Lekker chargerende titel toch? Afijn, de volger van onze verslagen weet dat EGS en het A-bekertoernooi van de Noord-Brabantse schaakbond een beetje samengaat als water en olie. Niettemin wisten wij de vorige ronde met de hakken over de sloot De Kemppion uit te schakelen en mochten wij voor de kwartfinales thuis aantreden tegen een viertal sympathieke Eindhovenaren. Namens ons zaten Thomas, Jasper, Pascal en Bart achter de 64 velden.

Pascal (w) kletste er als vanouds stevig in tegen Jan Toorman (1894). Hij pakte wat ruimte op de koningsvleugel en Jan zoals typisch in de opening op de damevleugel. Pascal gooide olie op het vuur door een pionoffer te brengen op f5. Of het helemaal correct was was de vraag, maar met hoe het liep kreeg onze recordkampioen verwoestend ogende compensatie. Het vizier stond daarna echter kort even niet op scherp; dat korte ogenblik van verslapping was genoeg voor Jan om het vege lijf te redden door af te wikkelen naar een gelijk toreneinspel: 0.5-0.5.

Het vooruitzicht was echter al goed voor de onzen, met veelbelovende stellingen bij Jasper en Bart. Kopman Thomas zag zich in een typische egel-stelling verzeild raken. Voor degenen die dat niet kennen, stel het je voor als een opgerolde egel: zwart beperkt zich tot het zijn stukken achter zijn pionnnen op de zesde rij te verschansen, om vervolgens op het geschikte moment een stekel uit te slaan. Hij had het bijkomende voordeel dat tegenstander Nico Schellingerhout (1880) al vrij snel op onbekend terrein was en veel tijd nodig had om de juiste plannen te vinden. In tijdnood van zijn tegenstander wist Thomas uiteindelijk de beslissende stekel te vinden: 1.5-0.5.

Het winnende punt werd dit keer binnengekopt door Jasper, spelend tegen Dennis van Kuijk (1760). Zijn opening leek weinig winstkansen te bieden, maar wits pion op e5 bleek een vervelende wig in de zwarte stelling. Zwarts stukken konden niet veel uitrichten terwijl Jasper de zijne naar de koningsvleugel dirigeerde. Net toen de zwarte koning het veld wilde ruimen wist hij met een sterk stukoffer de koningsstelling te kraken de laatste zwarte beveiliging te omzeilen om vervolgens als een volwaardig bankrover er met de buit vandoor te gaan: 2.5-0.5

Resteert Bart, die een partij speelde die lange tijd in balans was en al vrij snel stond een zware stukken eindspel op het bord. Hij liet hier weer eens zien een degelijk eindspelspeler te zijn, kleine foutjes van zijn tegenstander Erik Bouwmans (1800) werden afgestrafd, en hoewel het lange tijd binnen de remisemarges bleef, was het koorddansen voor Erik. In de praktijk bleek het niet meer te houden: 3.5-0.5

Een fijne overwinning voor het A-bekerteam, waar iedereen in goede doen was. De volgende stap is de halve finale die zal worden gespeeld tegen KiNG (Tilburg), Waalwijk, of de winnaar van de match De Raadsheer (Zundert) – ’t Paardje (Made). Zodra wij meer weten, lezen jullie het hier, tot later. (Voor een verslag vanuit Eindhovens pespecitef kun je hier klikken.

(Een sfeerimpressie van een schaakzaterdag door Ard van Beek.)

Eindelijk weer eens schaken. Ik had me al een hele week mentaal en schaaktechnisch voorbereid.

Op deze eerste februari had de zon haar pogingen opgegeven om door de grijze regenwolken heen het historische centrum van Goirle op te lichten. Ijskoud en kletsnat, kortom niets stond een topprestatie in de weg.

Vrijdagavond the day before stelde mijn vrouw Maaike Delemarre, voormalig Nederlands schaakkampioene vast dat remise na 12 zetten natuurlijk weer de uitkomst zou zijn. Ik liet mij niet uit het veld slaan, ik vertrouw nooit op haar inschattingsvermogen. Helaas zou ze opnieuw gelijk krijgen zoals eigenlijk bijna altijd, toeval uiteraard.

Mijn gast, schaakgrootmeester en tig-voudig Nederlands Kampioen Loek van Wely, stelde vast dat remise tegen wie dan ook sowieso meer was dan waar ik recht op had op basis van mijn talent of eigenlijk gebrek eraan. Ik mompelde iets over zijn eerste Kamerlidmaatschap voor het FvD.

Het Jan van Besouw Huis, een inspirerende locatie die tot grote prestaties zou moeten/kunnen leiden was het decor van verreweg mijn saaiste partij in veertig jaar schaken. Na afloop stelden mijn tegenstander en ik beiden vast dat we eigenlijk graag hele scherpe partijen speelden. ‘Onze bedoelingen waren in ieder geval goed’, merkte mijn tegenstander op. ‘Dat doet me denken aan eigenlijk bijna al mijn relaties’, counterde ik.

Onze partijbespreking leidde tot een levendige gedachtenuitwisseling. Al onze ogenschijnlijk verloren gegane creativiteit en analyserend vermogen baanden zich een onverwachte weg naar buiten. ‘Schaakpaarden verplaats je bij het spelen van de partij bij voorkeur met hun bilpartij naar de tegenstander gericht. Niet alleen raken sommige tegenstanders uit hun concentratie bij het demonstratief placeren van de anus in hun gezichtsveld, bijkomend voordeel is dat je de paarden tijdens hun missie kunt bijvoeren, uitgaande van het feit dat het rectaal innnemen van suikerklontjes de paarden minder stimuleert.’

‘Oisterwijk is het mooiste dorp van Nederland’, stelden we beiden vast.
‘Trump is gevaarlijk dom, en het Corona virus wordt een pandemie’.
Ff een rustmoment met wat open deuren…

Onverwacht schokkend was de vaststelling dat we beiden een kleine dertig jaar geleden dezelfde vriendin hadden gehad, vermoedelijk en hopelijk gedurende verschillende periodes.

Inmiddels stonden we op een 2.5 – 0.5 voorsprong. Bord 2 van Vught had vanwege een voedselvergiftiging verstek laten gaan waardoor onze zieke Bram die wel was komen opdagen met een punt zijn bed in kon duiken. Aan bord 1 offerde Vught een invaller aan onze kopman Kools. Op mijn vraag hoe het ging antwoordde Thomas nadat hij eerst om zich heen keek bescheiden: ’Ja ik had hem 14 jaar geleden ook al eens verslagen ( Thomas was toen 6 jaar oud…)’.

EGS 1 verpletterde uiteindelijk de oudjes uit Vught met 5.5 – 2.5 en nestelde zich nog nadrukkelijker aan de top van de landelijke Klasse 4H.

De teams van EGS hebben dit seizoen een deluxe-abonnement op wedstrijden tegen Tilburgse teams met maar liefst 6 wedstrijden verdeeld over KiNG, De Stukkenjagers, en De Drie Torens. Dinsdagavond stond een van de drie tweeluiken op het programma: EGS A (B) – De Drie Torens B (C). EGS A is sinds de nederlaag tegen Dongen druk bezig een recordaantal bordpunten te verzamelen om de achtervolging op KiNG in te zetten. De reeks 4-0’en in De Wildacker kon weliswaar niet worden voortgezet, maar we wisten wel de matchpunten in Goirle te houden. Hieronder een matchverloopje:

Jasper kreeg op bord 4 een wat onorthodoxe verdediging tegen met wit, maar waar Jaspers stukken zich vrij natuurlijk ontwikkelden stonden zwarts stukken elkaar ernstig in de weg. De witte pionnenopmars op de koningsvleugel zetten Jaspers tegenstander ertoe zich lang te rocheren, maar ook daar bleek de koning niet veilig: een mooie offercombinatie eindigde in mat met dubbelschaak: 1-0.

Hierna kwam het aan op even geduld hebben, want de overige Tilburgers waren uit taai hout gesneden. Bart kreeg tegen Paul van Duijnhoven de kans om vanuit in het middenspel wit terug te duwen met een pionnenopmars in het centrum. In de wedrzijdse tijdnood was het nog even spannend, maar Bart wist uiteindelijk toch het punt binnen te hengelen.

Robin en Thomas moesten met zijn tweeën zorgen dat er nog minstens een half punt en dat kwam nooit in grote gevaren. Thomas kwam vanuit de opening in een stelling waarin wit het loperpaar maar een structurele zwakte had. Hij kon zonder veel in gevaar te komen lange tijd wit onder druk zetten, maar stond een onnauwkeurige ruil toe, waardoor wit precies de boel bij elkaar kon houden. Ondanks verwoede pogingen gaf wit geen krimp en was de remise verdiend:2.5-0.5.

Captain Robin wist uiteindelijk vanuit een complex middenspel een pionnetje te winnen, maar in het resterende toren + loper eindspel was de activiteit van de zwarte stukken genoeg om te compenseren voor de materiele achterstand. In vliegende tijdnood en na verschillende remiseaanboden door de partij heen, was het om 23:30 ook echt remise: 3-1.

Een goede overwinning van EGS tegen de prima spelende Tilburgers. Volgende week staat de kraker bovenin EGS A – KiNG B op de agenda; Als die wedstrijd wordt gewonnen heeft EGS nog prima kansen om de eerste plaats te pakken, al zal het nog niet gaan meevallen. U hoort tzt nog van ons!

Het goede nieuws na ronde 4 van de avondcompetitie: EGS B is nog steeds op kampioenskoers. Het slechte nieuws: kampioen worden is wel een heel stuk lastiger geworden. In Goirle werd het 2-2 tegen De Drie Torens C.

Op papier was DDT C een zwakkere tegenstander. Gek genoeg verkleinde fysiek ongemak/ziekte de ratingkloof voor aanvang al een heel eind. Bij EGS B moest de hoogste gerate speler op het laatste moment afzeggen, bij De Drie Torens verscheen als gevolg van afmeldingen een invaller op bord 1 die zo’n 300 puntjes meer meenam dan enig andere speler van dit team.

Maar dan nog, ook in de gegeven opstelling was het Goirlese team in theorie het sterkste. In de praktijk bleek daar niet zo veel van. Ja, Maarten de Wit kwam nooit in de problemen en boekte aan bord 4 zijn vierde zege van het seizoen (4 uit 4!). Maar daar stond tegenover dat op bord 1 Alex van Lanen al na een zet of vijftien verloor (en vervolgens uit een soort zelfpijniging, maar laten we het vriendelijk team spirit noemen, nog een zet of dertig tegen beter weten in doorspeelde): 1-1 derhalve.

