGS gekozen voor een iets andere opzet van de rapidcompetitie dan de afgelopen jaren. Dit seizoen werden er per avond door de aanwezigen steeds twee potjes gespeeld met een langzamer speeltempo, waardoor er net even meer tijd was om in cruciale stellingen goed na te denken. Dit bleek een succes, want elke avond waren er minstens 14 deelnemers aanwezig en vaak nog een paar meer.

Wat niet veranderde ten opzichte van de voorgaande jaren was de winnaar. Gelukkig bleef het tot en met de laatste ronde spannend, maar door een snelle winst tegen Sjeng Houben pakte Pascal Graafmans zijn zoveelste rapid-titel. Dat het zolang spannend bleef, was te danken aan René van den Bosch. Hij verloor van de 12 partijen slechts één keer en pakte een verdiende tweede plek, met een puntje achter Pascal.

Verder zullen met name Alex van Lanen, Nico Dignum en Reinier Belder met genoegen terugkijken op deze avond, want zij boekten allen twee mooie overwinningen.

Uitslagen en stand

Hieronder vindt u de eindstand na de zes rondes (dus maximaal 12 partijen per persoon). Dank aan iedereen die heeft meegespeeld, met een extra vermelding voor Pascal Graafmans, René van den Bosch, Jaap Gielen, Sjeng Houben en Jaap Touw die erin zijn geslaagd om elke keer aanwezig te zijn en zo het maximale aantal partijen aan te tikken.