De twee tussenliggende borden leverden vier halfjes op, voor elk team twee. Pieter Couwenberg was het eerste klaar in een evenwichtige stelling die misschien zelfs iets minder was voor hem ging Pieter in op een remise-voorstel. Cas Overzier liet zich op bord 3 wat te veel meeslepen door het matige klokmanagement van zijn tegenstander. Toen de van beide kanten fluks uitgevoerde zetten dertig tot en met veertig gedaan waren en de tijdcontrole gehaald was (zij het van Tilburgse kant nipt), mocht Cas niet klagen dat hij nog een half punt overhield aan de partij, die hij aanvankelijk nog zo mooi leek te domineren.

Lang verhaal kort: 2-2. Niet optimaal, maar ook geen ramp. Er vanuit gaande dat de noorderburen van King hun overige potjes wel allemaal winnen, zal EGS dat voorbeeld moeten volgen én in eigen huis de Tilburgse Koningen moeten verslaan in het onderlinge duel. Gemakkelijk gezegd. Nu nog doen…

Onderweg naar Arnhem fantaseerde de Hilvarenbeekse auto of we misschien niet in de Gelredome zouden spelen. Voetbalclub Vitesse speelde immers toch uit en voor de kraker “Arnhemse SchaakAcademie (ASA) 2 – EGS 1” in klasse 4H is een goed decor toch wel vereist. In de pauze zou Michael Bublé dan een kerstmedley kunnen voordragen (het blijft toch kerst). Onze teleurstelling was dan ook groot toen we door het navigatieapparaat vol gas langs het grote stadion werden gestuurd. Het decor bleek een middelbare school die ook al in de kerstsfeer was een kleine sfeerimpressie:

U begrijpt, met de gezelligheid zat het wel goed tegen het jeugdige team van ASA. Voor de nummervreters: op papier waren beide teams aan elkaar gewaagd met gemiddelde ratings van 1832 (ASA) en 1820 (EGS). De acht die het vandaag voor EGS mochten doen waren:
1. Thomas Kools (w)
2. Bram van Huygevoort (z)
3. Alex van Lanen (w)
4. Robin Verhoeven (z)
5. Jasper Kools (w)
6. Bart Plasmans (z)
7. Ruud Licht (w)
8. Arthur Kuszelewski (z)

Naar het schaken dan; EGS kende een valse start in deze decemberse match. Alex van Lanen kreeg een bekende gambietopening tegen waarin zwart altijd lange termijn compensatie heeft en die zijn tegenstander goed leek te beheersen. Lange tijd leek hij de boel wel bij elkaar weten te houden, maar na lang verdedigen kraakte uiteindelijk de witte stelling toch te veel. Onder de sterke constante druk van zijn tegentander verloor hij ergens materiaal, terwijl zwart nog steeds zijn stellingsvoordelen had: 1-0. Soms is het niet gunstig dat we tegenwoordig wereldkampioen-sterke schaakcomputers hebben die in onze broekzak passen. Bart dacht in zijn partij de onderliggende partij te zijn, maar in de (computer)analyse bleek hij verscheidene kansen te hebben om groot voordeel te krijgen. Ook al lagen die mogelijkheden niet heel erg voor de hand. Zoals het ging verloor hij uiteindelijk vrij geruisloos: 2-0.

Om bij de Hilvarenbeekse delegatie te blijven:: Jasper was duidelijk niet geïntereseerd in vrede op aard, zoals voorgeschreven tijdens het kerstfeest. De erg onambitieuze opstelling van zijn tegentsander zette Jasper aan tot een speculatief stukoffer, wat uiteindelijk niet echt rendeerde. Probleem voor de tegenstander van Jasper: hij had nog 1 minuut + increment voor iets minder dan 20 zetten. Hij koos dan ook eieren voor zijn geld door in een objectief gewonnen eindspel remise aan te bieden. Gezien de stand op het bord had Jasper ook geen reden om het aanbod te weigeren: 2.5-0.5. Grote broer Thomas kreeg op bord 1 een voor hem bekende variant op het bord, waarin het een klassiek geval was van wits aanval tegen de kort gerocheerde koning tegen zwarts aanval op de damevleugel. Het is (voor uw schrijver) altijd moeilijk om de vinger erop te leggen wat precies de verkeerde zet is in zo’n stelling, maar het feit is dat de witte aanval als een mes door de zwarte boter ging, getuige ook de matstelling: 2.5-1.5.

Bram was inmiddels zat al een tijdje vast in een verwurgingsstelling. De sterkste Arnhemmer had hem vanuit de opening steeds verder ingesnoerd en het gebrek aan coordinatie tussen zijn lichte stukken brak hem uiteindelijk op. Een verloren toreneindspel was uiteindelijk het einde van de rit: 3.5-1.5. De vooruitzichten waren echter goed voor de onzen, tenminste voor het verkrijgen van één matchpunt. Ruud speelde voor wat ik ervan meekreeg een strakke partij: Controle over het centrum, zwakke damevleugelpionnen van de tegenstander en actieve stukken. Hij wist onderweg een tweetal pionnen buit te maken die in het toreneindspel meer dan voldoende waren om zonder grote bokkensprongen het punt binnen te halen: 3.5-2.5.

Robin Verhoeven is na zijn verliespartij in de eerste ronde van de zatercompetitie helemaal los. Tegen jeugdtalent Jorick Laan was de stelling lange tijd in balans, tot Jorick besloot om ergens een stuk voor twee pionnen te geven. Onder het aanblik van de witte pionnenwals die op hem afkwam bleef Robin ijzig kalm. Langzaam neutraliseerde hij het gevaar van de pionnnen, won er een paar terug en ondanks de wat open positie van zijn koning kwam het volle punt nooit in gevaar, een fraai staaltje verdedigen en omzetten op bord 4: 3.5-3.5.

Komen we bij de laatste partij die nog bezig was, die van Artur (l):

Hij leek in een langzame laveerpartij altijd wel een beetje beter te staan vanwege de zwakke witte b-pion. Zijn tegenstander zag hierom de noodzaak om de boel rond beide koningen open te gooien. In de praktijk bleek zijn eigen koning hier echter het meest last van te hebben. Met enkele krachtzetten was groot materiaalverlies of mat niet meer te voorkomen voor de arme koning op h3: 3.5-4.5. Een mooi resultaat voor Artur die hiermee alweer twee partijen op rij heeft gewonnen.

Een verrassende overwinning dus voor de onzen waarmee we ons steviger in de subtop nestelen. Volgende keer staat een match tegen onze buren uit Vught op het programma die op dit moment exact met ons gelijk staan. Mocht u u afvragen wie die prachtige fotoos toch heeft gemaakt: het dankwoord hiervoor gaat uit naar huisfotograaf van Arnhem Niels Albers! Tenslotte kunt u alle persoonlijke uitslagen hier, en de stand in klasse 4H hier vinden.

Parallel aan het A-team speelde het B-team ook de derde ronde van de avondcompetitie in het zijzaaltje van De Wildacker. gelukkig zijn er maar twee avondteams, meer had niet gepast. Parallel maar in omgekeerde bordvolgorde waardoor de som van de bordnummers van de naast elkaar gelegen tafels steeds vijf bedraagt. Belangrijk? Neen, anders dan dat wortel vijf in de geometrie een belangrijk getal is en de wortel in dit jaargetijde een belangrijk attribuut.

Over naar het schaken: ook het B-team had een gemiddelde hogere rating dan de tegenstander uit Oisterwijk, een dikke 250 punten. Dat zou je dan in de uitslag mogen terugverwachten.

Maarten was op bord drie als eerste klaar na een uurtje spelen en 14 zetten. Zijn tegenstander trapte in een ogenschijnlijk simpel tactisch opzetje en kon na verlies van een toren en invasie van de dame op de zevende rij niets anders doen dan opgeven.

Daarna begon de fase van het wachten op de volgende score, deze kwam van Bram die op bord 1 speelde Tegen een gelijkwaardige tegenstander ontstond een gelijkwaardige stukkenverdeling en dus ook een gelijkwaardige puntendeling. Tussenstand 1,5-0,5.

Pascal op bord 2 had het wat moeilijk in de partij tegen zijn tegenstander: “man, wat was die taai zeg” verzuchtte hij na afloop. Op de enigszins leeggeruilde damevleugel probeerde hij de zwarte stelling binnen te dringen met een toren ondersteund door wat paarden. Maar ja, wat wil je als er op de achtergrond Sinterklaasliedjes worden gezongen en er pepernoten en speculaas uitgedeeld worden; dan is de taaitaai nooit ver weg, er was geen doorkomen aan, wat leidde tot remise. 2-1.

Cas speelde op bord 4 weer zo’n partij waar je als achteloze toeschouwer in het voorbijgaan van denkt dat het er niet zo goed uitziet, voor Cas dan. Maar zoals zo vaak is het de schijn die bedriegt. Cas had een loper voor twee pionnen en een bedrieglijk lege koningsvleugel. Daar waar het lijkt dat de koning dan op de tocht staat, is het ook een mooi leeg schootsveld voor de actieve stukken. Langzamerhand kwam er toch een titel van een oud kinderboek, iets met tien kleine (alhoewel er bij het schaken maar acht kleintjes zijn), bovendrijven. Cas rolde langzaam de 7-pionnenstelling van zijn tegenstander op, waardoor materieel en stelling technisch gezien de plus steeds groter werd en zijn tegenstander het voor gezien hield.

Eindstand na een mooie schaakavond: 3-1.

De volgende ronde is op 21 januari en dan spelen de EGS teams beiden tegen een De Drie Torens team: zes torens en acht spelers uit Theseus! Moet ook weer een mooie avond worden.

Na de ongelukkige nederlaag vorige ronde tegen Dongen, stond dit keer weer een thuiswedstrijd op het programma voor EGS A. Tegenstander was de eerste van twee ploegen uit Breda in onze poule, te zeggen De Baronie C. Toen we aankwamen werd ons duidelijk dat het bij de Wildacker zo mooi werd gevonden dat EGS met liefst twee avondteams thuis speelde, dat zij een gezellig ouderenkoor hadden uitgenodigd om ons moed in te zingen. Het gevolg was echter wel dat onze gebruikelijke zaal reeds in gebruik was en er dus moest worden geïmproviseerd. Toen uiteindelijk iedereen uit de knoop was gehaald en de interne competitie en de avondcompetitie netjes gescheiden waren (door gebrek aan ruimte) kon de match beginnen. Op papier was EGS A huizenhoog favoriet in deze match, met een ratingoverschot van bijna 300 punten per bord waren de verwachtingen hoog gespannen, maar of het allemaal ook zo soepel ging?

Op één bord wisten wij inderdaad al vrij snel een overwegende stelling te krijgen. Jasper wist met gezonde zetten een sterk pionnencentrum op te bouwen. Zijn tegenstander wist niet de juiste counter te vinden en niet veel later waren de zwarte stukken net f-voetballertjes, allemaal dicht op elkaar en elkaar in de weg lopend. Het duurde niet lang voor de eerste materiële winst een feit was, waarna de winst niet meer in gevaar kwam: 1-0, een strakke pot van Jasper.

Vervolgens duurde het even voor er weer resultaten te melden waren. Het was duidelijk dat De Baronie C aan strijdlust zeker niks tekort kwam. Sterker nog, na 20 zetten hield Chiel van Meijenfeldt ondanks de ratingkloof van zo’n 450 punten knap gelijke tred met Thomas. Vanuit een Hollandse opstelling waren de zwarte stukken wat ongelukkig geposteerd dankzij de gezonde zetten van wit. Toen Thomas echter zijn tegenstander kon verleiden een zwakke pion te verdedigen stond Chiel zich een tactische fout toe die hem helaas gelijk de kop en een toren kostte: 2-0.

Captain Robin was degene die de winnende treffer mocht maken. Zijn tegenstander stond de vorming van een sterk wit centrum niet in de weg waardoor Robin al snel riant stond, maar zonder concreet groot voordeel. Een ongelukkige tussenzet zorgde ervoor dat zwart mocht kiezen tussen het verliezen van een stuk of een dame. Hierna ging de stelling heel snel achteruit en vier zetten later was het winnende punt binnen: 3-0.

Degene die het meest moest vrezen tijdens deze match was Bart Plasmans, die bezig was een recordpoging damezetten doen in de opening. Daar stond tegenover dat hij wel twee pionnen voorstond. Het actieve tegenspel van wit zag er heel imponerend uit en misschien had hij er verstandig aan gedaan om eerder te beginnen met terugwinnen van wat materiaal, met behoud van het initiatief. Met hoe het ging verloor wit door wat ruilen langzaam het initiatief, waarna zwart simpelweg twee pionnen voorstond. Ongelijke lopers of niet, het verschil was te groot om de meubelen nog te redden voor Barts tegenstander. Toen een derde pion nog verloren ging in de tijdnoodfase vond hij het wel genoeg: 4-0.

Weer een éclatante thuisoverwinning voor EGS A (na de 4-0 tegen ’t Paardje), dat in het kielzog blijft van koploper Dongen en later misschien King B. Volgende ronde komt collega middenmoter De Drie Torens B op bezoek, tot dan!

Met het ingaan van de laatste maand van 2019 proberen sommige EGS’ers nog het maximale uit hun contributie te halen door in België mee te spelen. Zo ook op 1 december; We beginnen in Lier, waar Thomas en Robin de barre reis naartoe hadden gemaakt. Onderweg naar Lier kregen we de optie om via de vredestraat te rijden om 1 minuut reistijd te besparen, maar u begrijpt dat er geen 90 km gechauffeurd gaat worden om een vreedzame remsie te sluiten. De reis ging gelukkig voorspoedig en na afslag Oelegem kwam al snel de skyline van Lier in zicht. Hieronder een matige foto die Thomas als sfeerimpressie had genomen van Lier, die niet echt eer doet aan de plaats maar beter hebben we niet. Gelukkig zat de sfeer er in ieder geval goed in.

:

Schaaktechnisch ging de start echter allesbehalve soepel voor de Turnhouters. Safet ging ergens in het Slavisch in op complicaties/bracht een stukoffer, maar zag zijn aanvalskansen niet uitkristalliseren. Het gevolg was een ondankbare stelling met een toren minder, die zijn tegenstander zonder al te grote problemen wist te verzilveren ondanks verwoede pogingen van Safet het tij nog te keren. Toch nog goed geknokt in een moeilijke stelling: 1-0 voor Lier. Het volgende resultaat kwam van Robin op bord 2; Hij wist in een siciliaanse opening het zijn tegenstander onvoldoende lastig te maken en redelijk vroeg stond er een min of meer gelijke stelling op het bord. Zwart had nog wel wat typische aanvalspunten in het siciliaans, maar schatte het rendement en het risico respectievelijk te laag en te hoog in. Een remiseaanbod werd na even nadenken door Robin geaccepteerd: 1.5-0.5.

Mark Bauwens (Turnhout) speelde op bord 3 een vlijmscherpe partij; Hij wist dankzij eens slimme penning een belangrijke witte pion buit te maken, maar omdat hij en zijn tegenstander tegengesteld gerocheerd waren, was er nog veel gevaar in de stelling. Op een gegeven moment was dit gevaar zelfs zo erg dat Mark zich genoodzaakt zag een stuk te geven voor drie pionnen. In de resulterende stelling met weinig tijd voor beide spelers toonde Mark zich handiger dan zijn tegenstander en wist uiteindelijk af te wikkelen naar een gewonnen eindspel: 1.5-1.5. Voor Thomas tenslotte was het eerste probleem waarvoor hij werd gesteld niet schaaktechnich, het was namelijk even de vraag of zijn tegenstander wel op tijd chter het bord zou verschijnen. Gelukkig kwam hij uiteindelijk (20 minuten later) toch binnengewandeld en kon er geschaakt worden. Met minimale middelen wist Thomas in het Hollands een plusje op te bouwen, maar was uiteindelijk misschien iets te enthousiast in het afruilen van stukken naar een eindspel waarin wit alleen passief kon verdedigen. Wit verdedigde zich lange tijd goed op zijn increment en had zelfs even kansen op meer dan een remise, maar na dik 5 uur schaken was de inmiddels ontstane zwarte vrijpion op e2 na een tactische fout niet meer te stoppen: 1.5-2.5.

Ook 3 afgevaardigden van EGS in het derde team van Turnhout; Henk Renders, Peter Ansems en François Brock speelden een thuiswedstrijd tegen het altijd lastige Mol. Gedetailleerd verslag volgt misschien nog, maar ik kan u in ieder geval melden dat het een 2-2 gelijkspel is geworden. Henk trof de sterkste mol(?) en moest het onderspit delven, waar Peter en François beiden een vol punt scoorden. Een nederlaag van Lander Maes (Turnhout) maakte de uitslag compleet.

Een mooie overwinning dus voor TUSK 1 waarmee ze stijgen naar de derde plaats in het klassement, achter Beveren en KASK (Antwerpen).

Turnhout 3 vinden we terug net onder de middenmoot in klasse 5H.

Op het spelen van bekerwedstrijden rust voor het team boven 1700 een vloek. In geen competitie doet EGS het historisch gezien qua resultaten zo slecht. Sterker nog, nog nooit werd verder dan ronde 2 gereikt, wat betekende dat in Steensel bij de kemppion geschiedenis kon worden geschreven. Nu blijkt dat de lokale goeie connecties heeft want ene D. Trump blijkt daar regelmatig in de interne competitie mee te spelen; wij waren gewaarschuwd. Het EGS-keurkorps dat de kempenaren mocht gaan bekampen bestond uit (op volgorde van bord):
1. Thomas
2. Pascal
3. Alex
4. Jasper.
Het strijdplan: met de punt naar achteren, Jasper op rechts vrijspelen die van rechts spits Alex in stelling brengt om de winnende goal binnen te koppen. Het bleek allemaal wat lastiger, en uiteindelijk mochten we ons gelukkig prijzen met de eindstand die op het bord verscheen.

Een eerste rondje langs de borden verraadde nog niet veel van de moeilijkheid die de onzen te wachten stond; Thomas zat op zet 15 nog in een hem bekende variant waarin hij wat beter zou moeten staan. Pascal maakte gebruik van de zwakke witte koning op g1 om een pion op d4 buit te maken zonder zichtbare compensatie. Bij Jasper en Alex was het allemaal nog in balans met typische stellingen voor de door hen beide gekozen openingen.

Uitkijkend naar de aankomst van D. Trump of in het hoofd al bij het befaamde Steensels Pierebier stond Jasper het zichzelf toe voor een tactische pionwinst te gaan. Het grote nadeel hieraan was dat zijn dame en koning als enige op de c-lijn stonden (op c2 en c8 respectievelijk). Zijn tegenstander was er als de kippen bij om veld c1 te evacueren voor een toren, waarna Jasper kon kiezen of hij zijn dame of een kwaliteit wilde verliezen. Hij koos voor het tweede, maar de compensatie was ver te zoeken. Sterker nog, toen wits dame een toeristische reis door de zwarte stelling kwam maken was verder materiaalverlies ook niet meer te voorkomen: 1-0 voor De Kemppion.

Alex, zijn geest gescherpt door de recente dorpsquiz, speelde een complexe strategische partij met tegengestelde rochades. Tot een aanvalsrace kwam het echter nooit, de strijd speelde zich vooral af rond het belangrijke “zwakke” d5 veld. Alex had hier betere controle en wist een eindspel af te dwingen met beide een dame paard en een armada pionnen. Wit had echter een duo gevaarlijke vrijpionnen op a en b die met ondersteuning van de witte koning te machtig bleken, zelfs een eindsprint van zwarts f-pion was niet meer toereikend: 1-1.

Okee, dus nu zouden we aan twee halfjes genoeg moeten hebben om te winnen op basis van het wegstreepresultaat, zoals Maarten hieronder al heeft aangegeven. Het vooruitzicht aan de resterende twee borden was echter niet meer zo goed als eerder. Pascal had zijn pion terug moeten geven en was opgezadeld met een pionnenstructuur waarvan je spontaan zou gaan dammen. Hij kon dus ook niet voorkomen dat wit een tweetal vrijpionnen op de damevleugel kreeg, het leek een aankondiging te zijn van een nederlaag op bord 2. Uw schrijver (Thomas) zou dan dus moeten winnen aan bord 1, maar hij wist zijn plusje vanuit de opening niet vast te houden. Tegenstander Walter Smits wist zijn stukken goed neer te zetten en Thomas kon er geen goed aanvalsplan tegenover te stellen. Maarja er moest toch gewonnen worden dus werd er doorgespeeld. Een hoop geprul en geschuif later was van concrete voortgang nog weinig sprake en leek het erop dat het Goirles A-bekeravontuur weer vroegtijdig zou eindigen.

Misschien dat Pascal vroeger heel veel naar de TV-programmas van Hans Kazan keek, want hij wist weer eens een ware goocheltruc uit te halen. Hoe het precies gebeurde is tot op heden gehuld in nevel, maar hij wist de vrijpionnen op de damevleugel op te ruimen in ruil voor een kwaliteit waarna zowaar een stelling op het bord kwam waarin zwart precies alles zo kon verdedigen dat wit er met geen mogelijkheid doorheen kon komen. Toen wit tot de conclusie kwam dat hij niet meer kon winnen bood hij remise aan met nog 15 seconden op de klok. Het getuigt van sportiviteit dat Pascal in deze potremise stelling besloot om het remiseaanbod aan te nemen, daar hij ook de mogelijkheid had om zijn tegenstander door de klok te duwen: 1.5-1.5. Hij kon dit aanbod aannemen omdat Thomas eerder, gezien de remise-stelling bij Pascal, al had kunnen afwikkelen naar een eindspel met twee lopers tegen loper-paard, waarin weinig eer meer te behalen viel: 2-2.

We winnen dus net als het B-bekerteam met een gelijkspel. Er kan wel gezegd worden dat vrouwe fortuna uitkeek over de partijen van de onzen deze keer. We staan dus in de kwartfinale van de beker, nog 3 keer winnen en we kunnen de cup met de grote oren gaan ophalen bij de NBSB. U hoort nog van ons!

Maandagavond trad het B-Bekerteam in de tweede ronde van de competitie aan tegen het team van De Drie Torens in denksportcentrum Theseus. Een soort van herhaling van vorig seizoen, echter toen speelden we in de eerste ronde tegen DDT. Er werd dan ook gesproken over een revanche, immers vorig jaar wonnen de onzen om uiteindelijk de beker te winnen. Hoe zou het dit seizoen verlopen?

De oudgedienden Cas en Maarten werden voor deze wedstrijd versterkt met Frans en Sjeng, iets wat overigens resulteerde in gemiddeld 100 ELO punten minder per bord. Maar, punten zeggen niet alles: de prijzen worden aan de meet verdeeld.

Behalve bij Maarten gingen de partijen rustig van start, na een uur spelen had Sjeng 10 zetten gedaan, Maarten 20, Cas 13 en Frans 13. Na twee uur spelen was dat respectievelijk 20, 30, 22 en 16. En dat terwijl je er 40 moet doen in drie uur wedstrijdtijd.

Dit leidde ertoe dat Sjeng, op bord 1, de pot onverbiddelijk afgevlagd zag worden. Hij stond helaas al een paard achter op dat moment, niettemin toch jammer. Frans speelde op bord 4 een puike partij, maar verloor ergens het zicht op een mooie overwinning en werd pardoes mat gezet. Cas daarentegen was langzaam bezig om de vijandelijk koningsstelling onder vuur te nemen met zo ongeveer alle stukken die hij mocht aanraken. Dit leidde tot een eindspel met dame tegen toren en wat pionnen. Toen een van deze pionnen ook mocht uitgroeien tot een dame was mat niet alleen nabij maar ook gegeven. De stand was toen 1-2 en het al dan niet de volgende ronde bereiken hing af van Maarten. Alleen winnen was goed genoeg.

In een wat voorzichtig opgezette stelling van zijn tegenstander kreeg Maarten de kans om met een paard en loper de twee torens, een paard en een loper op de achterste rijen bezig te houden. Tot het onvermijdelijke gebeurde: het paard sloeg toe als een kamikaze en veroverde daarbij een toren. Daarna leek het appeltje eitje, echter taai verzet leidde tot een eindspel met K+T tegen K+L en enkele minuten op de klok. Een remisevoorstel uit een van de drie torens werd afgewimpeld en door snel spel veroverde Maarten de loper en een tiental zetten later was het mat uitgevoerd, eindstand 2-2.

Door de regels van de NBSB geldt in een 2-2 stand, behalve bij 4 remises, dat om een einduitslag te krijgen, de partij van bord 4 wordt “vergeten”. Wat restte was een 2-1 stand in het voordeel van EGS dat daarmee de derde ronde, tevens halve finale, gaat spelen in de eerste week van februari 2020.

Sinterklaas kwam dit jaar met de stoomtrein aan in Apeldoorn, maar waarom? Het sinterklaasjournaal claimde dat dit kwam doordat het paard van de sint koudwatervrees had, of iets van die strekking. Wij wisten echter beter bij EGS; Zaterdag 23 november moest namelijk het Gelderse Rivierenland 1 op bezoek komen. En hoe kom je weg uit Rivierenland? Inderdaad, met een boot, een stoomboot welteverstaan. Blijkt dat de pakjesboot 13 aangemeerd lag in Tricht. Nu kunt u zich afvragen wat voor connecties EGS heeft dat zij op dit soort geheime informatie van de goedheiligman kunnen komen. Welnu, voorafgaand aan de match tegen de Gelderlanders kregen we namelijk hoog bezoek:

U begrijpt, alle bovenstaande informatie komt dus uit eerste hand. Gewapend met pepernoten kon het vlaggenschip dus beginnen aan de belangrijke match tegen Rivierenland, een ploeg die qua sterkte vergelijkbaar is met ons EGS. Winst zou EGS op een mooie 50% score brengen met volop perspectief op een plaats in de middenmoot. Een nederlaag zou betekenen dat EGS het degradatiespook ziet opwaren, wie wordt de EGS ghostbuster?

Ruud Licht en zijn tegenstander hadden beiden goed de turbo erop bij hun partij, want ze waren al vrij vroeg in de middag klaar. Na een aantal schermutselingen op de koningsvleugel wist Ruud een vrijpion te creëren, die met ondersteuning van de zwarte toren en paard zijn tegenstander zoveel hoofdbrekens bezorgde dat onze “fliets te fiets” een punt kon bijschrijven: 1-0. Het vervolg liet even op zich wachten, veel geschuif en gelaveer in Goirle vanmiddag. Bram en zijn tegenstander waren bezig met operatie stofzuiger, Bram wist weliswaar zwarts sterke loper te ruilen, maar toen zwart vervolgens bijna alle andere stukken besloot te ruilen, was er weinig meer te doen op het bord: 1.5-0.5.

Toen kwam er een vuiltje aan de lucht, Alex, misschien in zijn hoofd al bij de altijd lastige dorpsquiz van Goirle, werd stevig onder druk gezet door zijn tegenstander. Deze wist met minimale middelen en een loper als een zoeklicht een pion buit te maken. Het gebrek aan coördinatie van de zwarte stukken maakten een verloren toreneindspel het resultaat: 1.5-1.5. Wie dacht dat het een benauwde uitslag zou worden op basis van deze tussenstand zou deze middag bedrogen uitkomen. Het eerste goede resultaat kwam van het bord van Robin, die zijn tegenstander kon verleiden tot een avontuur met zijn dame. Het was een bekende variant waarin wit altijd wat beter zou moeten staan. Met paarden op h1 en a8, was het chaotisch. Zijn tegenstander had hiervoor zoveel tijd nodig dat hij nog vijf minuten over had voor de resterende 25 zetten. Dit in combinatie met zijn toch al gammele stelling was een recept voor ellende en het duurde dan ook niet lang voor hij tactisch in de fout ging: 2.5-1.5.

Duo Kools en Kools zorgden voor de verdere aankleding van het Goirles feestje dat zich aftekende op de borden. Thomas liet zich een beetje zet-volgordeën in de openingen en kwam ongewild in een variant van het Engels terecht, waarin hij niet goed op de hoogte was van de juiste plannen. Zijn tegenstander besloot de ontstane spanning in het centrum op te lossen door de pionnenstructuur vast te leggen, waardoor de stelling kenmerken kreeg van het Frans. Een moment van onoplettendheid van zijn tegenstander leverde Thomas een pion op, waarna deze het lek niet meer boven kreeg: 3.5-1.5. Jasper smaakte toen het genoegen om de winnende treffer te maken. Eerlijk is eerlijk, hij kwam op zijn zachtst gezegd matig uit zijn speculatieve gambietopening. Als een groep space invaders daalde de witte stukken langzaam neer op de zwarte stelling, maar toen de knock-out maar niet kwam kon Jasper zich herstellen. Sterker nog, de zwakke zwarte velden van wit waren zo problematisch dat hij zich genoodzaakt zag een torenoffer te brengen. Zoals zo vaak echter, als een torenoffer niet werkt sta je ineens een toren achter: 3.5-1.5. Een knap resultaat tegen een sterke tegenstander (~1950 elo).

Geen enkele druk meer dus bij Bart en Arthur die op dat moment nog aan het spelen waren. Bart etaleerde zijn goede vorm van de laatste maanden weer eens, hoewel het dit keer niet van een leien dakje ging. Het was regelmatig stuivertje wisselen in een partij waarin Bart op de koningsvleugel aanviel en zijn opponent op de damevleugel. Uiteindelijk was Bart net iets doortastender in het uitvoeren van zijn aanvalsplannen, waardoor hij een kwaliteit kon winnen. Het zwarte paard kwam uiteindelijk hoeven tekort om de witte vrijpionnen op de koningsvleugel tegen te houden én zijn eigen vrijpionnen te verdedigen: 5.5-1.5. Het getuigt van grote vechtlust dat Arthur met deze tussenstand nog rustig de tijd nam om zijn betere eindspel te verzilveren. Na in de opening het initiatief aan zijn tegenstander te hebbben moeten laten, vergiste zijn tegenstander zich en kon Artur een loper winnen voor twee pionnen. Met veel geduld bouwde hij door: hij ruilde een van de twee torens, maakte zijn andere toren actief en pikte de twee pionnen weer op. Ondanks flinke tegenstand wist hij uiteindelijk zonder grote problemen zijn materiële voorsprong in het punt om te zetten en zijn eerste volle punt voor EGS te scoren! 6.5-1.5.

Een éclatante overwinning voor het Goirlese team dus, verrassend in die zin dat Rivierenland op papier het sterkere team voor de dag bracht (gemiddeld 40 punten per bord sterker). Hoewel de grootte van het verschil geflatteerd is, valt er mijns inziens niet veel op de winst van de onzen af te dingen. Het geeft aan hoeveel latente energie er in dit team zit, dat verschillende spelers het in zich hebben om een op papier veel sterkere speler toch te kunnen vloeren! Na dit vroege sinterklaascadeau wacht volgende ronde een (nog) zwaardere opgave: een uitwedstrijd tegen titelkandidaat Arnhemse schaakacademie 2, tegen die tijd hoort u weer van ons.

Wist u dat op Vlaamse N-wegen maar 70 kilometer per uur mag worden gereden. Ik kan u zeggen, het onthaast wel lekker van de continue drang in Nederland om al maar harder en asocialer te gaan rijden. U kunt misschien al invullen: EGS was weer van de partij voor de vierde ronde van de interclubs, de Belgische zaterdagcompetitie op zondag. Uw verslaggever en Robin Verhoeven kwamen zoals gezegd helemaal zen aan in café St. Pieter na zich verwonderd te hebben over het grote aantal nachtwinkels in de gemeente Ravels, toch eens na het schaken het nachtleven daar verkennen. Ook Alex en Turnhoutse inbreng Mark Bauwens waren van de partij om de strijd aan te binden met het keurcorps uit Luik. Tevens EGS’ers op pad voor de “Brawl in Beveren.” Peter Ansems en Pieter Couwenberg daalden af naar Beveren om wraak te nemen voor de nederlaag die TUSK 1 daar eerder leed, maar natuurlijk vooral om lekker te schaken.

We beginnen zogezegd in Turnhout. Ook Mark bleek bevangen te zijn door een gevoel van vredelievendheid. Als een zwaardgevecht met veren ontvouwde zich een partij waarin wit noch zwart grote risico’s wilde nemen om de balans te verbreken. Toen Mark zag dat zijn openingsvoordeeltje in rook was opgegaan, en een remiseaanbod zijn kant in kwam vond hij het wel prima: 0.5-0.5 Donderwolken pakte zich samen boven de match toen Robin zich vanuit een gelijk opgaande opening liet röntgenen. De dader, ene W. Loper, ruilde zichzelf voor de zwarte toren en toen de witte dame ook nog ten tonele verscheen moest Robin de witte vlag hijsen: 0.5-1.5.

Een stunt tekende zich af, want met gemiddeld zo’n 300 chcoladepunten (het is toch Sinterklaas) meer werd een duidelijke overwinning wel een beetje verwacht. Gelukkig was daar Alex, in een gelijke stelling dwong hij zijn tegenstander achteruit. Vervolgens werd een pion gewonnen, maar het leek met het toren en een paard tegen T+L nog lang te gaan duren voor die pion zich zou laten gelden. Alex werd echter een hoop moeite bespaard, een matnet werd over het hoofd gezien waardoor de stukken al voortijdig in de doos konden: 1.5-1.5.

Resteert nog de partij van kopman Thomas. In een caro-kann opening besloot zijn tegenstander zich erg verdedigend op te stellen. Het gevolg was dat na wat schermutselingen zijn witveldige loper weliswaar een lange neus kon trekken naar het loeisterke witte paard, maar net als recent in ons land blokkeerde de boeren hem de weg. In een klassiek goed paard tegen slechte loper eindspel kwam na lang laveren de eerste materiële winst voor Thomas, waarna het pleit ondanks verwoede pogingen was beslecht 2.5-1.5. Een benouwde overwinning maar wel een mooie 4de plaats voor het Nederlands-Belgisch combinatieteam. Volgende wedstrijd is uit in Lier, tot dan!

Pieter en Peter dan, mochten bij schaakclub 64 in Beveren gaan proberen te stunten met Turnhout 3. Met bijna 400 punten minder per bord is het echter geen schande dat het een eclatante 3.5-0.5 nederlaag werd. Wel een persoonlijk succesje voor Pieter. Hij wist met zwart knap een 1800-speler op remise te houden.

Er is een club in de regio, laten we die voor het gemak King noemen. Op veel fronten een bijzonder sympathiek stelletje. Goede schakers ook. Maar zelfs die maken wel eens een foutje. Zo eindigde het verslag over de belevenissen van King C in de eerste ronde van de avondcompetitie met de kreet ‘Wij zijn King en wij zijn de beste!!!’. (Ja inderdaad, met drie uitroeptekens.)

Nou kun je avonden discussiëren over wie de beste is. Federer of Nadal? Maradona of Pelé? Fischer of Kasparov (of toch Carlsen)? Maar één ding is sinds vrijdagavond 15 november wel duidelijk: King C is niet meer de beste. Dat is EGS B! In ieder geval voorlopig…

Nou zou de bescheiden schaker, zoals je die misschien in Goirle zou verwachten aan te treffen, erop kunnen wijzen dat de tegenstand van King C op papier sterker was dan die van EGS B (met name titeloutsider Oisterwijk A). Maar de eerlijke schaker, die je ook in Goirle zou denken aan te treffen, zou er dan ook op wijzen dat King tegen RSG een vol bordpunt cadeau kreeg omdat de Roosendalers maar met drie in het strijdperk traden.

Alle voors en tegens, op- en aanmerkingen (en niet vergeten de terzijdes!) op een stokje: wat ze ons niet meer afnemen is de stand na twee speelrondes. Die kunnen we uitprinten, boven ons bed hangen en elke avond voor het slapen gaan bewonderend bestuderen. Kortom: wij zijn EGS en wij zijn de beste! Voor even…

O, u kwam hier voor een wedstrijdverslag? Nou vooruit dan. DSC C – EGS B werd 0,5-3,5 en dat ging ongeveer zo:

Alex won snel nadat zijn tegenstander de deur richting het fatale veld h2 wagenwijd open zette: 0-1. Bram zag zijn tegenstander lang kundig verdedigen tegen een aanval op de koningsstelling, maar uiteindelijk toch de fout in gaan: 0-2. Pieter stond comfortabel, maar miste een gemeen tussenschaakje en mocht niet mopperen dat zijn tegenstander een paar zetten later akkoord ging met een remisevoorstel: 0,5-2,5. Maarten stond iets beter (pion meer) tot hij zijn opponent verschalkte met een gemene truc (toren meer) en snel daarna was het 0,5-3,5.

Ik hoop dat de lezer mij de poging tot humor in de titel vergeeft. Het feit van de zaak is dat gemeenteteam Hilvarenbeek (ook wel bekend als EGS H) zijn tweede wedstrijd speelde in en tegen Dongen. DSC A kan gezien de sterkte van het team worden gezien als een van de kanshebbers voor de titel in klasse B1. Het hielp niet dat we met maar 3 spelers uiteindelijk ten tonele verschenen. Het menselijk geheugen is soms een heikel ding, de naam van het slachtoffer hiervan bedekken we met de mantel der liefde: 1-0 voor Dongen.

Drie spelers dus aan de bak in het parochiecentrum te Dongen: Thomas, Robin en Bart. Het bleek nogal een schouwspel te worden, maar niet op bord 2. Robin en zijn tegenstander waren beiden onder het oog van god niet van plan de ander het leven zuur te maken. Nadat een hele berg stukken van het bord gingen zonder noemenswaardige verandering in de toestand van de partij, was het leven wel uit de stelling verdwenen: 1.5-0.5.

Het leek erop dat Thomas en zijn tegenstander een soort ghostbusters-stofzuiger hadden voor het amusement in de partij, want alles wat er aan bord 2 ontbrak was er wel aan bord 1. Het was een knotsgekke partij vol tactische wendingen en spektakel. Het begon allemaal toen de zwarte koning van de Dongenaar onder de kreet Deus Vult zijn g-pion naar voren slingerde, recht op Thomas’ koning af. Hij wist het vervolgens goed dicht te houden en kreeg met een fraaie combinatie de winnende op de schoen. Hij verzuimde echter de kroon op zijn werk te zetten, en moest uiteindelijk het hele punt zelfs nog aan de Dongenaar laten: 2.5-0.5. Er zal in de loop van het weekend een analyse op de site verschijnen, warm aanbevolen als je van spektakel houdt.

Resteert de partij van man in vorm Bart. Hij speelde een redelijk reguliere siciliaan waarin hij op een zeker moment een stuk won. Ergens in de afwikkeling ging het echter niet helemaal lekker, en raakte hij het stuk weer kwijt. In het resterende Paard tegen loper eindspel met beide 3 pionnen kon Bart probleemloos nog een beetje druk blijven zetten, hoewel de stelling objectief gelijk was. Zijn tegenstander had uiteindelijk net te veel tijd nodig om het juiste verdedigende plan te vinden en ging in verloren stelling door zijn vlag: 2.5-1.5.

Een nipte nederlaag, en zeker uw verslaggever zal zichzelf nog wel eens achter de oren krabben over de gemiste kansen. Dank gaat uit naar onze gastvrije tegenstanders, en als wij zo blijven spelen moet een mooie eindklassering er sowieso inzitten. 3 december is de volgende ronde, dan komt De Baronie C op bezoek. Tot dan!

Het is in recente tijd veelal de goed-nieuws-show geweest met de resultaten van de externe team van de gezelligste schaakclub van Goirle. Na winstwedstrijden van EGS A, EGS B en het NBSB-bekerteam B, was het zaterdag met een recordaantal van 40 schakers verdeeld over 3 teams gezellig druk in het Jan van Besouw huis. EGS 1 trof hier oude bekende Waalwijk, waar het al meerdere seizoenen op rij tegen uitkomt. Er rust wat betreft opstellingen ook een vloek op deze wedstrijd, want als EGS zich strategisch opstelt, zit Waalwijk in een ratingconforme volgorde en vice versa. Vandaag was dit niet anders, daar de vier sterkste spelers van Waalwijk zich op bord 4-7 hadden verschanst/strategisch hadden opgesteld, werk aan de winkel voor ons middenschip dus.

Als eerste klaar was Belgische troef Artur. In een partij waarvan uw verslaggever niet heel veel heeft meegekregen moest Artur op enig moment een pion inboeten. Even later was deze pion achterstand opgelopen tot een stuk, waar de captain van Waalwijk wel raad mee wist: 0-1. Ook op bord 5 mocht EGS de witte vlag hijsen, Jasper speelde een ondernemende partij tegen de sterkste Waalwijker (rating >2200). Hij snoepte al vroeg een pionnetje, maar kreeg vervolgens zo’n verwoestende aanval over zich heen dat hij het overzicht kwijtraakte en zijn tegenstander het buitengewoon fraai kon afmaken: 0-2.

Ondertussen was het sfeercommitee van het JVB begonnen met operatie trillend plafond. Een rock/soul/funk-bandje besloot eens even de limieten van hun versterkers te testen voor de schakers op de eerste verdieping. Onder deze omstandigheden kwamen de overige resultaten tot stand. Alex’ tegenstander liet zich verrassen door samenwerkingsverband toren-paard en moest een kwaliteit afstaan; hij wist echter nog zo veel praktische problemen voor Alex te creëren dat hij geen betere optie zag dan om zijn kwaliteit terug te geven. Het zware stukken eindspel bood hem te weinig aanknopingspunten om het nog echt te proberen vervolgens; 0.5-2.5. Vrij snel daarnaar werd de spreekwoordelijke aansluitingstreffer gemaakt. Waalwijk had op bord 1 hun bord-8-speler geposteerd, waar hij EGS-kopman Thomas Kools trof. Het ging best wel een tijdje gelijk op, maar toen Thomas zijn dame en loper op zijn tegenstanders koning kon richten begon zijn stelling te kraken, met kwaliteitsverlies tot gevolg: 1.5-2.5.

Man in vorm Bart Plasmans had, na zijn knappe remise tegen Thomas in het Stukkenjagers Open, ook vandaag weer een hele goede kans om zijn (op papier) fors sterkere tegenstander pootje te lichten. Hij wist een kwaliteitsoffer helaas net niet op waarde te schatten, waarna zijn tegenstander zijn stelling kon ontwarren en het karwei vakkundig afmaakte: 1.5-3.5. Even gloorde er nog hoop aan de horizon toen Robin zijn partij winnend afsloot. Hij had vanuit de opening meer ruimte, wat hij gedurende de partij wist vast te houden, waarna hij met een swingende (al dan niet ingegeven door de muziek) aanval uiteindelijk beslissend materiaal wist te veroveren: 2.5-3.5.

Het was toen helaas al duidelijk dat matchpunten waarschijnlijk te veel gevraagd waren. Bram van Huijgevoort had heel de partij een microscopisch plusje met zijn ruimtevoordeel. Zijn tegenstander was in een degelijke bui en gaf verder heel weinig weg. Hoewel Bram het nog lang probeerde kreeg hij geen ijzer met handen gebroken en was remise de logische uitkomst: 3-4. Dat betekende dat Erik de ontdankbare taak had om te winnen van een van de sterkste spelers van Waalwijk. Hij zat echter al heel de partij een beetje in de hoek waar de klappen vielen. Hij knokte zich nog erg knap terug in de partij en misschien, heel misschien was er een heel smal pad naar remise op enig moment, maar ook dat was zeer de vraag. Feit is dat Wilbert Schreurs niet van zijn stuk te brengen was en gedecideerd het late middenspel/eindspel naar de winst wist om te zetten. Een knappe prestatie van Erik dat hij zo’n sterke speler goed weerstand heeft kunnen bieden.

Waalwijk is een sterke ploeg en de 5-3 nederlaag is dus geenszins verrassend. Er zijn her en der wel kansjes op meer geweest en met een beetje meer geluk had 1 of meer matchpunten er misschien wel ingezeten. Al met al is de kleine nederlaag een goede afspiegeling van de krachtsverhoudingen gedurende de middag. Volgende match op de agenda is de thuiswedstrijd tegen Rivierenland (Tricht (Ge)). Als deze match niet op een boot te water wordt gespeeld zal uw verslaggever uiteraard teleurgesteld zijn. Rivierenland is een team van vergelijkbare sterkte, dus daar zullen twee matchpunten heel welkom zijn.

EGS A had dinsdag 22 oktober de primeur om de eerste wedstrijd in haar bestaan in wijkcentrum De Wildacker te Goirle te spelen. De tegenstander van dienst was een kwartet van Madese schaakvereniging ’t Paardje. Het viertal dat dit jaar voor EGS mag gaan proberen te handhaven in de eerste klasse: Jasper Kools, Robin Verhoeven, Bart Plasmans en Thomas Kools. Met zo’n bak ervaring, jeugdig talent en Fingerspitzengefühl kan dat niet anders gaan dan goed, toch? Afijn, op papier was het allemaal nog niet zo duidelijk, hoewel wij ratingtechnisch wel op een klein voordeeltje konden bogen, voor wat het waard is. Laten we maar naar de match gaan kijken:

Eerste klaar was il capitano Robin Verhoeven. Hij kreeg een theoretische caro-kann op het bord waarin beide spelers tot aan zet 15 een stelling hadden die al 40 keer op hoog niveau was gespeeld. Robin had lichte druk op de zwarte stelling en in een poging om tactisch onder die druk uit te komen verzwakte zijn tegenstander zijn eigenpionnenstructuur te veel. Een pion werd gewonnen en onder het motto “minder stukken => minder risico” wikkelde hij af naar een pionneneindspel met een gezonde pion meer. Zijn tegenstander zag de bui al hangen en wierp de handdoek in de ring. Via deze link naar de analysepagina kun je zien hoe de winst tot stand kwam.

Dat Jasper de Benjamin van het team is, was aan zijn schaakstijl niet te merken. Na een wat tamme opening had wit weliswaar wat meer ruimte op de koningsvleugel, maar echt heel concreet leek het allemaal niet. Misschien wel in slaap gesust door het rustige witte spel, onderschatte zijn tegenstander de krachtige paardzet Ph7, met een dubbele aanval op f8 (kwaliteitswinst) en f6 (koningsstelling naar de maan). Een poging om zich actief te verdedigen had uiteindelijk enkel het gevolg het pleit sneller te beslechten: 2-0.

Op dat moment was het volwassen verstand van het team (lees, Bart Plasmans) bezig zijn hoofd te breken over de onorthodoxe opstelling van zijn tegenstander in de opening. Met al zijn ervaring, niet van zijn stuk gebracht bleef hij gezonde zetten produceren. Toen zijn tegenstander vervolgens besloot lang te rocheren sloeg hij als een duveltje uit een doosje toe. Eerst een pion, toen nog een, een kwaliteit en daarna nog een toren. Deze misère kwam de Madenaar(?) niet meer te boven: 3-0 (Analyse van de slotfase is te vinden onder deze link).

“Alea iacta est” (De teerling is geworpen (een stap is genomen waarvan niet terug te komen is)) is een uitspraak die toegedicht wordt aan de Romeinse veldheer Gaius Julius Ceasar, maar moet misschien ook door het hoofd van Thomas’ tegenstander hebben gespeeld toen hij besloot om vroeg in het siciliaans thematisch een paard te offeren voor zwarts pionnen op a6 en b5. Praktisch een buitengewoon interessant offer, wat behoorlijk wat hoofdbrekens veroorzaakte voor onze kopman. Toen hij echter een van wits twee sterke lopers wist te ruilen, bleek zijn controle over de zwarte velden voldoende om het intiatief van wit uit te doven, waarna het extra stuk de doorslag kon geven.

EGS A gaat dus door waar het vorig jaar is opgehouden; Met 4-0 winnen. Volgende horde opweg naar het in stand houden van deze reeks is een uitwedstrijd bij Dongen. Een lastige uitwedstrijd voor het gemeenteteam Hilvarenbeek/Diessen, maar we gaan er in ieder geval vol goede moed tegenaan. Tot dan!

Terwijl ronde 2 voor EGS 1 nog gespeeld moet worden, is in België afgelopen zondag alweer de derde ronde van het schaakseizoen in de zogenoemde interclubs gespeeld. Dynamisch Dutch Drietal Robin, Alex en Thomas trokken gezamenlijk door het Vlaams lentelandschap richting Noorderwijk, een klein dorp onder de rook van Herentals. Hier troffen zij Artur om aldaar de lokale S.V. het vuur eens flink aan de schenen te gaan leggen.

Robin was blijkbaar zo onder de indruk van de schoonheid van Noorderwijk dat hij de behoefte zag daar meer van te gaan zien. Hij ontketende in een zijvariant met wit een stukoffer, waarover de computer bij aanname van het offer wit een score van +5 gaf. De witte stukken raasden als een tornado door de zwarte stelling, en toen de zwarte koning zijn ogen weer open deed stond hij op c7 en was zijn hele entourage verdwenen: binnen het uur 1-0 voor Turnhout.

Het grootste deel van het ratingoverschot voor Turnhout was te vinden op bord 3 en 4 waar Alex en Artur het opnamen tegen Staf en Staf. Om op bord 4 te beginnen, Artur had in een Franse partij lange tijd weinig problemen, maar zijn tegenstander ook niet. Artur was echter niet in een vredelievende bui deze middag; Zodra de kans zich voordeed om de loper van zijn tegenstander in te sluiten beet hij toe. Het nadeel was echter dat zijn tegenstander kon counteren met een gevaarlijk en interessant kwaliteitsoffer, waarna zwarts stukken massaal tot leven kwamen. De witveldige loper van zwart groeide van een dwerg uit tot een reus en toen ook de h-lijn openkwam en de toren mee begon te spelen was het snel gedaan: 1-1.

Deze onverwachte nederlaag gaf weinig hoop tot optimisme voor Team Turnhout, daar Alex in een dichtgeschoven stelling niet echt de vruchten kon plukken van zijn eerder geplaatste pionoffer. A la Tal gooide Alex er een stuk tegenaan, maar zijn tegenstander gaf geen krimp en wist al Alex aanvalspogingen te verdedigen. Toen even later alles onder controle had was het pleit beslecht. Met het oog op de stand werd nog even doorgespeeld, maar deze voorsprong gaf zijn solide spelende tegenstander niet meer uit handen: 1-2 voor Noorderwijk.

Toen lag dus alle druk op bord 1 bij Thomas. Hij had bij aankomst gezien dat fruithandel Cools gesloten was, dus van een quasi-familiereünie zou het niet komen, dus besloot hij maar alle tijd te nemen voor de partij. In de Sleipnir opening (1. Pc3) kwam hij zonder grote problemen uit de opening, ruilde op zet 8 de dames en wikkelde niet veel later af naar een eindspel met een minuscuul optisch voordeeltje. Toen echter duidelijk werd dat een winstpartij nodig was om nog met minstens een matchpunt naar huis te gaan moest er nog wel een en ander gebeuren. Zijn tegenstander verdedigde het vervelende eindspel met L+P+7 pionnen aan beide kanten aanvankelijk goed, maar stond zich met de naderende tijdcontrole een paar onnauwkeurigheidjes toe, die hem opgeteld uiteindelijk de das omdeden: 2-2.

Al met al een onverwachte, maar terecht gelijkspel tegen Noorderwijk, waarmee Turnhout een mooie plaats in de middenmoot inneemt. Volgende keer tegen Crelel (Luik), in thuishonk St. Pieter in Turnhout zullen we weer proberen het volle pond te pakken.

Afgelopen donderdagavond, door spelerstekorten een week uitgesteld, speelde het B-Bekerteam zijn eerste wedstrijd in en tegen Oisterwijk. Respectievelijk Pieter, Erik, Cas en Maarten namen de stukken op de mooie grote houten borden in café ’t Molentje ter hand. Omdat we in een Cruyffiaans Universum leven waar ieder voordeel zunne nadeel heeft, en versa vice, werd de serene schaaksfeer enigszins opgeluisterd door prachtige Squidward Q. Tentacles geluiden, gegenereerd door bewegende schoenen op een plakkerige vloer. Gelukkig had dit verder geen invloed op de partijen zelf. Aangezien de bekercompetitie een afvalsysteem kent, gaan teams eerder tot het uiterste dan in “normale” competities. Immers er moet er eentje winnen.

En er werd gewonnen: Maarten had als eerste zijn tegenstander tuk, “dat was geen goede zet” zei zijn tegenstander toen duidelijk werd dat hij stukverlies over het hoofd had gezien. Het ontstane eindspel met toren en paard tegen toren met beide een handvol pionnen mag als gewonnen worden beschouwd, maar bekerspelen getrouw werd er doorgespeeld en duurde het daarna nog een aantal zetten voordat het mat onafwendbaar was. Om 10 uur stond het 0-1.

Cas was in een ander eindspel terechtgekomen (beide spelers nog een dame en toren) met drie pionnen in de plus en de lastige taak om de dames te ruilen. Toen dat lukte na behoedzaam en beheerst spelen, wierp zijn tegenstander de handdoek in de ring. Nul twee om 22.21 uur.

Dat betekende dat voor de teamwinst nog een halfje nodig was. Pieter bood deze in een betere stelling aan, maar de Oisterwijkse teamcaptain gelaste “Doorspelen, het staat 0-2”. Aldus geschiedde en het lange wachten op het winsthalfje begon. Het was uiteindelijk Erik die dit halfje binnensleepte in een partij die nogal dichtgeschoven raakte en toen er alleen nog (zes elk) pionnen over waren was er aan Oisterwijkse kant weinig eer meer te behalen. Vlak daarna werd ook de partij van Pieter, ondanks zijn overwicht (aanval en een kwaliteit meer) remise gegeven. Kortom, om 23.23 was het 1-3 en kon het team zelfvoldaan terug naar Goirle.

Beste lezer, tijdens de afwezigheid van de website hebben de schakers van EGS niet stil gezeten. Scroll gerust naar beneden voor verslagen over de externe competitie, de avondcompetitie en verscheidene andere competities waarin wij actief zijn. Jullie hadden er namelijk nog een aantal tegoed.

Het stukkenjagers open is weer van start gegaan. Het jaarlijkse negenrondig toernooi van schaakclub De Stukkenjagers uit Tilburg kent negen deelnemers van EGS. De start van het toernooi was buitengewoon wisselend voor de onzen met enkele onderlinge ontmoetingen op het programma. Eerste daarvan was de partij tussen Hannie Hermans en Bart Plasmans. Hannie stond een verpletterend paard toe op d6, waarna Bart een allesverwoestende aanval losliet op de zwarte koning, waaraan niets te redden viel, ondanks verwoedde pogingen van Hannie om het tij nog te keren.

Grootste verrassing kwam van de hand van Nico Dignum. Hoewel hij in de touwen in hing in zijn partij tegen Pascal Graafmans, was hij nog niet uitgeteld. Pascal kwam hier op hardhandige wijze achter: twee pionnen voor veranderde in een onvermijdelijke grote achterstand voor hem, waarna hij de handdoek in de ring gooide. Jasper en Alex kenden ook geen gewenste start, Jasper moest het volle punt laten aan zijn tegenstander, waar Alex nog een halfje kon redden tegen zijn op papier zwakkere tegenstander.

Verder nog relatief regelmatige overwinningen van Thomas en Robin die nooit echt in de problemen kwamen, en van foutjes van hun op papier zwakkere tegenstanders gebruik maakten om het volle punt te grijpen. Hieronder de slotstelling uit de partij van Robin, hij heeft net een stuk gewonnen op c1, en als je goed kijkt zie je dat de koning van wit na Kg2-Dc2+ geen goede manier meer heeft om het schaak op te heffen. Voor alle informatie indeling en standen kun je op deze link klikken.

Met dank aan razende reporter Alex:

Het nieuwe EGS B (dat vorig seizoen nog voor een groot deel onder de noemer EGS A door het leven ging, met degradatie tot gevolg) is het seizoen 2019-2020 sterk gestart. In de allereerste avondcompetitiewedstrijd aller tijden in de Wildacker kwam Caissa Gilze-Rijen op bezoek. Die vereniging kennen we van de regiocompetitie, maar sinds vorig seizoen spelen ze ook in de avondcompetitie van de NBSB mee.

Caissa bracht vier spelers zonder rating aan de borden. Maar vorig seizoen hadden die een behoorlijk seizoen gedraaid met een plek in de middenmoot als beloning, dus EGS was op zijn hoede. Al vrij vroeg in de avond was duidelijk dat het een Goirlese zege ging worden. Alex van Lanen en Maarten de Wit waren ongeveer tegelijk klaar. Alex’ tegenstander offerde een stuk maar zag de toch al geringe compensatie daarvoor razendsnel verdampen. Alex nam de aanval over en het was snel mat. Maarten won op het bord daarnaast een toren en daarna geloofde zijn opponent het wel.

Het beslissende derde punt kwam van Pascal Graafmans, die zich een tijd lang als enige zorgen moest maken over zijn stelling. Maar toen zijn tegenstander onzorgvuldig met zijn dame omsprong was Pascal er als de kippen bij om die buit te maken. En daarmee was het 3-0. Het vierde Goirlese punt kwam van Cas, die al vlot beter stond, en stap voor stap dat voordeel uitbouwde tot een overwinning.

Onlangs is een breed samenwerkingsverband gesloten tussen TUSK Turnhout en EGS. Goirlenaren spelen met TUSK mee in de Belgische competitie en spelers uit Turnhout spelen met EGS mee in de Nederlandse competitie.

Ronde 1: TUSK 1-Brasschaat 5
Op zondag 29 september was de eerste wedstrijddag in de Belgische competitie. Thomas Kools speelde op het eerste bord van TUSK tegen een team uit Brasschaat. Thomas kwam na een Caro-Kann opening in de problemen, omdat zijn koningin ingesloten werd en hij daardoor de koningin verloor. Er was wel compensatie in de vorm van een toren, een paard en een paar pionnen. Op dit hoge niveau een bijna kansloze zaak. Thomas Kools slaagde erin om de chaotische stelling onder controle te krijgen en de partij te winnen. Een geweldig debuut in de Belgische competitie. TUSK 1 won met 3-1. In België wordt met viertallen gespeeld in de buitencompetitie.

Ronde 1: TUSK 3-Deurne 4
In het derde Turnhouts kwartet speelden Henk Renders en François Brock tegen een team uit Deurne (gem. Antwerpen). In een partij met winstkansen, wikkelde Henk Renders het eindspel niet in goede volgorde af. Ook François Brock kwam niet tot winst in een stelling die in het voordeel van zijn Antwerpse opponent was.

Ronde 2: Beveren 1-TUSK 1
Op zondag 13 oktober speelden Thomas en Robin ook ronde 2 in de Belgische interclubs. Na de winstpartij tegen Brasschaat stond een ontmoeting met het sterke Beveren op het programma. Voor Thomas een ontmoeting met een oude bekende. Op het Open Nederlands Kampioenschap in de zomer dit jaar speelde hij namelijk al tegen de kopman van Beveren.

In deze editie van Boons-Kools kon Thomas met een beetje bluf de opening met een klein plusje verlaten. Zij tegenstander, opzoek naar tegenspel zocht zijn heil in een penning, maar hierdoor was de coördinatie tussen zijn stukken zo ver zoek, dat Thomas vlijmscherp kon counteren. Het gevolg is de slotstelling in het diagram hieronder. Thomas heeft hier zojuist met zwart Td1-f1 gespeeld, waarna wit de handdoek in de ring gooide. Wit kan de toren niet slaan vanwege de matdreiging van de dame op a8, die als een sluipschutter op g2 gericht staat.

Helaas was daarmee het goede nieuws voor de onzen op: Allereerst waren we maar met 3 spelers in plaats van met 4: Safet Zenuni, die het derde bord zou bezetten had autopech. Robin Verhoeven speelde op bord 2 tegen een vreemde variant van het scandinavisch, waarin zijn tegenstander in zijn eerste acht zetten zes keer hetzelfde paard zette. In het vervolg bleek zijn tegenstander echter meer vat te hebben op de gesloten stelling die ontstond. Toen Robin tijdnood een tweetal cruciale koningsvlugelpionnen verloor was het gat niet meer te dichten: 2-1. Nieuwste aanwinst voor EGS 1, Artur Kuszelewski, moest net als Robin opboksen tegen een ratinggat van zo’n 150 punten. In een positionele schuifpartij verloor hij ergens een pionnetje, waarna zijn offensief zich niet uitbetaalde. Zijn tegenstander had daarna geen problemen het volle punt binnen te hengelen: 3-1.

De volgende wedstrijd die op de agenda staat is een uitwedstrijd tegen Noorderwijk. Voor alle informatie over de interclubs kun je kijken op deze site van de Belgische schaakbond

Opening seizoen

Het is herfst en dat betekent, dat buiten de bladeren van de bomen beginnen te vallen, dat het schaakseizoen voor het zaterdag-achttal van de Eerste Goirlese Schaakclub weer is begonnen. In de landelijke vierde klasse mag het vlaggenschip van Goirle e.o. laten zien dat het zich vorig seizoen niet voor niets heeft gehandhaafd. Dit jaar speelt EGS 1 tegen een mix van oude bekende ploegen uit Brabant als Waalwijk en Oosterhout en nieuwe gezichten zoals het talententeam van de Arnhemse schaakacademie. Zaterdag 28 september werd de eerste ronde tegen Giessen en Linge, die hun thuiswedstrijd afwerken in Sliedrecht, gespeeld.

Pascal Graafmans speelt knap remise
Recordkampioen Pascal Graafmans had zijn partij aan het eerste bord vooruit kunnen spelen tegen een schaker met een ELO-rating boven de 2.100 punten. In een slijtageslag van bijna honderd zetten, heel veel voor een schaakwedstrijd, hadden beide spelers kans op het volle pond, maar was uiteindelijk een remise hun deel. Bij een stand van ½-½ werd in Sliedrecht aan de resterende zeven partijen begonnen.

EGS met 3-1 achter
Robin Verhoeven raakte verzeild in een typische stelling waarin wit met een geïsoleerde pion kwam te zitten. Zijn sterke tegenstander pakte de stelling voortvarend aan. Toen Robins dame daarbovenop ingesloten werd door de goed samenwerkende witte stukken was de nederlaag een feit: 1½-½. Artur Kuszelewski een speler van TUSK uit Turnhout, versterkt dit seizoen de gelederen van EGS. Hij vond vanuit de Siciliaanse opening gevaarlijke aanvalskansen en had een duidelijk voordeeltje maar wist onder druk van de klok de verdediging van zijn tegenstander niet te breken, remise: 2-1. Op bord 7 speelde Ruud Licht een van de onoverzichtelijkste partijen van de middag. In een stelling met een vreemde materiaalverhouding had ook hij erg goede kans om het volle punt te scoren. De aanvalsmotor haperde echter en zijn tegenstander kon de gelederen weer sluiten, waarna zijn materiele voordeel de doorslag gaf: 3-1. Er leek een serieus probleem voor EGS te ontstaan.

Plasmans en Van Huijgevoort scoren
De opening van Bart Plasmans uit Diessen leek tampzalig: een pion ging verloren en de donderwolken pakten zich samen boven bord zes. Maar Plasmans stroopte de mouwen op en wist zoveel chaos te creëren dat zijn tegenstander de voorsprong weer kwijtraakte, sloeg vervolgens een remiseaanbod af om tenslotte alsnog het volle punt binnen te hengelen: 3-2. De opwaartse trend zette zich door, omdat Bram van Huijgevoort een klein plusje kon ombuigen naar een fraaie winst.

Gebroeders Kools zorgen voor gelijkspel
Thomas Kools op bord 1 kwam niet echt goed uit de opening en moest flink puzzelen om zijn stelling bij elkaar te houden. Dit lukte en de winst leek binnen handbereik te komen maar toen Thomas een pion weggaf was een remise het hoogst haalbare. Met 3,5-3,5 zou Jasper Kools de knock-out uit kunnen delen. Jasper was al de hele partij de man met de kansen, maar miste zijn kans om de knock-out uit te delen. Een eindspel met een pion en een loper extra kon niet verzilverd worden en het werd remise. Met de eindstand 4-4 tegen een op papier sterker tegenstander, waren de Goirlenaren tevreden.

Na een fijne zomerstop (hoewel het niet voor iedereen een echte schaakpauze inhield) is de interne competitie bij de Eerste Goirlese weer begonnen. Bovendien was het niet alleen de inwijding van de interne competitie an sich, maar ook voor onze nieuwe locatie, wijkcentrum De Wildacker, was het de eerste keer om plaats te bieden aan een officiele competitie van EGS. Met 18 schakers, werd er goed gehoor gegeven aan de oproep om met velen het nieuwe jaar in te luiden. Onder de 18 veel bekende gezichten, maar ook nieuwe spelers bij ons: Jeugdspeler in opkomst Yijun en nieuwe local Hannie Hermans speelden hun eerste partij intern bij EGS.

Op de eerste speeldag wordt traditiegetrouw de indeling gemaakt op basis van binnenkomst: Degene die als eerste aankomt speelt tegen degene die als tweede binnenkomt enzovoort. Nieuwkomer Yijun werd hierdoor gekoppeld aan oud-clubkampioen Henk van Griethuijsen. Hij wist in deze partij knap de gelederen gesloten te houden in een gesloten stelling met uiteindelijk een remise als gevolg. Clubkampioen Jasper Kools wist zijn goede reeks van het afgelopen seizoen vervolg te geven door een openingsexperiment van Robin Verhoeven hardhandig af te straffen. Een andere kraker in de partij tussen Thomas en Pascal, waarin eerstgenoemde de vroege afwijking van de openingstheorie al gauw kon gebruiken om een gelijke stelling te bereiken. Toen Pascal zijn kansen en het gevaar voor zijn stelling respectievelijk te hoog en te laag inschatte kon Thomas met wat nauwkeurige zetten afwikkelen naar een toreneindspel met een pion meer, waarna het veroveren van nog een extra pion het pleit beslechtte in het voordeel van de bekenaar.

Ook Hannie wist haar debuut op te luisteren met een mooi resultaat. In een partij tegen Ben Elswijk won ze al snel een pion en wist het initatief vast te houden, wat uiteindelijk leidde tot het volle punt. Tenslotte wisten ook Sjeng, Maarten, Simon en beide Pieters (Couwenberg en van de Pluijm) op papier regelmatige overwinningen op respectievelijk Frans, Nico, Mart, Ton en Zier. Volgende week om 20:00 gaat de interne competitie weer verder. Tot dan!

Het GWK is op zijn einde gekomen en de winnaars zijn bekend. In de laatste ronde kozen de drie koplopers (Maarten de Wit in de B, en Jeffrey van Vliet en Bram van de Berg in de A tegen elkaar) ervoor om hun gunstige stand op de ranglijst te consolideren. Maarten door met de witte stukken eieren voor zijn geld te kiezen tegen Jeroen Verkade, en Bram en Jeffrey door de stofzuiger over hun partij heen te halen waardoor al heel vroeg aardig wat stukken van het bord verdwenen waren en de vrede kon worden getekend. In de A-groep worden Bram en Jeffrey op de eerste plaats geflankeerd door Remco Sprangers, die een fraaie aanvalsoverwinning boekte op Enrico Vroombout, en Bram Klapwijk, die in een ingewikkelde Benoni de stelling beter wist te navigeren dan de jeugdige Sasa Albers. Bijzondere vermelding nog voor de knappe remise van Rudy Simons, die ook een ratingprijs (1900-2000) won, tegen Lars Vereggen in de slotronde. Tenslotte completeren Sasa Albers (jeugd) en Rob Hopman-Been (onder 1900) de groep prijswinnaars in de A-groep.

Wie/Of iemand in de B-groep het podium met Maarten ging delen was lang ongewis. Fedor Sasonov had in een gesloten stelling weinig reden om het remise-aanbod van Rob de Wolf, die sowieso een sterk toernooi speelt, af te slaan. De andere kanshebbers, Guus Vermeulen en Florian Schicktanz gingen tot het uiterste om de winst nog binnen te hengelen. In een paardeindspel met een pion meer besloot Guus zijn paard te offeren voor twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Florian, spelend op zijn increment, wist zich zich op secure wijze te verdedigen tegen het gevaar waarna de remise een terechte uitslag is. Maarten is daardoor alleen winnaar geworden van de B-groep met een totaal van 4.5 punt, op de voet gevolgd door een colonne spelers met 4 punten: Fedor Sazonov (tevens beste Jeugdspeler), Jeroen Verkade, Florian Schicktanz, Guus Vermeulen, Barbara Pastwik, Rob de Wolf en Jan Boer. Ratingprijzen waren er voor René van den Bosch en Rob van Esch.

De eindstanden zijn inmiddels terug te vinden op de site en de foto’s zullen zeer binnenkort ook op de site verschijnen.

Op 20 augustus opende EGS het seizoen met een snelschaaktoernooi in de nieuwe locatie De Wildacker. TUSK uit Turnhout gaf acte de présence met maar liefst zes spelers. Ook Stukkenjagers, De Drie Torens, De Raadsheer en Baronie waren vertegenwoordigd. Wedstrijdleider Henk Renders deelde de spelers in vier poules in.

De eerste winst in De Wildacker was voor Erik Dignum van De Stukkenjagers. Sebastiaan Dijksman van De Baronie en Thomas Kools deelden de tweede plaats. Robin Verhoeven, Jan Douwes en Pascal Graafmans bleven een half punt verwijderd van het podium. Clubkampioen Jasper Kools werd zevende voor TUSK-preses Tonnie van Damme.

1. Erik Dignum Stukkenjagers 5

2. Sebastiaan Dijksman Baronie 4

Thomas Kools EGS 4

4. Pascal Graafmans EGS 3,5

5. Robin Verhoeven EGS 3,5

6. Jan Douwes Drie Torens 3,5

7. Jasper Kools EGS 3

8. Tonnie van Damme TUSK 2

In de tweede poule streed TUSK mee voor de overwinning. Alex van Lanen en Luc Janssen wonnen met 4,5 uit 6. Eddy van Lerberghe van TUSK en Bart Plasmans deelden de derde plaats. In dit sterke gezelschap bleef junior Yihun Zahn knap overeind maar door enkele foutjes leverde dit nog niet genoeg punten op.

1. Alex van Lanen EGS 4,5

Luc Janssen TUSK 4,5

3. Eddy van Lerberghe TUSK 4

Bart Plasmans EGS 4

5.Pieter Couwenberg EGS 3,5

6. Erik Hamers EGS 1,5

7. Yijun Zahn EGS 0

In de derde poule won Maarten de Wit overtuigend. Frans Leijtens en Nico Dignum werden gedeeld tweede. Hanneke Hermans van De Raadsheer kon het toernooi niet afmaken maar won drie partijen en bleef ongeslagen.

1. Maarten de Wit EGS` 5

2. Frans Leijtens EGS 4

Nico Dignum EGS 4

4. Hanneke Hermans De Raadsheer 3

Rogier de Leur EGS 3

Ben Elswijk EGS 1

7. Matthijs Muis EGS 1

8. Ton Krugers EGS 0

In poule 4 deelden de TUSK-spelers Sebastiaan van de Heining en Lard Buys de winst. Wim Krijbolder, oud-speler van EGS, werd derde.

1. Sebastian van de Heining TUSK 4

2. Lard Buys TUSK 4

3. Wim Krijbolder – 3

4. Rob van Esch EGS 2,5

5. Peter Wouters TUSK 2

6. Mart van Bree EGS 1,5

Zoals in de onlangs verspreide Activiteitengids voor 55+-ers Max Vitaal van de gemeente Goirle aangegeven is, werken KBO en EGS samen om  ouderen fysiek en geestelijk in beweging te houden, want ook de geest moet fit en lenig blijven.

Schaakclub EGS en KBO Goirle zijn ook in het seizoen 2019/2020 weer bereid een gevarieerde en gezellige schaakinloop te organiseren ter lering en vermaak voor beginners en huisschakers. In de bijeenkomsten krijgt u een schaakles van Erik Hamers waarna het geleerde toegepast wordt in schaakspelletjes en -partijen.
Tijdens de drie introductielessen worden de beginners ingewijd in de beginselen van het schaakspel en wordt het beginniveau vastgesteld van de deelnemers die al kunnen schaken.

Belangstellenden kunnen contact opnemen met Erik Hamers (hamersgoirle@ziggo.nl) of Henk Renders (hrenders@tiscali.nl). Desgewenst nemen we telefonisch contact met u op.

De schaakactiviteit vindt plaats op De Wildacker. De drie proefbijeenkomsten zijn gratis.  We starten op 12 september om 14.00 uur.

Het nieuwe seizoen betekent voor EGS een mijlpaal: voor het eerst in decennia speelt de Goirlese schaakclub niet meer in café Hof van Holland, dat is gesloten. EGS heeft een nieuwe speellocatie gevonden in wijkcentrum De Wildacker en om de verhuizing op te luisteren wordt de eerste avond op de nieuwe plek een open toernooi gespeeld.

Ook niet-leden van EGS zijn dus welkom om op dinsdagavond 20 augustus mee te komen schaken tijdens een rapidtoernooi. Vooraf aanmelden is niet nodig en er zijn geen kosten aan verbonden, om 20.00 uur aanwezig zijn aan het Van Hogendorpplein 73 is voldoende om ingedeeld te worden. Dat gebeurt met een Zwitsers systeem, zodat iedereen tegen (ongeveer) even sterke tegenstanders komt te spelen.

Uiterlijk om 23.00 uur wordt duidelijk wie het Wildacker housewarming-toernooi heeft gewonnen. Er is maar één gelegenheid om de beste te zijn op de eerste schaakavond in de Wildacker, dus laat die kans niet lopen!